Een blik in de toekomst [Dutch]

Ik heb wat research gedaan, deze keer rond de armoedeproblematiek. Onderwijs, werk, sociale zekerheid, vrouwen een extra duwtje in de rug geven, en het belang van de arbeidersbeweging en vakbonden kwam ik in mijn onderzoek te weten als belangrijk om armoede bij mensen te voorkomen. Ik deed het onderzoek uit pure interesse, las nog een stuk over het basisinkomen, zie daar potentieel in maar vraag mij ook af of de economie dan niet instort. Onderzoek met testprojecten over het basisinkomen gaf aan dat mensen blijven studeren en werken. Er is niks leuker denk ik dan een job die je voldoening geeft in de end, en je vooral nuttig te maken.

Ik heb mijn operatie in het verschiet, die zal wel meevallen, een cyste laten verwijderen is niet het einde van de wereld. Mijn huisarts gaf me aan dat ik binnen een drietal jaar kan denken aan de afbouw van de medicatie voor mijn zenuwstelsel, dus dat zit ook snor. Verder heb ik het internet rondgesurft rond ondernemersschap. Met een basisinkomen zouden mensen daar ook vlugger toe komen. Mijn ervaring met mensen met een handicap die willen werken, is dat de arbeidsmarkt nog een stuk flexibeler zou mogen. Mensen die het moeilijker hebben maar toch willen werken botsen op het kluwen van de bureaucratie, mogen soms niet werken, of gaan werken en houden er niks extra aan over. Een flexibelere arbeidsmarkt zou toch veel gemakkelijker maken, met minder regeltjes en bureaucratie.

Mijn Myers-Briggs persoonlijkheidstest gaf verschillende keren aan dat ik een INFP (de idealist) ben, één keer kwam ik op INTJ (de wetenschapper) uit. Ik hou het bij de INFP, de idealist, een beetje de wereldverbeteraar, een type dat maar bij 1% van de mensen voorkomt, die graag de mensheid helpen, maar doen hun uitzonderlijke persoonlijkheid in groep nogal slecht functioneren, onhandig worden, een weirdo lijken, maar integendeel in hun eigen ruimte soms bergen kunnen verzetten. In de jaren dat ik nog elke dag vrijwilligerswerk deed kon ik in perioden van een stabiele gezondheid soms 60 uur per week gedreven aan projecten werken, alleen verdiende het niks extra wegens mijn statuut, ik bleef het minimum hebben, maar deed het graag, ik kon ervaring opdoen. De test gaf ook het volgende aan:

Whether you're a young adult trying to find your place in the world, or a not-so-young adult trying to find out if you're moving along the right path, it's important to understand yourself and the personality traits which will impact your likeliness to succeed or fail at various careers. It's equally important to understand what is really important to you. When armed with an understanding of your strengths and weaknesses, and an awareness of what you truly value, you are in an excellent position to pick a career which you will find rewarding.
INFPs generally have the following traits:

• Strong value systems
• Warmly interested in people
• Service-oriented, usually putting the needs of others above their own
• Loyal and devoted to people and causes
• Future-oriented
• Growth-oriented; always want to be growing in a positive direction
• Creative and inspirational
• Flexible and laid-back, unless a ruling principle is violated
• Sensitive and complex
• Dislike dealing with details and routine work
• Original and individualistic - "out of the mainstream"
• Excellent written communication skills
• Prefer to work alone, and may have problems working on teams
• Value deep and authentic relationships
• Want to be seen and appreciated for who they are

The INFP is a special, sensitive individual who needs a career which is more than a job. The INFP needs to feel that everything they do in their lives is in accordance with their strongly-felt value systems, and is moving them and/or others in a positive, growth-oriented direction. They are driven to do something meaningful and purposeful with their lives. The INFP will be happiest in careers which allow them to live their daily lives in accordance with their values, and which work towards the greater good of humanity. It's worth mentioning that nearly all of the truly great writers in the world have been INFPs.
The following list of professions is built on our impressions of careers which would be especially suitable for an INFP. It is meant to be a starting place, rather than an exhaustive list. There are no guarantees that any or all of the careers listed here would be appropriate for you, or that your best career match is among those listed.

