![kristof Gabriel carina van hooymissen [my ancestor lieven once brewed the beer saint-michael]](http://1.bp.blogspot.com/-_6gRNaHFJQc/WtfOJxuAx4I/AAAAAAAAHbs/AklTDbaM73kvAjIDtIh51gn_EMfyeZMSwCK4BGAYYCw/s250/Red%2BPIll.jpg)
shamanic artist - pleiadian gabrielian - michaelian - island of safety truth vibrations - focused on ethics - refuse RFID chipping / sovereign Uniting 144000, peaceful bodhisattva-buddha (nirmanakaya) mahatma- defender of freedom : physical, mental, spiritual - following my highest calling (Shamballah), ASHTAR “We all shape the world together, be wise and virtuous in your life loyal immortal legions visionary mystic Gabriel Sadhu
Know Thyself - Welcome @ Kristo's blog
David - I adore the community of saints / Gelukpa's
donderdag 31 juli 2014
woensdag 30 juli 2014
Madonna on Gaza
"Cease fire on both sides! The children of Gaza need our support!www.anera.org #ceasefire #peaceinthemiddleeast #livingforlove" -Madonna
maandag 28 juli 2014
VN-Veiligheidsraad vraagt onmiddellijk staakt-het-vuren in Gaza [Dutch]
Het Israëlische leger houdt zich intussen aan een onofficiële, gedeeltelijk wapenstilstand. Een woordvoerster van het leger in Tel Aviv bevestigde dat de luchtmacht geen luchtaanvallen uitvoert op de enclave. Israëlische grondtroepen blijven in de oostelijke grensgebieden zoeken naar tunnels en vernietigen die. De Palestijnse islamitische beweging Hamas, aan de macht in de Gazastrook, had zondag aangekondigd 24 uur lang geen raketaanvallen uit te vuren. Eerder had de beweging nog een door Israël voorgesteld humanitair staakt-het-vuren verworpen.
De VN-Veiligheidsraad heeft intussen opgeroepen tot een onmiddellijke en onvoorwaardelijke stopzetting van de gevechten in Gaza. "De Veiligheidsraad drukt haar sterke steun uit voor een oproep, door internationale partners en de VN-secretaris-generaal, om tot een onmiddellijk en onvoorwaardelijk humanitair staakt-het-vuren te komen, om zo de levering van hoognodige hulp mogelijk te maken", klinkt het in de niet-bindende verklaring van de raad.
De Palestijnse islamitische beweging Hamas, aan de macht in de Gazastrook, had zondag aangekondigd 24 uur lang geen raketaanvallen uit te voeren. Eerder had de beweging nog een door Israël voorgesteld humanitair staakt-het-vuren verworpen.
Vanmorgen werd toch nog een raket op de Zuid-Israëlische kuststad Ashkelon afgevuurd. Israël reageerde met een artillerieaanval op de plaats van de lancering, ten noorden van Gaza-stad. Dat gebeurde evenwel niet via de lucht, benadrukte de woordvoerster.
Ook China roept intussen op tot een staakt-het-vuren. "Een duurzame oplossing kan niet met wapens bereikt worden", aldus de Chinese speciale gezant voor het Midden-Oosten, Wu Sike. Hij oordeelt dat de VN een beslissende rol moeten spelen bij de oplossing van het conflict.
Tot slot roept het VN-gremium alle partijen in het conflict ook op om de humanitaire voorzieningen in de regio, waaronder ook die van de VN, te respecteren.
De Palestijnse islamitische beweging Hamas, aan de macht in de Gazastrook, had zondag aangekondigd 24 uur lang geen raketaanvallen uit te voeren. Eerder had de beweging nog een door Israël voorgesteld humanitair staakt-het-vuren verworpen.
Vanmorgen werd toch nog een raket op de Zuid-Israëlische kuststad Ashkelon afgevuurd. Israël reageerde met een artillerieaanval op de plaats van de lancering, ten noorden van Gaza-stad. Dat gebeurde evenwel niet via de lucht, benadrukte de woordvoerster.
Ook China roept intussen op tot een staakt-het-vuren. "Een duurzame oplossing kan niet met wapens bereikt worden", aldus de Chinese speciale gezant voor het Midden-Oosten, Wu Sike. Hij oordeelt dat de VN een beslissende rol moeten spelen bij de oplossing van het conflict.
Tot slot roept het VN-gremium alle partijen in het conflict ook op om de humanitaire voorzieningen in de regio, waaronder ook die van de VN, te respecteren.
Pope Francis Begs For An End To War On 100th Anniversary Of WWI
Francis cited current warfare between Israelis and Palestinians, as well as in Iraq and in Ukraine. He told pilgrims and tourists in St. Peter's Square Sunday that he was thinking of children — killed, maimed or orphaned by war — who "for toys, have the debris of war."
"I beg you, stop. I ask you with all my heart," Francis said.
He cited World War I-era Pope Benedict XV's denunciation of the Great War as a "useless massacre."
Francis said: "Everything is lost with war, nothing is lost with peace. Never more war."
Source: http://www.huffingtonpost.com/2014/07/28/pope-francis-war_n_5626976.html?ncid=fcbklnkushpmg00000051
Source: http://www.huffingtonpost.com/2014/07/28/pope-francis-war_n_5626976.html?ncid=fcbklnkushpmg00000051
zaterdag 26 juli 2014
vrijdag 25 juli 2014
donderdag 24 juli 2014
Obama today
"Cynicism is fashionable these days. But I got to tell you, cynicism didn't put a man on the moon. Cynicism did not create the opportunity for all our citizens to vote. Cynicism has never won a war, or cured a disease, or started a business, or fed young minds. I believe in optimism. I believe in hope." —
President Obama
President Obama
woensdag 23 juli 2014
dinsdag 22 juli 2014
Mass protest for Gaza in London - 100 000 people took the streets - not seen in the mainstream media;
Today. The biggest demonstrations, London has seen in years, 100.000 people in solidarity with Gaza and all Palestinians.
#End the occupation.
