Na het lezen van het artikel van
columniste Cathérine Ongenae
(http://kristofvanhooymissen.blogspot.be/2014/11/ieder-een-eigen-eenhoorn-catherine.html
) uit De Morgen, waar mijn oog op was gevallen omdat er een eenhoorn
werd genoemd in de titel; besloot ik even in mijn pen te kruipen. Een terugblik naar een ver verleden roept
het in me op, naar de middelbare school waar ik mezelf nog woest een
weg baande in het universum van het leven in de puberjaren, en – na
zelf een jaar pesterijen te doorstaan – een bruuske, botte,
pestende, lastpak als leerling werd. De leerkrachten hebben het toen
wel geweten met mij, maar mijn punten waren goed, indien dit niet zo
was had ik op termijn wel een andere school kunnen zoeken wegens
wangedrag. Opgroeiende in een niet zo stimulerende gettowijk waar je
status afhankelijk was van je street credibility, waarbij je
het zonder de instelling van een 'Smooth Criminal' niet
redde. Ik rockte, met alles erop en eraan, maar was niet altijd zo'n
goed mens. Dit zou tot een totale confrontatie met mezelf leiden rond
mijn achttiende, een transformatie teweeg brengen en me op een
spiritueel pad werpen. De dag van vandaag is mijn grootste lerares
mijn eigen vriendin, die me soms met de neus op de feiten drukt van
mijn eigen tekortkomingen die ik deels heb ik geleerd door mijn eigen
opvoeding tijdens mijn jeugd. Het is telkens fijn te kunnen leren van
anderen. Ik deed wel die vreselijke bodhisattva-gelofte op mijn
23ste, maar ze werd vreselijk omdat ik in pogingen om mezelf weg te
cijferen voor anderen te ver ging in het verleden, wat me nu onder
gerechtelijk statuut de beheersrechten over mijn eigen financiën
heeft doen verliezen, ik stortte namelijk bijna al mijn geld aan
goede doelen. In mijn zoektocht naar spirituele groei kom ik veel te
weten, over mezelf en vandaar over de wereld. Onderzoekingen rond
alchemie, vrijmetselarij, theosofie, brachten me verder tot
astrologie, numerologie en een langdurige zelfanalyse. Ik blijk een
typische koppige steenbok te zijn, non-conformistisch, wel altijd
geneigd te helpen waar ik kan, maar met scherpe kantjes aan mijn
persoonlijkheid, nog steeds. Ik ben een optimist, die met een
positieve instelling de toekomst tegemoet gaat, maar de
Hindoe-geschriften leerden mij dat dit Kali Yuga tijdperk er één is
van strijd, twist en hypocrisie. Zoals Ken Wilber al eens zei na zijn
bewustzijnsstudies : “Wanneer je inzicht krijgt in onze drijfveren,
die voornamelijk egoïstisch of etnocentrisch zijn in 70% van de
gevallen, heb je soms moeite om je niet meteen van kant te maken”.
De One Love-gedachte en het nieuwe tijdperk van peis en vree zie ik
niet zo meteen uit de hemel komen neerdalen. Hoe je het ook draait of
keert, de wereld schijnt de lessen van de vorige wereldoorlog amper
geleerd te hebben, en neigt ernaar ze te herhalen. Dat baart me nog
het meeste zorgen. Louis Paul Boon zei dat we de mensen een geweten
moeten schoppen, ik merk dat in de journalistiek gelukkig veel mensen
zitten die voor dat geweten zorgen. Mijn uitdaging is mijn spiritueel
idealisme in balans te brengen met de harde werkelijkheid van
Ruimteschip Aarde, anno 2014, en die uitdaging zal me zwaar vallen.