Possible Career Paths for the INFP:

Writers

Counselors / Social Workers

Teachers / Professors

Psychologists

Psychiatrists

Musicians

Clergy / Religious Workers

De jaren dat ik zo hard als vrijwilliger bezig was heb ik gewerkt dat ik een workaholic zou kunnen zijn, mijn gezondheid speelde me alleen vaak parten. We zullen op termijn van drie jaar zien hoe dat evolueert, maar ik tast nu al de mogelijkheden af. De beroepstest aan de universiteit van Antwerpen gaf me ook al de raad om iets creatiefs te kiezen, of iets sociaals. Misschien moet ik de twee combineren. Ik doe niks liever dan onderzoeken,een leren en schrijven, en als de energie goed zit een leuke jam met muzikanten is ook tof, alhoewel ik er niet voor sta te springen om de rockster te gaan uithangen, daar ben ik teveel kluizenaar voor geworden.

Anyway, niet bij de pakken blijven zitten. Tussendoor denk ik aan mijn schoonzus en schoonbroer die samen uit het niets twee bloeiende zaken uit de grond hebben gestampt. Een stap in het onbekende die voor hen gelukt is. Chapeau! Je kan ook overkop gaan en failliet gaan, het is niet simpel. Ik heb nog tijd om de mogelijkheden af te tasten. Het geen ik ooit op bescheiden wijze deed rond gezondheidszorg, dingen waar de Verenigde Naties en Unicef rond werken en het armoedeonderzoek kunnen later nog allemaal van pas komen. Misschien moet ik als de tijd rijp is een vzw-structuur ofzo opstarten, zien dat ik zelf kan leven, en wat er teveel binnen komt aan goede doelen schenken ofzo, ik zie wel. Het zou geweldig zijn moest ik van al die uren tijd die ik besteed in een beroep zou kunnen gieten. Ik lig nu al geruime tijd niet meer te creperen van de pijn op bed, en mijn immuniteit heeft zich blijkbaar hersteld, hoewel nog steeds te weinig, maar er is beterschap. Alleen ben ik vervloekt in die zin dat iets creatiefs voor mij the only way is, en dat is in tijden van economische crisis en besparingen wel een tegenvaller, want die markt is niet zo winstgevend, mensen in de sector kunnen amper overleven. Mijn verdere analyses gaven aan dat ik vanaf mijn 37 een fase zal ingaan waarbij ik pas echt mijn creativiteit zal kunnen aanwenden ten positieve, ondertussen leer ik op dit pad van individuatie elke dag bij, en er sneuvelen vele illusies. Ik ben enorm geboeid door religie en politiek, maar herinner me de houding van de reguliere vrijmetselarij hierin die weten dat discussies hierover vaak voor ruzie zorgen. Dat hou ik in mijn achterhoofd. Met de drive van een activist kan je echter niet vantussen om de actualiteit en de politiek te volgen, maar in the end wil ik een deel van de oplossing zijn in deze wereld en niet van het probleem. Tussen de 10 en de 50 jaar tijd hebben om deze wereld op het juiste spoor te krijgen, ik hoop dat ik nog minstens 50 jaar mag leven om dat allemaal mee te maken in deze spannende tijd. Ik wil dat meemaken en daar verslag van maken, als de job gedaan is en the great transformation is achter de rug, mag ik voor mijn part steendood neervallen. Dan zit de job erop en wil ik teruggebeamd worden naar een andere zonnestelsel ofzo, lol. Nee ik grap maar even. Wat staat er ons nog allemaal voor de boeg? Misschien leven binnen ettelijke jaren in een confederaal land, of worden Vlaanderen en Nederland terug een geheel, en scheuren we ons af van Wallonië? Of blijft alles gewoon zoals het is. Dat België een ontzettend moeilijk land is, herinner ik me nog van de lessen grondwettelijk recht, voor wie ermee kennis wil maken moet het boek van Sigfried Bracke, Johan Vande Lanotte en Geert Goedertier maar eens lezen, met de titel : "België voor beginners".