#End the occupation.
maandag 21 juli 2014
Dalai Lama Wisdom quote
“Whether one is rich or poor, educated or illiterate, religious or nonbelieving, man or woman, black, white, or brown, we are all the same. Physically, emotionally, and mentally, we are all equal. We all share basic needs for food, shelter, safety, and love. We all aspire to happiness and we all shun suffering. Each of us has hopes, worries, fears, and dreams. Each of us wants the best for our family and loved ones. We all experience pain when we suffer loss and joy when we achieve what we seek. On this fundamental level, religion, ethnicity, culture, and language make no difference.”
― Dalai Lama XIV
Uittreksel uit mijn dagboek [ruwe tekst]
22/07/2014
Okay, ik neem nog eens even de tijd om te schrijven. Ik merk dat ik veel informatie binnenkrijg en doorgeef via het medium facebook maar neem daarbij nog onberekende, gevaarlijke stappen, soms niet, soms wel. Het archetype van de dwaas die geen gevaren ziet (maar ook niet in de afgrond valt) speelt soms nog een te grote rol in mijn handelen, doen en laten. Ik moet meer bewust zijn van het feit dat ik mogelijk anderen in gevaar breng door mijn acties. De wereld staat op een kruispunt, zoals voorspelt in esoterische geschriften. Zullen we evolueren naar een wereld die ontspoort door een op religie gebaseerde wereldoorlog, of zullen we blijven vechten voor vrede, via de diplomatieke weg. Dit is een uitdaging voor ons allemaal. Deze dag was gevuld, ik deed weer veel informatie op en mijn oog viel op een boek van Paco Rabanne, namelijk Trajecten. Ik doe mijn best om het nog eens te herlezen en er veel inspiratie uit te halen. Als ik mijn reis kan vergelijken tot nu toe, dan zit ik nu in Dante's Louteringsberg, ook wel het Vagevuur genoemd. Ik trek me niks aan van wat andere mensen van mij denken, kom terug op straat met Marlies en merk dat mijn posts vanop facebook opgepikt worden door de mainstream-media. De synchroniciteiten in mijn leven zijn in kwantiteit enorm te noemen. De synchroniciteiten die ik met Madonna Ciccone heb, zijn ook buiten proportie en gaan (nog steeds) mijn verstand te boven. Ik luister ondertussen naar een speech van Barack Obama over hard werken om vooruit te geraken. Het blijft een inspirerende figuur die kan leiden, ongeacht de kritiek die ik ook heb voor Amerika's imperialistische Amerikaanse politiek. Obama zegt ook dat je passie heel belangrijk is in je werk, dat zei ook iemand in het vakgebied van de informatica en het programmeren die er zijn werk van gemaakt heeft door een bedrijf in informatica op te richten. Obama geeft ook aan dat je een netwerk van mensen nodig hebt die je ondersteunen, je moet daarbij geven en nemen. Als je een mentor hebt moet je op tijd komen, als iemand in je investeert moet je dankbaar zijn. Samengevat geeft Obama aan dat het erop aankomt in het leven om hart te werken voor dingen waar je écht gepassioneerd om bent en dit in een teamgeest leert te doen waarbij je een evenwicht dient te vinden tussen geven en nemen. Ik zit inderdaad teveel op facebook maar ben daar een ongelooflijke discipel van anderen die soms opvattingen hebben die haaks op de mijne staan, vooral politiek gezien dan, toch leer ik me daarbij altijd nederig en ontwapenend op te stellen en nooit verlegen te zijn om constructieve kritiek te omarmen. Verbeter een gek en hij zal je verachten, verbeter een wijs man en hij zal je bedanken, las ik ooit op datzelfde facebook. Global village is facebook, en voor mij een tempel van wijsheid. Ik ga mezelf terug wat meer discipline opleggen, geleerd uit de esoterische scholing die ik wat had laten slabakken. De muziek is eruit geklopt, ik heb na Street Soul niks noemenswaardig meer gedaan maar voel nu terug het vuur van passie in me opbranden om te leren en te schrijven. Ik zie dat veel van het lezerspubliek van mijn blog vanuit Amerika komt, daar bloeit de transpersoonlijke psychologie ook sterker dan in België, een land dat ik zo graag zie maar dat zo verdeeld is geraakt gezien de complexe structuur van onze instellingen en regeringen in het land. Ik leerde dit met plezier in mijn anderhalf jaar studie van de basisbeginselen van de Rechtspraktijk in avondonderwijs aan de Plantijn Hogeschool. Noodgedwongen, door dingen die in mijn privé-leven spelen en gezien de talloze ziekten die ik op mijn mystieke pad al heb te verteren gekregen ben ik hoofdzakelijk autodidact geweest doorheen de jaren. Dat heeft me op dezelfde manier gevormd als Paco Rabanne. Misschien moet ik in mijn streven naar een integrale filosofie niet zover gaan zoeken. De oplossing ligt binnen het handbereik. Door alles gewoon neer te schrijven ben ik ook op één of andere manier aan integrale yoga aan het doen met als beweegreden het nalaten opdat anderen er baat bij zouden kunnen hebben en ik mijn steentje bijdraag aan de evolutie. Mijn grote droom is dat de psychologie en de psychiatrie waar ik jaren werkzaam was als vrijwilliger deze integrale psychologie als norm zouden gaan nemen, mét het transpersoonlijke en humanistische gebied ermee in geïntegreerd. Zouden ze dan toch gelijk hebben in de esoterische traditie dat naarmate we naar het Aquarius-tijdperk evolueren dat het meer een groepsproces is en dat teamwerk zo belangrijk wordt. Een belangrijke les voor mij die net als Herman Brood blijkbaar overal welkom is, maar zich nergens bij voelt horen en een beetje wacht op de volgende generaties om een aanknopingspunt te vinden. Positieve noot hierbij is dat lang jong van geest zal blijven van ik geloof echt in de kracht van de zielen die zullen incarneren naarmate de evolutie voortschrijdt richting het belangrijke jaar 2025,
