In de politiek moeten we enerzijds respect hebben voor wie democratisch verkozen is, anderzijds moet men ruimte laten om toch nog in dialoog te gaan met iedereen en eventueel dingen aan te passen. Die betoging was toch een signaal. Tegelijkertijd vind ik de positieve ingesteldheid van een Gwendolyn Rutten even inspirerend, maar mijn favoriete quote blijft die van Gandhi: "Het beschavingsniveau van een samenleving kan men meten aan hoe men met zijn zwakste leden omgaat".
Ik kan de toekomst niet voorspellen, ik blijf alleen kritisch voor het New Age-denken. De focus ligt op het jaar 2025, dan zal de nieuwe wereldorde er helemaal zijn Of dit een democratische of totalitaire vorm zal aannemen hangt af van welke waarden en belangen het zullen winnen op het wereldtoneel. Jammer voor mij dat ik een groot voorbeeld als Ken Wilber ook alweer achter mij moet laten omdat de wetenschap bewijst dat zijn theorieën niet te bewijzen zijn, hij zijn kritische verwerpt als 'denkers van een lager niveau', wat waanzinnig is, want wie tot een consensus wil komen op het gebied van wetenschap, zelfs van politiek moet houden van het woord en wederwoord, daar het nut van inzien als het samen-op-weg-zijn naar een overeenkomst. We weten niet waar we uitkomen. De rechtste regering wil de begrotingen op orde, bespaart enorm, maar de grootste vermogens, en dan bedoel de echt grote vermogens helemaal op de top van de piramide moeten hun steentje bijdragen. De kleine zelfstandige, de arbeiders, de zieke, de werkloze, kan nooit in het laatje brengen wat een klein percentage op de superinkomens van de superrijken zouden kunnen bijdragen aan het systeem. Al bij al zitten we allemaal in hetzelfde schuitje, aanvaard ik wat er komt, maar voel nog steeds mee met de verzuchtingen van zovele mensen. Het optimisme van een Gwendolyn Rutten inspireert als je haar site leest http://www.gwendolynrutten.be/we-leven-in-een-geweldige-tijd/ maar blijkbaar werkt iedereen toe naar een utopische nieuwe tijd, laat ons daar dan voor gaan, en opletten dat het geen grote ontgoocheling of dystopie wordt.
Persoonlijk heb ik weinig verwachtingen, ik leef van dag tot dag, schrijf zoveel mogelijk, lees zoveel mogelijk en kan mededogen opbrengen voor wie er een andere mening op nahoudt. Als Belgen mogen we nooit vergeten hoe verwend we zijn, als derde rijkste land van de wereld. Ik hoop zelfs ooit miljonair te worden, dan kan ik veel wegschenken, dat lijkt me het enige positieve aan kapitaalkrachtig te zijn : dat je er iets nuttig mee kan doen voor anderen. Dat lijkt me het voornaamste aan rijk zijn, hoewel vele vermogenden daar anders over denken. Tot zover deze bedenkingen, anno november ben ik nog steeds verre van vermogend, maar ik heb geen schulden, en dat is al veel waard.
Tracht overeen te komen mensen, vermijd geweld, en bekijk het leven door de ogen van mensen die anders denken dan jezelf. De gulden middenweg tussen alle extremen is slechts een kwestie van goede wil en gezond verstand. We kunnen het! Ik val zelf wellicht met mijn streven naar synthese over uit de boot, linkse mense zullen mij te rechts vinden, en rechtse mensen zullen mij te links vinden. Het zij zo! Ik hol steeds achter de feiten aan, kom overal te laat, maar hopelijk zullen de laatsten de eerste zijn. Het is een spannende tijd om in te leven en we moeten die rollercoaster waarin we ons bevinden maar aanvaarden, zeker? En de boer, die ploegde voort ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten