Yoga-dagboek

Na mijn periode van 'donkere nacht van de ziel' ben ik vrij onrustig op zoek naar de volgende stap in mij yogaproces. Ik blijf op sommige punten aanmodderen en vastzitten en onderbrak mijn examens om aanwezig te kunnen zijn voor mijn vriendin, mijn tante die plots geopereerd werd aan haar rug (overwerkt, frozen shoulder, na een 40-tal jaar arbeid als OCMW-verzorgster), én een gevaarlijke geval van ziekte in mijn naaste omgeving waar ik ook tijd voor wou vrijmaken. Dit is volgens mij puur familiaal karma en ik heb dus alles van mijn eigen programma laten vallen om als mens mens te kunnen zijn voor zij die me dierbaar zijn. Volgend jaar neem ik een rustiger programma met de focus op webdesign en later ook programmeren in PHP en pik ik de draad in september gewoon terug op. Ik moet die focus op dat graduaat of bachelor-diploma niet als eindtool zien maar gewoon de nodige skills zien te verwerven in de hoop ooit in de verre toekomst met heel wat persoonlijke informatie naar buiten te brengen, een beetje een hoofdstuk gewijd aan het zwartboek van de mensenrechtenschendingen in de zorg alsook in de psychiatrie, waar ik zelf te maken kreeg met machtsmisbruik, gedwongen behandelingen, en opsluitingen in isolatie bij verzet tegen de wanpraktijken daar. Ik heb de begeleidend Kampf-dokteur daar net geen oplawaai verkocht, hij was tijdig gaan lopen. De broekschijter, verder wel gekend om onschuldige vol vergif te pompen, en in mijn geval en dat van een medepatiënt waar duidelijk kundalini in het spel was het steeds weer botsen om het gebrek aan kennis en kunde over dat fenomeen, waar psychiater Jung de raad gaf voor diegenen die met een ontwakende kundalini te maken krijgen, of vooral je mond erover te houden, want men verklaart je gek. Nu ik was dat al dus trek me daar geen zier van aan. Mijn hoofddoel is het verbeteren van de toestand waarin de mensheid leeft, in de hoop integrale, holistische en complementaire geneeskunde te verdedigen voor de toekomst, esoterische geneeskunde als aanvulling op de hedendaagse psychologie, en de eeuwenoude wijsheidsreligies en het sjamanisme als ontbrekende factor voor de zielenkunde (psychiatrie) van de toekomst, zoals de visionaire arts Stanislav Grof terecht al enkele wenken in die richting gaf, waar hij terecht vele prijzen won voor zijn werk.

Moest ik geld hebben en in het verre Amerika wonen, zou ik beslist student zijn geworden aan de Californian Institute of Integral Studies, of aan Naropa University, maar omdat ik maar als arme luis ter wereld kwam, moet ik het vooral van zelfstudie hebben, en als tweederangsstudie me bijscholen in de informatica, met vallen en opstaan, want mijn spiritueel leven blijft een strijd, omdat ik een combinatie van Raja, Agni en integrale yoga toepas, vooral met de nadruk op de integrale van Aurobindo, en dan heb je zoals Sri Aurobindo zelf zegt een evenwicht van graniet nodig. Ik ervaar soms onderhuidse, indirecte en zelden directe aanvallen vanuit de zwarte broederschap op de planeet, de voornamelijk met angst werkt om mensen uit te schakelen, iets waar ik me niet door laat doen. De strijd voor Licht en Waarheid gaat door, ik vernietig wat in de weg staat, vanuit mijn hele sterke Eerste Straalsinvloed, waar ik lang moeite mee had (in het slechtste geval wordt iemand met een vervormde Eerste Straalsinvloed van Wil-en Macht tijdelijk een maniak als Hitler, zoals Alice Bailey al terecht opmerkte). In gezonde toestand kan me die Wil-en Machtinvloed aanwenden ten positieve zoals de psychiater Roberto Assagioli al eens aangaf in zijn boek 'Over de wil'. Als men de persoonlijke wil dan met de Transpersoonlijke Wil kan laten samensmelten, vindt men vaak rust, heelwording, vervulling en balans. Tot dat moment bereikt is, ervaar ik nog vaak perioden van enorme activiteit, aangevuld met periode van slaap, rust en inactiviteit. De balans is tijdelijk zoek sinds de ziektegevallen in mijn omgeving waar ik liefst liefdevol aanwezig wil zijn met raad en daad, zodat ik mezelf nooit kwalijk hoef te nemen dat ik andermans leed niet zag omdat ik teveel met eigen werk en studie bezig ben geweest. Ik heb dan toch van mijn esoterische studie geleerd, dat men alles moet kunnen laten vallen als er iemand anders hulp nodig heeft. Het valt me nog steeds moeilijk in groep over koetjes en kalfjes te praten. Mijn spirituele avonturen en ervaringen zijn niet voor op café, of onderwerp van het gemiddelde gesprek voor als er bezoek komt, omdat ik zo vaak ben verketterd geweest wanneer ik met dingen op de proppen kwam waar men mij als een marsmannetje voor aankeek, toevallig een decennium later vaststellende dat die dingen bespreekbaar werden en meer mainstream. Mijn vriendin noemt mij iemand vanuit de toekomst.