Waar zal deze nieuwe wereldorde naar evolueren, zullen we omslaan naar nog meer materialisme of zal de kleine gouden eeuw binnen de grotere cyclus van Kali Yuga de kans krijgen om werkelijk tot bloei te komen? Ik weet het antwoord niet, het zal van de mensheid afhangen en die vele onzichtbare werkers die met man en macht – via kunst, blogs, internet, krantenartikels, alternatieve media, you name it – doen wat ze kunnen om het collectieve bewustzijn te verruimen en zo positief mogelijk te helpen aan de bewustmaking van de mensheid. Ik ben een positivo en geloof in de kracht van het Goede, het Schone en het Ware als uiteindelijke triomf maar de weg er naartoe kan met een tijdelijke duisternis gepaard gaan. Ik weet dat ik niks weet. Ik doe geen voorspellingen, maar ik volg wel de trends en ben goed geïnformeerd vanuit verschillende bronnen. Het gekke is dat ik mijn carrière als tot gek verklaarde waanzinnige ben begonnen en na te zijn ondergedompeld in de spirituele wijsheidstradities van de wereld nu meer gedoemd ben de rol van voortrekker en visionair op mij te nemen. Nog steeds voel ik mij daar veel te klein en nederig voor maar de integrale yoga is me ook maar voorgekauwd door Aurobindo en de Moeder die er hun leven voor opofferden tot aan hun dood. Ik kan op hun werk voortbouwen. Ik hoef mezelf de druk niet meer op te leggen om als Krishna te zijn, maar kan me wel – net als Aurobindo – laten inspireren door de wijsheid van de Hindoe-Avatar die me nog steeds het meeste boeit. Als de occulte tradities dan toch enigszins niet louter leugens en waanzinnige nonsens verspreiden, dan was mijn zelfmoordpoging maar symbolisch het getroffen worden door een kosmische pijl in mijn hart, wat symbolisch het kenmerk van de werelddienaar zou zijn. Daar kan ik mee leven en zo is dat afgrijselijk lijden van vroeger meteen omgezet en getransformeerd tot iets positiefs. Wie de engelen zijn en wie de demonen wordt mij onderweg wel duidelijk, ik heb mijn handen al vol met mijn eigen demonen te transformeren, en die demonen zijn onverwerkte trauma's, die tot woede en complexen hebben geleid, maar gelukkig weer het vuur van de passie om te gaan schrijven in mij hebben losgeweekt. Ook weer een integrale yoga, met de niet-aflatende drang om mee de aarde te transformeren tot een betere plek voor iedereen, in de hoop dat zij die door de samenleving ooit tot gek werden bestempeld terug hun waardigheid krijgen, want zij hebben het meeste geleden aan de waanzin van de zieke samenleving en de verziekte wereld die we vandaag, anno 2014 nog steeds zijn. We maken een nieuwe revolutie mee die ons nog voor grotere uitdagingen plaats dan de vorige industriële revolutie ons voor plaatste. We zullen gedwongen worden om onze economie groener te maken omdat de fossiele grondstoffen zoals olie en gas uitgeput zullen zijn binnen die en quasi 35 tot 50 jaar. Duitsland geeft hier al een enorm goed voorbeeld maar wij kunnen dit ook, als we maar de moeite nemen om ons hart te openen, en niet in eerste instantie aan de winsten denken. Stinkend rijk worden is zelfs geen misdaad, met dat geld kan me hele mooie dingen doen, en men moet ook de verantwoordelijkheid kunnen dragen om met kapitaal om te gaan, en vooral geen gat in de hand hebben. Ik heb nooit die beweegreden gehad om in eerste instantie aan geld te denken, ik heb altijd als een quasi-loser gratis dingen gedaan vanuit mijn hart, op aanraden van de Buddha, die al in al zijn wijsheid aan de wereld verkondigde dat de Weg daar te vinden is. De rest kwam op mijn weg – vanzelf, of liet ik op mijn pad komen in de wetenschap dat men je de dingen niet kan voorzien. Alsmaar een voorloper zijn is dermate eenzaam, dat ik het nu wat rustiger aandoe en de volgende generaties opmerk die de boodschap beter begrepen heb dan mijn eigen generatie dat deed of doet. In september neem ik de draad van verdere informaticastudie weer op omdat ik weet dat de informatica en technologie een belangrijk platform kan zijn om dingen vorm te geven. Ik wil echter naast het virtuele leven ook een echt leven uitbouwen. De techniek zal een middel worden en geen doel op zich, net zoals de tekstverwerker de typmachine vervangen heeft, maar ik nog het liefst gedichten schrijf met pen en papier. Om deze tekst uit te tikken gebruik ik de computer. Ik heb geleerd van Sri Aurobindo om het medicijn voor alle zorgen zorgen te vinden in het hart van het kwaad. Met name, daar waar de angsten zitten, daar waar we voor terugdeinzen, ligt onze kracht en de oplossing van onze problemen. Uiterlijk lijkt het een grote duisternis, maar van zodra we er durven in te duiken, vinden we door dit Jungiaanse schaduwwerk de oplossing van onze problemen. Ook ik werd wijs temidden talloze ziekteprocessen heen, die uiteindelijk mij dwongen om in waanzinnige perioden van lijden, tot aan een zelfmoordpoging toe, te strijden voor meer Licht inde duisternis. Ook nu nog, nu er in mijn omgeving kanker voorkomt, moet ik blijven vechten en knokken en paraat blijven om bij te sturen, en alert zijn voor – indien er een wereldconflict zich voortdoet, de nodige juiste beslissingen te nemen, voor mij, mijn dierbaren, en de wereld. Ik voel dat ik me moet laten leiden door de wijsheid van Krishna, die een uitermate goede diplomaat was ten tijde van de oorlog in zijn tijd.
De situatie in Gaza en het conflict in Rusland en Oekraïne baart me grote zorgen. Ik blijf moedig diplomatisch op kleine schaal via facebook verenigen en niet verdelen, maar geef velen ook een forum die een sterk kritisch artikel schrijven in de media. Onderweg blijf ik toch bevriend met Mehal Rockefeller, ongeacht alle kritiek die ik heb voor wandaden waar zijn familie schuldig aan is. Opnieuw, als Aurobindo gelijk heeft, moeten we diep in de donkere regionen van het universum durven duiken en ook daar licht brengen, in de diepste krochten van de hel. Ik waardeer Mehal om zijn kennis van de vedische cultuur en leer ook van hem veel bij, ook om gewoon dankbaar te zijn.
