door Lex Moolenaar
Met welke gedachten en gevoelens zou Johan Bonny
vanochtend wakker zijn geworden? De bisschop van Antwerpen had zijn nek
uitgestoken door in een brief aan de Vaticaanse bisschoppensynode op te
roepen tot meer verdraagzaamheid van de Kerk tegenover onder meer
ongehuwd samenwonenden, homoseksuelen en gescheiden mensen die willen
hertrouwen.
De Kerk is van iedereen, zo lijkt Bonny te denken. En hoewel hij absoluut niet overkomt als een tafelspringer - wel integendeel - leek het hem toch noodzakelijk om de synode te sensibiliseren voor een aantal theologische aanpassingen die het instituut beter kunnen doen gedijen in de 21ste eeuw.
Maar binnen het vipcollege van 2500 katholieke bisschoppen in Rome is de voorbije weken geen tweederdemeerderheid gevonden om op de suggesties van de Antwerpse herder in te gaan. Zelfs aanwijzingen dat paus Franciscus op dezelfde golflengte zit, konden de veelal bejaarde kerkleiders niet bewegen tot clementie. De uitsluiting van samenlevingsvormen die afwijken van de klare lijn blijft.
Jammer, maar helaas. Ondanks mijn katholieke opvoeding wil ik mezelf zeker niet opwerpen als een kenner van de Vaticaanse zeden. Maar ik denk wel dat de Kerk een kans heeft gemist. De houding van paus Franciscus sinds zijn aantreden en de oproep van Johan Bonny boden nieuwe perspectieven die ook met welwillende belangstelling werden gevolgd door individuen en groepen in de samenleving die allang waren afgehaakt. Voor hen is de teleurstelling na dit weekend groot.
Maar aan onze bisschop heeft het in elk geval niet gelegen. Hij heeft het tenminste geprobeerd. Misschien dienen zich nog nieuwe kansen aan.
Bron : http://www.gva.be/cnt/dmf20141020_01330974/onze-bisschop-heeft-het-tenminste-geprobeerd
Geen opmerkingen:
Een reactie posten