Alle gekheid op een stokje, sinds die 'donkere nacht'-ervaring is het net alsof ik terug van nul moet beginnen, jaren mijn tijd verdaan heb aan nonsens, helemaal niks vooruit geraakt ben en met een gevoel van leegte blijf zitten. Dit moet voorbij waaien tot de volgende stap. Life goes on, en ik zou verdomd graag eens in India terecht komen in mijn leven. Ik denk aan Krishamurti die op een bepaald alles losliet en zijn eigen weg ging. Ik ben op een punt gekomen dat ik terug enorm veel zin krijg om te schrijven, daar ben ik blij om en ga ik werk van maken de komende jaren, ik trek er veel tijd voor uit. Verder tracht ik de woede los te laten tegenover diegenen die me vanuit onwetendheid heel veel leed hebben bezorgd. Ik kan iedereen vergeven en heb jegens niemand kwade bedoelingen, maar ik besef dat ik een enorm vreemd karma heb, gezien de weg waar ik op beland ben. In stilte wacht ik tot het jaar 2025 wanneer verwacht wordt dat er terug een nieuwe cyclus van spirituele groei  Back to basic, meer slaatjes, terug meer vegetarisch eten, en na de zomer back to school. We zien wel waar we uitkomen. Ik heb nu de pech niet het geld te hebben voor een dure opleiding, en niet in California te wonen waar de School of Integral Studies of in Boulder nabij nabij Naropa University. In Nederland schijnt er al wat te bewegen binnen de wetenschap, maar laten we geduld hebben. Verwacht en gehoopt wordt de grote toenadering en huwelijk van religie en wetenschap verwacht. Laten we hopen dat diegenen die dit voorspellen gelijk krijgen. Ik doe geen voorspellingen, dat laat ik aan anderen over, alles kan nog alle kanten uit, maar ik kan alleen maar hoopvol wachten tot de wetenschap ook in onze contreien zijn reductionaire tendenzen die net zoals de Kerk vroeger de wetenschap blokkeerde, de wetenschap nu de nieuwe ontwikkelingen tegenhoudt. Met de kwantumfysica en aanverwanten zijn er toch al een aantal eye-openers gepresteerd. Nu goed, ik ben geen wetenschapper, ben vooral leerling van het leven nu vooral op me afkomen en weet dat ik nog zo weinig weet en heel veel te leren en ontdekken hebben. Ik tracht van de zomer te genieten, laat het op me afkomen, ik wens iedereen het beste, leer nog elke dag bij en wil levenslang blijven groeien. En dat boek dat er ooit moet aankomen, dat is nog een big suprise waar ik later nog wel eens op terugkom. Ik heb enorm veel respect voor wat er in Amerika gebeurt in de wetenschappen. Denk eraan deze zomer nog eens aan het dichten te gaan. Het is tijd om dingen te doen, zoals met Marc afspreken volgende week om eens te brainstormen over het probleem van de bijensterfte, dat toch wel om aandacht vraagt. Als ik veertig ben trek ik mij terug om uitsluitend te gaan schrijven. Ik wil wel naar India of Tibet trekken maar mijn vriendin vindt dat niet zo'n leuke plaatsen. Ik herevalueer mijn leven en contempleer het eigenaardige karma dat me al sedert mijn acht jaar - voor zover ik me kan herinneren - op de rollercoaster van de mystiek brengt. Ik word nederig en stil als ik de wereld zie evolueren, dromend van een evolutie in de goede richting voor iedereen, niemand mag achterblijven of genegeerd worden. Ik kan me soms opboeien om wat er fout gaat in de wereld, maar vergeef snel ... Elke dag is een nieuw begin, overal zitten zovele mooie mensen die hun best doen. Schrijven is op lange termijn het plan, om iets achter te laten voor latere generaties. Mijn ervaringen, bespiegelen, fouten, levenslessen, en de dankbaarheid om het allemaal te mogen ervaren. Facebook moet op termijn ingeruild worden voor activiteiten met gelijkgestemden voor de vooruitgang van de wereld, alle kleine beetjes helpen. Ik heb geld geschonken zoveel ik kon, tot mij dit onmogelijk werd gemaakt van rechtswege uit. Ik hoop dat de V.N. en aanverwante organisaties, zoals UNICEF het geld goed benutten. Verder wacht ik in stilte tot de decennia verstrijken en help ik waar ik kan, in stilte; Silence is Golden :-)