Ik besluit vandaag met een stukje poëzie van Sri Aurobindo, en ga dan tegen zeven uur de krant kopen om het conflict in Gaza op de voet te volgen, nu de media schijnbaar een bocht van 180 graden durven te nemen en het geweld in Gaza met de vinger wijzen. Ik heb een diepe waardering voor het Joodse volk en de geniën in de kunst en wetenschap die ze voortbrachten in de geschiedenis, maar de leiders in Israël moeten vechten voor diplomatie in plaats van een volk plat te bombarderen.
"The only way to set things right
Is becoming conscious again
and that is very simple
There is only one Source
Which originates in the perfection of Truth
Because that's all that really exists
And exteriorization, projection and fragmentation
This has brought about what we are seeing
Plus a lot of little brains
Which are very nice and brilliant
Looking for what they have not yet found
but what they can find
Because what they are looking for is in themselves
the medicine is to be found in the heart of evil"
- Sri Aurobindo -
Ik denk dat de opstijgende kracht van de kundalini met zijn talloze uittredingen, psychosen, manisch-depressieve schommelingen als uiterlijke verschijning ten gevolge van het innerlijke gevecht om het evenwicht van graniet dat nodig op de weg van integrale yoga die iedereen in het Westen kan begaan, als je er maar een diamanten wil voor kan opbrengen – ondertussen plaats heeft geruimd voor de indaling van bovenaf, waardoor de beweging wordt omgekeerd, maar er is nog veel werk. Over de wil schreef dokter Assagioli al een geweldig boek, ik heb het – naar goede gewoonte – alweer uitgeleend of weggegeven, want ik kan het zo ogenblikkelijk niet terugvinden. Ik verplicht me temidden het slagveld dat mijn leven is geworden doorheen de jaren terug om in september mondjesmaat cursus te gaan volgen in de informatica, zodat ik daar ooit in kan werkzaam zijn, want van gratis schrijven en delen kan een mens niet bestaan op lange termijn. Ik neem nog steeds een lage dosis medicatie om de hoogsensitiviteit van mijn zenuwstelsel dat overspoeld wordt door de energieën tijdens deze overgang het hoofd te kunnen bieden, maar sta erop daar op een dag compleet mee op te houden. Wat ik nog neem is peanuts in vergelijking met toen de visionaire trip begon, ik heb er moeten mee leren omgaan. Het was een leven van dienst (onder de vorm van vrijwilligerswerk), studie en meditatie wat een herstelbeweging en stille genezing van mijn talloze ziekten (ook lichamelijk) in gang heeft gezet en ik mag dankbaar zijn dat ik nog leef. Hier laat ik het voorlopig bij voor vandaag. [wordt vervolg]
N.B. : Ik heb nog steeds mijn punten om aan te werken, omdat ik nog steeds betrokken ben met karma van de mensen uit mijn omgeving, maar ik heb het gevoel dat we de goede kant uitgaan. Ik heb hoop voor de toekomst en pik de draad in september weer op in plaats van in een hoekje te zitten kniezen wat onderwijs betreft.
Okay, ik neem nog eens even de tijd om te schrijven. Ik merk dat ik veel informatie binnenkrijg en doorgeef via het medium facebook maar neem daarbij nog onberekende, gevaarlijke stappen, soms niet, soms wel. Het archetype van de dwaas die geen gevaren ziet (maar ook niet in de afgrond valt) speelt soms nog een te grote rol in mijn handelen, doen en laten. Ik moet meer bewust zijn van het feit dat ik mogelijk anderen in gevaar breng door mijn acties. De wereld staat op een kruispunt, zoals voorspelt in esoterische geschriften. Zullen we evolueren naar een wereld die ontspoort door een op religie gebaseerde wereldoorlog, of zullen we blijven vechten voor vrede, via de diplomatieke weg. Dit is een uitdaging voor ons allemaal. Deze dag was gevuld, ik deed weer veel informatie op en mijn oog viel op een boek van Paco Rabanne, namelijk Trajecten. Ik doe mijn best om het nog eens te herlezen en er veel inspiratie uit te halen. Als ik mijn reis kan vergelijken tot nu toe, dan zit ik nu in Dante's Louteringsberg, ook wel het Vagevuur genoemd. Ik trek me niks aan van wat andere mensen van mij denken, kom terug op straat met Marlies en merk dat mijn posts vanop facebook opgepikt worden door de mainstream-media. De synchroniciteiten in mijn leven zijn in kwantiteit enorm te noemen. De synchroniciteiten die ik met Madonna Ciccone heb, zijn ook buiten proportie en gaan (nog steeds) mijn verstand te boven. Ik luister ondertussen naar een speech van Barack Obama over hard werken om vooruit te geraken. Het blijft een inspirerende figuur die kan leiden, ongeacht de kritiek die ik ook heb voor Amerika's imperialistische Amerikaanse politiek. Obama zegt ook dat je passie heel belangrijk is in je werk, dat zei ook iemand in het vakgebied van de informatica en het programmeren die er zijn werk van gemaakt heeft door een bedrijf in informatica op te richten. Obama geeft ook aan dat je een netwerk van mensen nodig hebt die je ondersteunen, je moet daarbij geven en nemen. Als je een mentor hebt moet je op tijd komen, als iemand in je investeert moet je dankbaar zijn. Samengevat geeft Obama aan dat het erop aankomt in het leven om hart te werken voor dingen waar je écht gepassioneerd om bent en dit in een teamgeest leert te doen waarbij je een evenwicht dient te vinden tussen geven en nemen. Ik zit inderdaad teveel op facebook maar ben daar een ongelooflijke discipel van anderen die soms opvattingen hebben die haaks op de mijne staan, vooral politiek gezien dan, toch leer ik me daarbij altijd nederig en ontwapenend op te stellen en nooit verlegen te zijn om constructieve kritiek te omarmen. Verbeter een gek en hij zal je verachten, verbeter een wijs man en hij zal je bedanken, las ik ooit op datzelfde facebook. Global village is facebook, en voor mij een tempel van wijsheid. Ik ga mezelf terug wat meer discipline opleggen, geleerd uit de esoterische scholing die ik wat had laten slabakken. De muziek is eruit geklopt, ik heb na Street Soul niks noemenswaardig meer gedaan maar voel nu terug het vuur van passie in me opbranden om te leren en te schrijven. Ik zie dat veel van het lezerspubliek van mijn blog vanuit Amerika komt, daar bloeit de transpersoonlijke psychologie ook sterker dan in België, een land dat ik zo graag zie maar dat zo verdeeld is geraakt gezien de complexe structuur van onze instellingen en regeringen in het land. Ik leerde dit met plezier in mijn anderhalf jaar studie van de basisbeginselen van de Rechtspraktijk in avondonderwijs aan de Plantijn Hogeschool. Noodgedwongen, door dingen die in mijn privé-leven spelen en gezien de talloze ziekten die ik op mijn mystieke pad al heb te verteren gekregen ben