Grotendeels heb ik mezelf in het verleden via autodidactiek gevorm door cursussen aan universiteiten en hogescholen, werkervaring deed ik enigszins op via mijn vrijwilligerswerk in de journalistiek en geestelijke gezondheidszorg en sporadisch was ik parkeerwachter of ging ik een basketbalveld afbreken. Ik ben gelukkig bezig gebleven doorheen de jaren, zelfs in moeilijke periodes. Ik ben tegen dwangarbeid maar aan jongeren die op hun 18 van geen hout pijlen weten te maken betreffende de studiekeuze kan ik niet anders dan aanraden : neem een sabatjaar en doe vrijwilligerswerk, dat doet iets met een mens ten positieve. Dat men nu werklozen gedwongen gemeenschapsdienst laat doen vind ik maar bedenkelijk. Activering is goed, dat houdt ons wakker, maar waar ligt de grens tussen activering en dwangarbeid? Een psychiater zei me ooit eens: "Een mens die gezond is bruist van energie en gaat automatisch iets doen, het brengt geld in het laatje, diegenen die daar niet toe in staat zijn moet men met rust laten. Het zo tot zondebok bestelde profitariaat maakt volgens mij echt een klein percentage uit van de werkenden. Toen ik nog rond de Verenigde Naties bezig was en de studiestellen per post kreeg over de problemen der mensheid, werd in mijn cursus gewezen op het boek van Schumacher, Good work :

“De vraag is gesteld: Hoe bereiden we jonge mensen voor op het arbeidsproces en het eerste antwoord moet, denk ik, zijn: We moeten hen leren onderscheid te maken tussen goed en slecht werk en hun aanmoedigen het laatste niet te accepteren.

Dat wil zeggen dat zij aangemoedigd dienen te worden om zinloos, saai, belachelijk en zenuwslopend werk, waarin een man (of een vrouw) tot verlengstuk van een machine of systeem gemaakt wordt, af te wijzen. Hen moet geleerd worden dat werk levensvreugde betekent en een noodzaak voor onze ontwikkeling, maar dat zinloze arbeid een gruwel is …[…] Begraaf je talenten niet en laat ze evenmin door iemand anders begraven. Van diegeen die veel gegeven heeft, zal veel gevraagd worden.”

E.F. Schumacher – Good work, London, Sphere Books, 1980

Educatieve informatie verspreid via de stellen 'Problemen der mensheid' van de Lucis Trust/Wereld Goede Wil/Arcane School in Genève, Zwitserland, NGO met een raadgevend statuut bij de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties.

Bovenstaande komt dus los van de V.N. zelf. Door middel van persoonlijkheidstesten en dergelijke de talenten opsporen van mensen, zoveel mogelijk de mogelijkheid bieden tot studie, maakt het mogelijk dat mensen inderdaad vreugde kunnen beleven aan het werk dat ze doen. Met een 25% hoogsensitieven in de wereld, die nuttig zijn als superantennes voor trends en voelen zelfs gevaar voelen aankomen, prima adviseurs en kunstenaars zijn, maar jammer genoeg fel te kampen hebben met gezondheidsklachten omdat ze regelmatig crashen (ik behoor ook tot die groep) is een maximale bezetting van de arbeidsmarkt hoogstens 75%. Een kwart zal altijd moeite hebben om het waanzinnige ratrace-tempo van de minder gevoelige meerderheid te volgen, en zal alternatieve vormen van werk moeten vinden, zelf iets bedenken, desnoods zelfstandig worden, afhankelijk van de sociale zekerheid worden en blijven indien er geen alternatieven beschikbaar zijn. Ik geloof dat zelfs het VOKA of Unizo het belang van flexibiliteit rond arbeid al beseften, ik meen dat ergens opgevangen te hebben. Verder was ik blij dat onlangs een socioloog al aangaf dat we onze platgetreden paden van organisatie van de maatschappij moeten durven verlaten in de zin van het huisje, boompje, beestje denken. Sommige mensen beginnen pas echt te leven vanaf hun 40ste op het gebied van werk en kunnen nog 30 jaar actief zijn, het komt erop aan alternatieven te voorzien voor de toekomst voor een systeem dat onder druk staat. Ik hoop - volgens mijn analyses - binnen een vijftal jaar zover te zijn dat ik - alleen of samen met anderen - iets uit de grond kan stampen om wat meer inkomsten te verwerven en ik zal graag belastingen betalen, al was het maar om in gedachte te houden dat met dat geld komende generaties kunnen studeren, bijvoorbeeld. Sorry aan de Marc Couckes van de wereld, maar als mijn plan lukt, wil ik het voorbeeld geven. Mijn studieplannen zijn wegens overmacht regelmatig in duigen gevallen, maar ik een basiskennis kunnen opdoen na mijn humaniora, voldoende om nog een creatief boeiend leven tegemoet te gaan. Tenzij het noodlot toeslaat en ik weer aan bed gekluisterd raak, maar ik vermoed dat ik qua afzien op het gebied van de gezondheid het ergste wel gehad heb. De blik is nu vanuit dit nu-moment gericht op het blijven lezen en schrijven, af en toe vrienden en kenissen bij te staan waar ik kan, en me te richten op de materialisatie van wat ik allemaal via die testen en zelf-analyses te weten ben gekomen. Mijn lifechart gaf al aan :