Numerologisch verwant aan getal acht, kom ik in aanraking met geld,
macht, en roem, gezien de mensen die ik aantrek, een voortdurende
evenwichtsoefening om de integriteit te bewaren en nooit te kiezen
voor corruptie. Wat ik heb spijt van de daden die ik mijn prille
levensjaren heb aangericht, gewoon uit de overlevingsreflex, en wat
ben ik blij dat ik een andere weg ben ik ingeslagen, nog verre van
perfect, maar vanuit een instelling van goede wil, op weg naar mijn
levenspad, wat zich in de vorm van het creatieve werk zal moeten
materialiseren. Het is een kwestie van vorderingen te maken, soms
helemaal weer naar beneden tuimelen, een persoonlijk gevecht
verliezen, en opstaan en met nieuwe inzichten weer de draad oppikken,
steenbok
(http://www.souledout.org/cosmology/zodiacaldeities/zdcapricorn02/capricornnew.html
) zijnde. Ik zie me nog grotendeels als leerling van het leven, dat
zal zich wel doorzetten de komende tien jaar. Ik probeer in alles wat
ik doe mens te blijven, kan soms bot zijn, ben nogal eenzijdig
gericht aan mijn leven bezig, vergeet soms mijn onmiddellijk
omgeving, maar dat komt omdat ik nogal bezig ben met de bigger
picture. De wereld staat op een tweesprong, welke vorm zal die nieuwe
wereldorde aannemen waarnaar we evolueren? Zal er inderdaad een derde
wereldoorlog in alle heftigheid losbarsten, waarbij we de gruwelen
van het nazi-regime nog eens overdoen? Zoal de wereld een
Orwelliaanse vorm aannemen? Of zullen er in grote mate mensen van
goede wil onbevreesd het overnemen en de wereld collectief redden? Ik
laat me momenteel inspireren door mensen als Mahatma Gandhi, Martin
Luther King en anderen, en probeer op mijn eigen bescheiden wijze
kracht en moed te putten uit de levens van de grote voorbeelden uit
de geschiedenis, waarbij een Sri Aurobindo ook een merkwaardige
figuur was die me blijft boeien. Onderweg heb ik als gewezen
anarchist geleerd dat in de politiek een verlicht leiderschap dat
geen despotische proporties aanneemt, een hele belangrijke spirituele
waarde heeft voor de planeet en de mensen, een feit dat te weinig
wordt begrepen. Ik kan leiders dus alleen maar aanmoedigen die weg op
te gaan, naar méér democratie en power to the people. Of dat
de oplossing zal brengen weet ik niet. Plato maakte in zijn tijd de
ondergang van de democratie mee doordat de foute mensen verkozen
raakten, en was zelfs in enige mate voor een meer autoritair bestuur
door bekwame mensen, waarbij hij de filosoof tot koning kroonde, en
een bestuur wenste door die koning-filosofen. Een punt waar ik van
Plato verschil, omdat ik teveel democraat ben in hart en nieren en
onder geen enkele vorm voor autoritaire staatsvormen ben. Een kritiek
die ik van Sir Karl Popper leerde ten aanzien van Plato. In mijn
eigen leven zit de attitude van de vrije rock 'n roller nog teveel in
mijn genen, en de laatste tien jaar was ik meer een soort rock 'n
rollende halve buddha ofzo. Alvast verknocht aan een leven naar
Oosterse wijsheden en inzichten, maar onmachtig om als brave
ascetische monnik aan alle voorschriften te voldoen van het
spiritueel pad. Ik heb geleerd dat een proces naar verlichting een
niet-aflatende confrontatie is met onze eigen tekortkomingen en ik
heb geleerd de imperfectie te omarmen en van daaruit – met respect
voor iedereen, ook voor 'vijanden' of 'tegenstanders – mij een weg
door het leven te banen. Momenteel leef ik heel graag, ondanks de
vele tegenslagen in mijn kort bestaan, vooral wat mijn gezondheid
betreft. Het was een weg met vele onevenwichtigheden, psychosen,
manische perioden, diepe depressies om uiteindelijk vanuit spirituele
lessen door de grote denkers op dit gebied het overzicht te bewaren,
een ijzeren wil en evenwicht te ontwikkelen, en te beseffen dat er
enige vorm van predestinatie en lotsbestemming mee te maken moet
hebben. Omdat ik altijd naar mijn innerlijke raadgever of 'daimon'
heb geluisterd en mijn hart en geweten zoveel mogelijk heb
gevolgd, ben ik in een fase beland dat ik me betrekkelijk veilig
voel, dat ik zie dat er enige vorm van medewerking en bescherming
door de natuur aanwezig is. Onmenselijke aanvallers of belagers
hebben hun deel al gekregen, door zelf tegenslagen te ondergaan,
plots te sterven, enzovoorts. Ik weet dus dat de wetten van oorzaak
en gevolg hun werk doen, en dat ik nu toch de vruchten begin te
plukken van jaren puin ruimen in mijn eigen leven. Vanuit die rust
die er nu stilaan ontstaan, tracht ik op bescheiden wijze een
steentje bij te dragen via mijn schrijfsels en internet, en links en
rechts wat mensen te helpen. Innerlijk is er een verlangen om ooit in
alle rust te kunnen schrijven in een Ashram tussen gelijkgestemde
geesten, maar mijn levensomstandigheden laten dit momenteel niet toe.