ik hoofdzakelijk autodidact geweest doorheen de jaren. Dat heeft me op dezelfde manier gevormd als Paco Rabanne. Misschien moet ik in mijn streven naar een integrale filosofie niet zover gaan zoeken. De oplossing ligt binnen het handbereik. Door alles gewoon neer te schrijven ben ik ook op één of andere manier aan integrale yoga aan het doen met als beweegreden het nalaten opdat anderen er baat bij zouden kunnen hebben en ik mijn steentje bijdraag aan de evolutie. Mijn grote droom is dat de psychologie en de psychiatrie waar ik jaren werkzaam was als vrijwilliger deze integrale psychologie als norm zouden gaan nemen, mét het transpersoonlijke en humanistische gebied ermee in geïntegreerd. Zouden ze dan toch gelijk hebben in de esoterische traditie dat naarmate we naar het Aquarius-tijdperk evolueren dat het meer een groepsproces is en dat teamwerk zo belangrijk wordt. Een belangrijke les voor mij die net als Herman Brood blijkbaar overal welkom is, maar zich nergens bij voelt horen en een beetje wacht op de volgende generaties om een aanknopingspunt te vinden. Positieve noot hierbij is dat lang jong van geest zal blijven van ik geloof echt in de kracht van de zielen die zullen incarneren naarmate de evolutie voortschrijdt richting het belangrijke jaar 2025,
Waar zal deze nieuwe wereldorde naar evolueren, zullen we omslaan naar nog meer materialisme of zal de kleine gouden eeuw binnen de grotere cyclus van Kali Yuga de kans krijgen om werkelijk tot bloei te komen? Ik weet het antwoord niet, het zal van de mensheid afhangen en die vele onzichtbare werkers die met man en macht – via kunst, blogs, internet, krantenartikels, alternatieve media, you name it – doen wat ze kunnen om het collectieve bewustzijn te verruimen en zo positief mogelijk te helpen aan de bewustmaking van de mensheid. Ik ben een positivo en geloof in de kracht van het Goede, het Schone en het Ware als uiteindelijke triomf maar de weg er naartoe kan met een tijdelijke duisternis gepaard gaan. Ik weet dat ik niks weet. Ik doe geen voorspellingen, maar ik volg wel de trends en ben goed geïnformeerd vanuit verschillende bronnen. Het gekke is dat ik mijn carrière als tot gek verklaarde waanzinnige ben begonnen en na te zijn ondergedompeld in de spirituele wijsheidstradities van de wereld nu meer gedoemd ben de rol van voortrekker en visionair op mij te nemen. Nog steeds voel ik mij daar veel te klein en nederig voor maar de integrale yoga is me ook maar voorgekauwd door Aurobindo en de Moeder die er hun leven voor opofferden tot aan hun dood. Ik kan op hun werk voortbouwen. Ik hoef mezelf de druk niet meer op te leggen om als Krishna te zijn, maar kan me wel – net als Aurobindo – laten inspireren door de wijsheid van de Hindoe-Avatar die me nog steeds het meeste boeit. Als de occulte tradities dan toch enigszins niet louter leugens en waanzinnige nonsens verspreiden, dan was mijn zelfmoordpoging maar symbolisch het getroffen worden door een kosmische pijl in mijn hart, wat symbolisch het kenmerk van de werelddienaar zou zijn. Daar kan ik mee leven en zo is dat afgrijselijk lijden van vroeger meteen omgezet en getransformeerd tot iets positiefs. Wie de engelen zijn en wie de demonen wordt mij onderweg wel duidelijk, ik heb mijn handen al vol met mijn eigen demonen te transformeren, en die demonen zijn onverwerkte trauma's, die tot woede en complexen hebben geleid, maar gelukkig weer het vuur van de passie om te gaan schrijven in mij hebben losgeweekt. Ook weer een integrale yoga, met de niet-aflatende drang om mee de aarde te transformeren tot een betere plek voor iedereen, in de hoop dat zij die door de samenleving ooit tot gek werden bestempeld terug hun waardigheid krijgen, want zij hebben het meeste geleden aan de waanzin van de zieke samenleving en de verziekte wereld die we vandaag, anno 2014 nog steeds zijn. We maken een nieuwe revolutie mee die ons nog voor grotere uitdagingen plaats dan de vorige industriële revolutie ons voor plaatste. We zullen gedwongen worden om onze economie groener te maken omdat de fossiele grondstoffen zoals olie en gas uitgeput zullen zijn binnen die en quasi 35 tot 50 jaar. Duitsland geeft hier al een enorm goed voorbeeld maar wij kunnen dit ook, als we maar de moeite nemen om ons hart te openen, en niet in eerste instantie aan de winsten denken. Stinkend rijk worden is zelfs geen misdaad, met dat geld kan me hele mooie dingen doen, en men moet ook de verantwoordelijkheid kunnen dragen om met kapitaal om te gaan, en vooral geen gat in de hand hebben. Ik heb nooit die beweegreden gehad om in eerste instantie aan geld te denken, ik heb altijd als een quasi-loser gratis dingen gedaan vanuit mijn hart, op aanraden van de Buddha, die al in al zijn wijsheid aan de wereld verkondigde dat de Weg daar te vinden is. De rest kwam op mijn weg – vanzelf, of liet ik op mijn pad komen in de wetenschap dat men je de dingen niet kan voorzien. Alsmaar een voorloper zijn is dermate eenzaam, dat ik het nu wat rustiger aandoe en de volgende generaties opmerk die de boodschap beter begrepen heb dan mijn eigen generatie dat deed of doet. In september neem ik de draad van verdere informaticastudie weer op omdat ik weet dat de informatica en technologie een belangrijk platform kan zijn om dingen vorm te geven. Ik wil echter naast het virtuele leven ook een echt leven uitbouwen. De techniek zal een middel worden en geen doel op zich, net zoals de tekstverwerker de typmachine vervangen heeft, maar ik nog het liefst gedichten schrijf met pen en papier. Om deze tekst uit te tikken gebruik ik de computer. Ik heb geleerd van Sri Aurobindo om het medicijn voor alle zorgen zorgen te vinden in het hart van het kwaad. Met name, daar waar de angsten zitten, daar waar we voor terugdeinzen, ligt onze kracht en de oplossing van onze problemen. Uiterlijk lijkt het een grote duisternis, maar van zodra we er durven in te duiken, vinden we door dit Jungiaanse schaduwwerk de oplossing van onze problemen. Ook ik werd wijs temidden talloze ziekteprocessen heen, die uiteindelijk mij dwongen om in waanzinnige perioden van lijden, tot aan een zelfmoordpoging toe, te strijden voor meer Licht inde duisternis. Ook nu nog, nu er in mijn omgeving kanker voorkomt, moet ik blijven vechten en knokken en paraat blijven om bij te sturen, en alert zijn voor – indien er een wereldconflict zich voortdoet, de nodige juiste beslissingen te nemen, voor mij, mijn dierbaren, en de wereld. Ik voel dat ik me moet laten leiden door de wijsheid van Krishna, die een uitermate goede diplomaat was ten tijde van de oorlog in zijn tijd.