Kristof, you have the power and potential to achieve great things. It is both your
challenge and your birthright to gain dominion over a small part of the earth.
Whatever your enterprise, you strive to be the best and most successful in your
field. You are highly competitive and will not rest until you are satisfied that you
have bypassed the opposition. You enjoy challenges and rivalry.
You are a realist and a visionary planner. Money and authority are available to you
if you are willing to discipline yourself ... generally an inborn talent ... and persevere
in the face of the considerable obstacles in your path.
You are dynamic and have a talent for efficiency. You understand the larger picture,
see the broader challenges, and know how to marshal your collective resources to
address the problems. You delegate responsibility well; it is best for you to leave
many of the details to others.

Ik kan me daar wel in vinden, enigszins wel vreemd dat ik de kans maak om ooit een redelijk deel materiële bezittingen zou kunnen vergaren, zelfs een klein stukje land zou kunnen bezitten. Ik heb nooit materiële doelstellingen nagestreefd, maar als het ooit zou komen dan onder de vorm van een iets zoals het Esalen Instituut ofzo, dat zou prachtig zijn. Zover zijn we niet, vele mensen met levenspad acht maken het in het leven, of bleven onderaan de piramide bengelen. Zo'n levenspadnumerologie is als een visioen, het is een mogelijk toekomstbeeld maar het kan ook aan je voorbij gaan als je weigert hard te werken aan die toekomst. Binnen de vrijmetselarij werkt men met numerologie dus er moet wel een kern van waarheid in zitten. We zullen zien waar ik uitkom, ik heb geen verlangens, dan enkel mijn dharma uit te voeren en daarbij hopelijk nuttig te zijn voor anderen ooit. Dat is mijn plan en ik hoop van harte dat het mogelijk word. Ik heb goesting in de toekomst! Hopelijk kan ik dan iets doen rond armoede, mensenrechten, integrale geneeskunde en geestelijke gezondheid, en daar mijn bijdrage in leveren. Ik denk er ook aan mijn manuscripten van mijn eerste publicaties uit een ander leven - zo lijkt het - gratis online te zetten. Ik beschrijf daar mijn waanzinnige rock'n roll-jeugd, mijn worstelingen met existentiële crises, het verwerken van trauma's die ik on the road had opgelopen, en mijn stille evolutie naar het leven van een mysticus, een praktische boeddhist, mét de inslag van een wetenschapper die zichzelf voortdurend op de korrel neemt om te zien of het wel allemaal klopt. Ik heb nooit commerciële doelstellingen gehad bij al wat ik deed, maar om den brode zal ik het in de toekomst wel door de ogen van een zakenman moeten durven bekijken, wil ik op lange termijn vorderingen maken, om daarmee ook anderen te kunnen helpen. Dat wordt polsen bij Unizo of een andere organisatie hoe ik dit allemaal kan uitbouwen op deeltijdse of voltijdse basis in de toekomst, zodat ik daar op een eerlijke manier, volgens één van de principes van het Edele Achtvoudige Pad van de Boeddha, namelijk het op een eerlijke manier aan je bestaansmiddelen komen. Ik ben veel