Ik zie mezelf dus nog jaren verdergaan, al schrijvend, en contacten
probeer ik te onderhouden met gelijkgestemden uit het artistieke
milieu. In het hindoeïsme is de onthechtende fase ook maar iets waar
men aan begint na een vervullend, actief en normaal maatschappelijk
leven. Daar werk ik nu naartoe, enigszins levend volgens de
aanwijzingen van Sri Aurobindo's yoga. Ik worstel nog soms met het
feit dat ik door mijn eigen koppige drang om dwars van alle regels
als een vrijgevochten kunstenaar nogal op een stuntelige manier de
aandacht durf te trekken. De beschermende handen van vroegere leraren
hebben zich teruggetrokken, in die zin dat ik op een punt ben gekomen
dat ik nu in het echte leven van alledag. Het Mahayana-boedhhisme
is een bron van inspiratie op mijn huidige weg. Ik zie me nog steeds
als een uitermate grote leerling van het leven, zonder pretentie een
leraar te willen zijn voor anderen (wat zou ik meer weten dan iemand
anders?), maar wel een strijder voor anderen om zichzelf te leren
kennen en van daaruit in de eigen kracht vanuit het hart in het leven
te durven staan. De grote voorbeelden van inzet voor anderen blijven
de moeder Theresa's van de wereld, mijn eigen weg ligt anders en zal
via het artistieke schrijven, bloggen, en wie weet sporadisch nog
iets rond muziek doen in de toekomst, zijn weg vervolmaken. Politiek
gezien is Ken Wilber mijn grootste inspirator met zijn Integrale
filosofie en ideeën rond integrale politiek, en ik blijf zoveel
mogelijk het Edele Middenpad bewandelen met respect voor ieders
visie, wat niet wegneemt dat ik bedenkingen heb met wat er zich in
mijn land allemaal afspeelt, en ik daarbij het algemeen belang van de
mensheid wil laten primeren, dat overstijgt partijpolitiek,
economische belangen, en gaat over grenzen van de particratie heen.
Iedereen heeft wel een beetje gelijk, maar bij betogingen kan ik niet
aan de neiging weerstaan om altijd de kant van de betogers te kiezen.
Gezien de astrologie, waar ik van hele rijke mensen hoor dat dit door
multimiljardairs enorm wordt gebruikt (dus waarom zou het dan niet
waar zijn?), hangt er een sfeer van revolutie in de lucht tot het
jaar 2024. Om nog even op bovenvermelde columniste terug te komen en
haar stuk over feminisme … mijn diepe waardering gaat uit naar
mensen als Gopi Krishna en zijn strijd voor rechten voor vrouwen. Ik
zou het zelf niet beter kunnen doen, en laat me door hem inspireren,
hoewel ik in mijn eigen leven en relatie misschien nog teveel man
ben, gedreven door mijn ambitie om te schrijven en er ooit deftig van
te kunnen leven, waarbij ik soms neig mijn omgeving te benadelen. Die
wake-up call van mensen als Cathérine Ongenae is meer dan nodig in
onze patriarchale cultuur, en ik kan dat alleen maar aanmoedigen en
ik bij deze lig als een ware discipel aan de voeten van eenieder die
kritisch, constructief rond deze thema's werkt, en schrijft.
Tegenpolen verbinden vind ik verder nog steeds een uitdaging, hoe
onmogelijke het ook lijkt, neem nu maar de strijd tussen
vrijmetselarij en de Katholieke Kerk van Rome als voorbeeld. Ik kan
me in beiden vinden, vind deze Paus absoluut een meerwaarde, maar kan
ook genieten van de wijsheden die de vrijmetselaars verspreiden.
Uiteindelijk vind ik wijsheid en waarheid te belangrijk om daar enige
vorm van Inquisitie voor te verdedigen, vervolging. Eenieder heeft
het recht zijn eigen waarheid te zoeken en te vinden, ik kan zowel
een genieten van een boek van een vrijmetselaar als van een passage
uit de bijbel. Misschien is de eenmaking van alle religies en
filosofische systemen dan toch niet zo'n slechte gedachte, maar dat
is niet aan mij om te beslissen, natuurlijk. Ik heb in mijn leven
diepgelovige Christenen gekend, en fervente vrijmetselaars. Een
vriend van mij is dan weer aanhanger en voorstander van de
Vrij-Katholieke Kerk, een soort gulden middenweg met
theosofisch-maçonnieke wortels. In de politiek was ik altijd
redelijk links getint, maar groeide op met een oom die die-hard
Vlaams-belanger was en is, zelfs gemeenteraadslid voor het VB. Het
zorgde altijd voor wrevel tussen ons, de nonkel en ik, maar ook daar
moesten we elkaars tegengestelde visies leren respecteren, en die
staan haaks op elkaar. Het meest vermoeiende in deze wereld is net
die oorlogen tussen ideologieën en wereldbeelden, en toch heeft
ieder recht op zijn of haar mening. De kunst bestaat erin respect te
tonen voor die tegengestelde mening, zonder je eigen waarheid te
verloochenen. Extremen zijn nooit goed, leert de Boeddha met zijn
Edele Middenweg
http://nl.wikipedia.org/wiki/Middenweg_%28boeddhisme%29
en de Nobele Waarheden
http://nl.wikipedia.org/wiki/Vier_nobele_waarheden
Misschien een pleidooi voor de Katholieke Kerk om dat verplichte