De situatie in Gaza en het conflict in Rusland en Oekraïne baart me grote zorgen. Ik blijf moedig diplomatisch op kleine schaal via facebook verenigen en niet verdelen, maar geef velen ook een forum die een sterk kritisch artikel schrijven in de media. Onderweg blijf ik toch bevriend met Mehal Rockefeller, ongeacht alle kritiek die ik heb voor wandaden waar zijn familie schuldig aan is. Opnieuw, als Aurobindo gelijk heeft, moeten we diep in de donkere regionen van het universum durven duiken en ook daar licht brengen, in de diepste krochten van de hel. Ik waardeer Mehal om zijn kennis van de vedische cultuur en leer ook van hem veel bij, ook om gewoon dankbaar te zijn.
Ik besluit vandaag met een stukje poëzie van Sri Aurobindo, en ga dan tegen zeven uur de krant kopen om het conflict in Gaza op de voet te volgen, nu de media schijnbaar een bocht van 180 graden durven te nemen en het geweld in Gaza met de vinger wijzen. Ik heb een diepe waardering voor het Joodse volk en de geniën in de kunst en wetenschap die ze voortbrachten in de geschiedenis, maar de leiders in Israël moeten vechten voor diplomatie in plaats van een volk plat te bombarderen.
"The only way to set things right
Is becoming conscious again
and that is very simple
There is only one Source
Which originates in the perfection of Truth
Because that's all that really exists
And exteriorization, projection and fragmentation
This has brought about what we are seeing
Plus a lot of little brains
Which are very nice and brilliant
Looking for what they have not yet found
but what they can find
Because what they are looking for is in themselves
the medicine is to be found in the heart of evil"
- Sri Aurobindo -
Ik denk dat de opstijgende kracht van de kundalini met zijn talloze uittredingen, psychosen, manisch-depressieve schommelingen als uiterlijke verschijning ten gevolge van het innerlijke gevecht om het evenwicht van graniet dat nodig op de weg van integrale yoga die iedereen in het Westen kan begaan, als je er maar een diamanten wil voor kan opbrengen – ondertussen plaats heeft geruimd voor de indaling van bovenaf, waardoor de beweging wordt omgekeerd, maar er is nog veel werk. Over de wil schreef dokter Assagioli al een geweldig boek, ik heb het – naar goede gewoonte – alweer uitgeleend of weggegeven, want ik kan het zo ogenblikkelijk niet terugvinden. Ik verplicht me temidden het slagveld dat mijn leven is geworden doorheen de jaren terug om in september mondjesmaat cursus te gaan volgen in de informatica, zodat ik daar ooit in kan werkzaam zijn, want van gratis schrijven en delen kan een mens niet bestaan op lange termijn. Ik neem nog steeds een lage dosis medicatie om de hoogsensitiviteit van mijn zenuwstelsel dat overspoeld wordt door de energieën tijdens deze overgang het hoofd te kunnen bieden, maar sta erop daar op een dag compleet mee op te houden. Wat ik nog neem is peanuts in vergelijking met toen de visionaire trip begon, ik heb er moeten mee leren omgaan. Het was een leven van dienst (onder de vorm van vrijwilligerswerk), studie en meditatie wat een herstelbeweging en stille genezing van mijn talloze ziekten (ook lichamelijk) in gang heeft gezet en ik mag dankbaar zijn dat ik nog leef. Hier laat ik het voorlopig bij voor vandaag. [wordt vervolg]
N.B. : Ik heb nog steeds mijn punten om aan te werken, omdat ik nog steeds betrokken ben met karma van de mensen uit mijn omgeving, maar ik heb het gevoel dat we de goede kant uitgaan. Ik heb hoop voor de toekomst en pik de draad in september weer op in plaats van in een hoekje te zitten kniezen wat onderwijs betreft.
Inspired by the ancient wisdom of Sri Krishna & Mahatma Ghandi
"You must not lose faith in humanity. Humanity is an ocean; if a few drops of the ocean are dirty, the ocean does not become dirty."
