Avondnoot - Dalrymple, waarden en normen.

Alvorens ik me meditatief te slapen leg, nog een kleine bedenking bij de actualiteit. Ik heb een paar filmpjes over Dalrymple bekeken en echt geprobeerd de man te snappen. Het pleidooi voor normen en waarden, daar ben ik volledig in mee. Dat mensen verantwoordelijk kunnen nemen, akkoord. Maar toch heb ik er uit eigen ervaring genoeg gezien die continu tegen een betonnen muur knalden, de muur van het noodlot. Dat noodlot is er voor verschillende toegeslagen die ik verloren ben aan zelfmoord. Het is geen zwart-wit verhaal. In deze samenleving heb je gewoon een onderklasse, die kan niet wegdenken, die is er gewoon. Punt! Die klasse zoveel mogelijk waarden bijbrengen gebeurt toch via onderwijs, daar waar nu net de prijzen omhoog gaan en het voor gezinnen moeilijker wordt om hun kinderen te laten studeren, waar de armsten dan weer net de grootste dupe van zijn. De boodschap gericht aan de onderklasse om zich op te werken tot de middenklasse valt al deels in duigen, want onderwijs en arbeider moeten inleveren en langer werken. Om dan nog maar te zwijgen over de armoede bij de gepensioneerden waar je nooit iets over leest. Het is toch niet netjes om wie oud en versleten is af te danken en voor een stuk te laten creperen, in het slechtste geval. Een slachtofferrol helpt niet, maar eerst moeten mensen de kracht en moed vinden om voldoende zelfvertrouwen te hebben om te kunnen vechten voor een beter leven. Als je er zo een redelijk aantal aan zelfmoord achter je moet laten, zie de beperkingen van de menselijke natuur en wilskracht, nochtans is onze levensdrift zo groot, althans bij mij toch. Ik ben een vechter pur sang, maar vocht tijdens mijn leven ook regelmatig voor de zwakkere schouders, vanuit waarden die mezelf overstegen, noem het een zekere transcendentie, dat vindt u toch zo belangrijk? Ik snap dus niet, meneer Dalrymple, dat u vanuit een dergelijk altruïsme niet hetzelfde doet.

Vandaag kwam het nog tot een kleine online-botsing met Dr. Rockefeller. Blijkbaar volgen ze de tendens en de eisen naar een bijdrage van de upperclass in de Belgische politiek en op facebook goed op. Dat zorgt voor wrevel, dat kan ik begrijpen. Het is alweer uitgepraat na een verbale botsing, doch kan me onmogelijk midden-en onderklasse elkaar laten afmaken onder het huidige politieke klimaat, terwijl collega Mehal Rockefeller en zijn ultravermogende klasse buiten schot blijft. Mehal, als je dit leest, besef dat dat ik niks tegen jou persoonlijk heb, het is gewoon het principe dat telt : een rechtvaardige verdeling van de grondstoffen van moeder aarde. En schieten kunnen ze blijkbaar goed, voor wie vragen stelt bij de wolfpack. Mehal heeft zich al van zijn betere kant laten zien, ik heb hem daarop gewezen. Er zit een goede, doch no-nonsens kant in hem die ik tracht te bereiken. Dat de strijd voor die eerlijke fiscaliteit en bijdrage van de meest vermogenden menig ultrarijke mens de neiging geeft met kogels en revolvers te beginnen zwaaien was te verwachten, en toch blijf ik erbij : 'Don't forget those in need, brother'. Die strijd gaat door, zonder twijfel, en de politiek moet even onbevreesd voor kogels, cirkelzagen, hamers en kettingen diezelfde dialoog durven voeren. Ik heb het voorgedaan, en weet dat men misschien in het slechtste geval mijn kop er eens afknalt, hoewel ik Mehal dat persoonlijk niet meteen zie doen. We zijn even oud en kunnen vanuit de rede altijd het vuur wel blussen en elkaars standpunten begrijpen. Het blijven wel lefgozers daarboven aan de top, verzuipen in de weelde staat toch haaks op een creperende mensheid, niet waar grote broer? Ik ben een dwarsligger in deze zaak, en met recht en rede. Het kan zo niet verder! 75% van de wereldbevolking moet het redden met 1 dollar per dag, de verhoudingen kloppen niet meer. Mijn normen en waarden zijn gestaafd op het grote besef dat zorgen voor elkaar, en het besef dat er voor iedereen genoeg is, het kunnen winnen van zelfzucht en een totalitaire onderdrukkingpolitiek van wie dan ook. Dat ik me daarbij als tegendraadse ambetanterik in een conflict met Dr. Rockefeller moest begeven neem ik er graag bij. De grote vermogens, en dan bedoel ik de hele grote vermogens, niet de kleine KMO of het de gemiddelde zelfstandige die zich zelf blauw betaalt, maar de eindeloze dollars in de omgeving van Oog dat alles ziet, moet het eerlijk spelen. Ik zie Mehal nog altijd graag, hij heeft een no-nonsense houding en zegt wat hij denkt, maar mensen als hij moeten beseffen dat de wereld doodhongert, en dat er actie ondernomen moet worden. Ik heb de denkbeeldige kogels vandaag kunnen ombuigen tot een vredevol einde van het debat. Nu is het aan de politiek om ook kogels te vreten desnoods. Ook dat, meneer De Wever en dokter Dalrymple zijn waarden en normen die mijn eigen belang, zelfs mijn eigen voortbestaan en miezerig leventje, overstijgen. Het gaat om het belang van het gros van de mensheid dat uit zijn meester-slaaf-relatie moet loskomen ten aanzien van de top 1%. Pas dan kunnen we spreken van een werkelijke rechtvaardige economie. Pas dan! Ik weet niet of dit in Midden-Aarde, euh, Midden-Brabant bij de Hobbits van Brabo per sé anders zou moeten. Wie aan de planeet en de mensheid raakt, mag niet passeren. Wake up to your very humanity or you shall not pass!

Gandalf