afhankelijk geweest van de steun en de goodwill van de samenleving, mijn tijd breekt stilaan aan om iets terug te doen. Mijn vroegere werkgever van vrijwilligerswerk Felix Sperans, een gekende stem uit de wereld van de geestelijke gezondheid kon ooit een regeling treffen om deeltijds een vereniging te runnen, boeken te schrijven - ook met artsen en hulpverleners - en op die manier zijn steentje bijdragen. Ik ben er van overtuigd dat pas in de toekomst zal blijken hoe moedig en waardevol zijn schrijfwerk is geweest, gezien de voorspellingen en verwachtingen van de wereldgezondheidsorganisatie. Het team rond Dr. Detlef Petry vond het nuttig in België voor alternatieven te zorgen, de transpersoonlijke psychologie hier te introduceren, dus er is nog veel werk aan de winkel. Het Ken Uzelf blijft mijn grootste raadgever. Als men de kennis van de humane wetenschappen kan inzetten om mensen zichzelf te leren kennen met hun talenten, en als er voor empowerment van kansarme groepen kan worden gezorgd, zou er al veel verbeterd kunnen worden. Iedereen heeft talenten, je moet ze alleen kunnen ontdekken. De één kan geweldig voetballen, de ander speelt goed muziek, weer iemand anders beheerst de gave om mensenlevens te redden als chirurg bijvoorbeeld. Sommigen weten al heel vlug welke weg ze moeten gaan in het leven, de groep waar ik het meeste ervaring mee heb gehad, de buitenbeentjes, de creatieven en sensitieven, zijn heel belangrijk en waardevol, maar kunnen doodbloeien wanneer ze chronisch kansen missen. Ik kom met alles een beetje te laat wat de mainstreammaatschappij betreft, ik kon nooit volgen, had andere waarden en interesses, maar merk nu dat ik door altijd laatst te zijn, nu eerder een voortrekkersrol kan vervullen ten bate van generaties die na mij komen. De eersten zijn dan toch de laatsten, en omgekeerd, zo blijkt. Ik herinner me het verhaal van één van de oprichters van het Esalen Instituut, iemand die ooit een geestelijke crisis doorstond, een diagnose en medicatie kreeg, deze stopte, zijn crisis als een transformatie ging zien, en met nieuwe ideeën afkwam wat later leidde tot de oprichting van het Esalen Instituut. Waanzinnig interessant hoe een op het eerste gezicht instorting op het geestelijke gebied het effect van een visionaire ervaring kan hebben, zoals reeds besproken door John Weir Perry. Als ik terugblik van waar ik kom, dan heb ik ook hoop voor de toekomst. Ik heb vele malen tijdens mijn jeugd het gevoel gehad in het waanzinnige scenario van Dimitri Verhulst's 'De Helaasheid der Dingen' te zitten gezien de marginaliteit in de omgeving, zonder daar ooit neerbuigend over te willen doen. Door aan mezelf te blijven werken ben ik nog goed terecht gekomen, mits van blutsen en builen, maar de wijsheid van de straat en een gezond boerenverstand is altijd handig. Tien jaar geleden was ik nog de ergste pessimist die het liefst niet wou leven, ondertussen bruis ik van energie. Als je ziet wat anderen na moeilijke perioden hebben verwezelijkt met Esalen, begrijp je dat er veel mogelijk is. Bezoek gerust hun website : http://www.esalen.org