Mahatma Gandhi
Mahatma Gandhi
Poem of the day
"The only way to set things right
Is becoming conscious again
and that is very simple
There is only one source
Which originates in the perfection of Truth
Because that's all that really exists
And exteriorization, projection and fragmentation
This has brought about what we are seeing
Plus a lot of little brains
Which are very nice and brilliant
Looking for what they have not yet found
but what they can find
Because what they are looking for is in themselves
the medicine is to be found in the heart of evil"
- Sri Aurobindo -
Is becoming conscious again
and that is very simple
There is only one source
Which originates in the perfection of Truth
Because that's all that really exists
And exteriorization, projection and fragmentation
This has brought about what we are seeing
Plus a lot of little brains
Which are very nice and brilliant
Looking for what they have not yet found
but what they can find
Because what they are looking for is in themselves
the medicine is to be found in the heart of evil"
- Sri Aurobindo -
Abou Jahjah roept op tot (gewapend) verzet in Palestina
22/07/14, 02u22 − Bron: Belga
© belga. Dyab Abou Jahjah
Politiek activist, columnist en gewezen leider van de Arabisch Europese Liga (AEL), Dyab Abou Jahjah, doet op zijn blog een oproep tot verzet tegen het "kolonialisme, de apartheid en het racisme" in Palestina. Dat verzet kan voor Abou Jahjah onder de vorm van een boycot, maar ook van gewapend verzet.
Volgens Abou Jahjah kan er enkel een oplossing en vrede komen als er een einde wordt gemaakt aan het "kolonialisme, de apartheid en het racisme" in Palestina. Maar om dat doel te bereiken moet Israël volgens Abou Jahjah eerst "ontmanteld en vervangen" worden door "een democratische staat op de historische grond van Palestina".
Om te komen tot vrede en een "rechtvaardige en humane oplossing" is er volgens Abou Jahjah "verzet op alle niveaus" nodig. "Verzet door wapens, woorden, kunst, een boycot, mobilisatie, protest, diplomatie", zo staat te lezen op de blog van Abou Jahjah.
De gewezen AEL-leider ergert zich aan mensen die zeggen dat "zowel Israëli's als Palestijnen een einde moeten maken aan het geweld en de waanzin in Gaza". Hij maakt daarbij een opvallende vergelijking met de Tweede Wereldoorlog. "Het is zoals het verhaal dat als volgt gaat: 'zowel de nazi's als de joden moeten het geweld en de waanzin in het ghetto van Warschau stoppen'. Dat was toen duidelijke steun voor de nazi's, net zoals het nu een duidelijke steun is voor Israël. Iedereen die het geweld van de verdrukker gelijk stelt aan het verzet van de verdrukte, is ofwel totaal verkeerd geïnformeerd, moreel corrupt of een handlanger van de verdrukker."
Persoonlijke nota : ik begrijp Abou Jalhjah maar blijven hopen op Vrede in Gaza via de diplomatieke weg.
Om te komen tot vrede en een "rechtvaardige en humane oplossing" is er volgens Abou Jahjah "verzet op alle niveaus" nodig. "Verzet door wapens, woorden, kunst, een boycot, mobilisatie, protest, diplomatie", zo staat te lezen op de blog van Abou Jahjah.
De gewezen AEL-leider ergert zich aan mensen die zeggen dat "zowel Israëli's als Palestijnen een einde moeten maken aan het geweld en de waanzin in Gaza". Hij maakt daarbij een opvallende vergelijking met de Tweede Wereldoorlog. "Het is zoals het verhaal dat als volgt gaat: 'zowel de nazi's als de joden moeten het geweld en de waanzin in het ghetto van Warschau stoppen'. Dat was toen duidelijke steun voor de nazi's, net zoals het nu een duidelijke steun is voor Israël. Iedereen die het geweld van de verdrukker gelijk stelt aan het verzet van de verdrukte, is ofwel totaal verkeerd geïnformeerd, moreel corrupt of een handlanger van de verdrukker."
Persoonlijke nota : ik begrijp Abou Jalhjah maar blijven hopen op Vrede in Gaza via de diplomatieke weg.
The Story of Transpersonal Psychology - Science of the Soul
[Special thanks to Erwin Van Massenhove for sharing - Soldier of Love]
Some thoughts & findings of today - considerations ...
As the astronomical cycle of Aquarius draws close, with the possibility of massive human transformation, the Earth teeters upon the brink – politically, culturally, economically and environmentally. The planet is experiencing the profoundest darkness before the dawn, a collective ‘dark night of the soul’, and much rests upon decisions that will be made – in this time and the near future.
The situation is reflective of the greater Kali Yuga cycle, the age of death and decay, yet also the lesser Satya Yuga or ‘golden age’ which arises within the greater cycle. Some may be familiar with The Tibetan’s statement about a future religious war; it has been commented upon frequently in this new century by various students - in relation to the uncertain state of affairs in the world, whilst the fundamentalist expression of the waning Sixth Ray cycle gives its last gasp:
“If none of these things happen [reconciliation, dialogue], humanity is headed towards a religious war which will make the past war appear like child's play; antagonisms and hatreds will embroil entire populations and the politicians of all the nations will take full advantage of the situation to precipitate a war which may well prove the end of humanity. There are no hatreds so great or so deep as those fostered by religion.” [23] (Written before 1949)
Phillip Lindsay © 2007. - http://www.hiddenhistoryhumanity.com/7%20Aquarius%205th%206th%20rootraces.htm
“Non-violence means dialogue, using our language, the human language. Dialogue means compromise; respecting each other’s rights; in the spirit of reconciliation there is a real solution to conflict and disagreement. There is no hundred percent winner, no hundred percent loser—not that way but half-and-half. That is the practical way, the only way.”
― Dalai Lama XIV
The situation is reflective of the greater Kali Yuga cycle, the age of death and decay, yet also the lesser Satya Yuga or ‘golden age’ which arises within the greater cycle. Some may be familiar with The Tibetan’s statement about a future religious war; it has been commented upon frequently in this new century by various students - in relation to the uncertain state of affairs in the world, whilst the fundamentalist expression of the waning Sixth Ray cycle gives its last gasp:
“If none of these things happen [reconciliation, dialogue], humanity is headed towards a religious war which will make the past war appear like child's play; antagonisms and hatreds will embroil entire populations and the politicians of all the nations will take full advantage of the situation to precipitate a war which may well prove the end of humanity. There are no hatreds so great or so deep as those fostered by religion.” [23] (Written before 1949)
Phillip Lindsay © 2007. - http://www.hiddenhistoryhumanity.com/7%20Aquarius%205th%206th%20rootraces.htm
“Non-violence means dialogue, using our language, the human language. Dialogue means compromise; respecting each other’s rights; in the spirit of reconciliation there is a real solution to conflict and disagreement. There is no hundred percent winner, no hundred percent loser—not that way but half-and-half. That is the practical way, the only way.”