celibaat af te schaffen. Sex is menselijk en gezond, een goed glas
wijn of een schuimende pint bier kan smaken, daarom hoef je pornoster
of alcoholverslaafde te worden. Alles draait om evenwicht, ook in de
politiek. De vraag is niet of stilaan net dat evenwicht zoek geraakt
is, en in hoeverre dit zijn tol zal eisen. Zoals reeds eerder
vermeld, de geest van revolutie hangt overal in de lucht … Benieuwd
in welke wereld we in 2025 mogen wakker worden. Dat zal van ons
allemaal afhangen. In een wereld van facebook, internet en mails,
zijn horizontale verhoudingen tussen mensen een enorme krachtbron
geworden, en mensen kunnen samen ontzettend veel. Mijn geloof in het
mensdom, waar ik deel van uitmaak opgeven, zal ik niet zo vlug doen,
maar er is werk aan de winkel. Véél werk! Laten we hopen dat onze
leiders zich ook door het Goede, het Schone en het Ware laten
inspireren in de toekomst, over alle partijgrenzen heen, met de focus
op de vreugde van het leven en het altijd weer mogen bijleren van
iedereen die je pad kruist, het Achtvoudige Pad indachtig
Het Achtvoudige Pad is een omschrijving van de weg die leidt tot opheffing van het lijden:
- Het juiste inzicht
- De juiste intentie
- De juiste spraak
- Het juiste handelen
- De juiste wijze van levensonderhoud
- De juiste inspanning
- De juiste aandacht
- De juiste concentratie
Ik heb jaren als een kruising tussen Kur Cobain en Herman Brood rondgezwerfd door het leven, ik heb mijn ascetische jaren gehad. Ik heb alles overboord gegooid. Een mens kan echt niet meer doen dan balans creëren, zichzelf te kennen en aanvaarden en van daaruit te leven, en dat geldt voor iedereen.
Mijn grootste inspirators zijn gek genoeg diegenen die compleet anders denken dan ik. Ik heb niet de absolute waarheid in pacht en word graag uitgedaagd om mijn wederbeeld keer op keer bij te stellen.
De Vier Nobele waarheden inspireerden ook reeds mijn vroegere vriend en broeder Manu Bruynseraede, men zou ze ook zo kunnen zien:
Mijn grootste inspirators zijn gek genoeg diegenen die compleet anders denken dan ik. Ik heb niet de absolute waarheid in pacht en word graag uitgedaagd om mijn wederbeeld keer op keer bij te stellen.
De Vier Nobele waarheden inspireerden ook reeds mijn vroegere vriend en broeder Manu Bruynseraede, men zou ze ook zo kunnen zien:
- Er is geluk
- Men ervaart dit geluk wanneer men het Achtvoudig Pad bewandelt
- Soms is er geen geluk
- De oorzaak van het afwezig zijn van geluk is hunkering en begeerte
Hieronder nog enkele esoterische termen
uitgelegd voor de geïnteresseerden in het Engels.
Black
magic The
use of power and the manipulation of matter for selfish ends.
Materialistic focus of forces that negate the evolutionary urge. The
moment that there is the least tendency on the part of a group, or of
an individual in a group, to force an issue, to bring so much mental
pressure to bear that an individual group is helpless under the
impact of other minds, you have what is called black magic.
White
magic
Conscious cooperation with spiritual law and the deva forces to bring
about manifested change, for the motive of service to humanity.
Occultist
The true occultist is a scientist and a devotee; where these two are
not merged we have the mystic, as well as the individual in danger of
black magic, being governed by the intellect and not by selflessness;
the occultist is only the mystic functioning on a higher plane ~ that
of the mind.
Ageless Wisdom Ancient body of spiritual teaching underlying all the world's religions as well as scientific, social and cultural achievements. First made available in writing to the general public in the late 1800s by Helena Petrovna Blavatsky and in the 20th century by Alice A. Bailey. Also called "Ancient Wisdom."
Heaven and Hell
Every ancient exoteric religion taught that the so-called heavens are divided into steps or grades of ascending bliss and purity; and the so-called hells into steps or grades of increasing purgation or suffering. Now the esoteric doctrine or occultism teaches that the one is not a punishment, nor is the other strictly speaking a reward. The teaching is, simply, that each entity after physical death is drawn to the appropriate sphere to which the karmic destiny of the entity and the entity's own character and impulses magnetically attract it. As a man works, as a man sows, in his life, that and that only shall he reap after death. Good seed produces good fruit; bad seed, tares — and perhaps even nothing of value or of spiritual use follows a negative and colorless life.(Remember Dante's journey through the spheres ...)
More
info here : http://www.souledout.org/souledoutglossary.html#worldsav
Geen opmerkingen:
Een reactie posten