So far so good. In tijden van crisis moeten we positief blijven in deze tijden van een versplinterde, gepolariseerde samenleving. Ik ben maar een selfmade man met een visionaire blik naar de toekomst toe, die volgens een spirituele ingesteldheid leeft, zonder daarbij perfect te zijn. Alle dogma's heb ik overboord gegooid, en blijf het vuur van een rock 'n roller in mijn dragen. Ik geef op dit blog maar bedenkingen, plannen, aanwijzingen, breng dingen samen. Professioneel gezien is het aan de verschillende sectoren rond geneeskunde, psychologie; psychiatrie, maar ook armoedebewegingen, NGO's, en zelfs de politieke en religieuze leiders in de samenleving om als autoriteit te dienen. Een voorbeeld uit de psychiatrie dat me opvalt gezien zijn enigszins visionaire blik die scherpe analyses kan maken is Dr. Dirk De Wachter. In deze tijden van crisis is iedereen een beetje de draad kwijt, daalt de Zotheid neer op de mensheid om het met Erasmus te zeggen, en geeft Dirk De Wachter terecht aan dat we moeten opletten voor mensen die menen de waarheid in pacht te hebben en te zeggen dat iedereen hen maar moet volgen. Een kritische noot naar mijn lezers toe. Volg vooral uw eigen geweten. Ook een kritische bedenking bij de Grote Leider Bart De Wever die alles gaat oplossen. Ik wens iedereen in de politiek het beste - zelfs de N-VA, maar het gezond verstand van Dr De Wachter wil ik even benadrukken in het volgende filmpje.


Ik ben een kritische denker omtrent psychiatrie, vind zelfs antipsychiater Thomas Szasz interessante dingen zeggen, maar kijk altijd uit naar mensen uit allerlei disciplines die met een interessante bespiegeling en raadgeving komen, zoals Dr De Wachter, die uit ervaring spreekt vanuit zijn praktijk.

Goed, tot zover deze notie over geestelijke gezondheid. Alles hangt met alles samen, armoede, mentale moeilijkheden, economische malaise en zoveel meer zijn verbonden met elkaar. Alleen mis ik nog steeds de nadruk op een moeilijke periode als potentiele doorgroeifase naar iets beters, zowel individueel als collectief. Het is een kwestie van op tijd door een harde noot of zure appel te durven bijten zodat er een soort catharsis teweeg wordt gebracht. Zoals Dj's op dansfeesten de culturele sjamanen zijn, zijn hulpverleners dit voor de geneeskunde van lichaam en geest. Boeiend om dit allemaal waar te nemen, maar ik blijf rotsvast geloven in de toekomst. Het boek van Dirk De Wachter samen met zijn laatste over liefde wil nog lezen, hopelijk vind ik het bij de bib.

Nu ik ondanks de rompslomp van nu weer de operatie die op me afkomt, positief weet te blijven, tesamen met de moeilijkheden in mijn omgeving die ik zie bij mensen, hoop dat ik zoveel mogelijk constructief te kunnen doen. Mijn geheim is de verwondering van een kind te hebben, het leven te nemen zoals het komt, en mee te bouwen aan de toekomst. Het zijn niet alleen tijden van crisis maar ook steeds meer tijden van revolutie, die van het denken en de geest, maar ook die van de economie en de politiek. Taferelen zoals ten tijde van de Franse Revolutie wenst niemand, de pleinen zagen rood van het bloed, alleen met een portie gezond verstand, het hoofd koel gehouden, vanuit goede wil en samenwerking geraken we vooruit. Ik vind steeds meer dat bloggers, opiniemakers, columnisten en de media een belangrijke bijdrage kunnen leveren aan het op een positieve manier met die vierde macht om te gaan. Als de economie uit het slop geraakt, de werkloosheid daalt en het permanente gevoel van crisis wat wegebt zal er hopelijk wel weer een betere periode aanbreken. Op wereldschaal hoop ik dat onze leiders een grote wereldoorlog kunnen afwenden.

Ik moet stilaan afronden, morgen moet ik naar de tandarts voor stap één van een ontzenuwing van een tand ter voorbereiding van mijn operatie. Ik ga het Esalen Instituut bij de links in de categorie 'Integral life' plaatsen, en later ook mijn schrijfsels in PDF gratis downloadbaar maken. Ik ben een totaal ander mens dan in die schrijfsels, maar als het delen van die dingen nuttig kan zijn, is het goed geweest.