― Dalai Lama XIV
zondag 20 juli 2014
vrijdag 18 juli 2014
VN-chef Ban Ki-moon morgen naar Midden-Oosten
− 18/07/14, 22u35 − Bron: ANP
© afp. Secretaris-generaal Ban Ki-moon van de Verenigde Naties.
Secretaris-generaal Ban Ki-moon van de Verenigde Naties reist morgen naar het Midden-Oosten. De Zuid-Koreaan zal proberen een eind te maken aan de vijandelijkheden tussen Israëli's en Palestijnen.
Het hoofd politieke zaken van de VN, Jeffrey Feltman, veroordeelde vandaag in de VN-Veiligheidsraad de Palestijnse raketbeschietingen op Israël vanuit de Gazastrook. Tevens is de volkerenorganisatie 'gealarmeerd door de zware respons van Israël'. Volgens Palestijnse functionarissen komen door het Israëlische offensief veel burgers om het leven.
Wat de Joodse gemeenschap vraagt ...
Ik hoop op vrede voor zowel Palestijnen als Joden, ik kies hier geen kant, en hoop dat diplomatie en vredesonderhandelingen kunnen heropgestart worden. Ik ben in mijn leven steeds meer bezorgd geraakt om de toestand van de mensheid, en van de hele planeet. Maar iedereen zijn mening respecteer ik ... en ik post soms dingen uit allerlei hoeken, zonder dat dat per sé mijn mening an sich hoeft te zijn. Verder heb ik hoegenaamd niks tegen Joden of tegen de Moslims. Ik geloof in één menselijke familie die het SAMEN allemaal zal moeten oplossen. Verenigde Naties en wereldleiders, er is werk aan de winkel. Ik heb er eerlijk gezegd amper van geslapen en ga nu even een paar uur mediteren en rusten. Doe iets voor de wereldvrede. Nu, niet morgen, haast jullie langzaam!
Dalai Lama Wisdom Quote
“Non-violence means dialogue, using our language, the human language. Dialogue means compromise; respecting each other’s rights; in the spirit of reconciliation there is a real solution to conflict and disagreement. There is no hundred percent winner, no hundred percent loser—not that way but half-and-half. That is the practical way, the only way.”
― Dalai Lama XIV
Belgische Joden en moslims: "Gaza-conflict moet uit België blijven"
18/07/14, 13u58 − Bron: Belga
© belga. Joëlle Milquet had gisteren een overleg met de Joodse gemeenschap en de moslimorganisaties.
De Joodse gemeenschap in België en de verenigingen van Belgische moslims roepen vandaag samen op het Gaza-conflict niet te importeren naar ons land. Morgen wordt in Brussel gemanifesteerd tegen het geweld in de Gazastrook en de Joodse gemeenschap vreest dat de betoging gewelddadig kan worden.
Minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet had gisteren een overleg met de Joodse gemeenschap en met de moslimorganisaties. Beide groepen beslisten daar een gezamenlijk statement uit te sturen om op te roepen tot kalmte.
"Dit is een historisch initiatief", vindt Philippe Markiewicz, voorzitter van de Israëlitische gemeenschap van Brussel. "Het gaat om de eerste gemeenschappelijke verklaring. België is altijd een voorbeeld van democratie geweest en dat moet zo blijven."
Pluralistische samenleving
"De conflicten die buiten België plaatsvinden, hoe hevig ook, en waarvan we hopen dat ze zo spoedig mogelijk vreedzaam zullen beëindigd worden, mogen de relaties tussen de inwoners van ons land niet aantasten, noch leiden tot vijandige onderlinge verhoudingen", stellen joden en moslims in de verklaring. "Onze oproep kadert in onze inzet voor een pluralistische samenleving, die de verschillen en de vrijheid van meningsuiting respecteert."
Op het Antwerpse Sint-Jansplein werd afgelopen zaterdag al gemanifesteerd tegen het geweld in de Gazastrook en om steun te betuigen aan het Palestijnse volk. Daar zouden gewelddadige en antisemtische leuzen zijn geroepen. "We steunen vredelievende manifestaties en respecteren het recht van iedereen om te betogen, maar vrezen dat een minderheid de spanningen ten top wil drijven", zegt Salah Echallaoui, voorzitter van de vereniging van moslims van België. "België moet het 'samen leven' dat het karakteriseert exporteren en niet het geweld importeren."
"Dit is een historisch initiatief", vindt Philippe Markiewicz, voorzitter van de Israëlitische gemeenschap van Brussel. "Het gaat om de eerste gemeenschappelijke verklaring. België is altijd een voorbeeld van democratie geweest en dat moet zo blijven."
Pluralistische samenleving
"De conflicten die buiten België plaatsvinden, hoe hevig ook, en waarvan we hopen dat ze zo spoedig mogelijk vreedzaam zullen beëindigd worden, mogen de relaties tussen de inwoners van ons land niet aantasten, noch leiden tot vijandige onderlinge verhoudingen", stellen joden en moslims in de verklaring. "Onze oproep kadert in onze inzet voor een pluralistische samenleving, die de verschillen en de vrijheid van meningsuiting respecteert."
Op het Antwerpse Sint-Jansplein werd afgelopen zaterdag al gemanifesteerd tegen het geweld in de Gazastrook en om steun te betuigen aan het Palestijnse volk. Daar zouden gewelddadige en antisemtische leuzen zijn geroepen. "We steunen vredelievende manifestaties en respecteren het recht van iedereen om te betogen, maar vrezen dat een minderheid de spanningen ten top wil drijven", zegt Salah Echallaoui, voorzitter van de vereniging van moslims van België. "België moet het 'samen leven' dat het karakteriseert exporteren en niet het geweld importeren."
Jeroen Olyslaegers: "God van hypocrisie beleeft topdagen in Israël"
Jeroen Olyslaegers is auteur en De Morgen-columnist. Hij verblijft in de stad Modi'in Makkabiem Re'ut, die tussen Tel Aviv en Jeruzalem ligt.
- © dm.Jeroen Olyslaegers
Een kleine groep wordt rijk door oorlogsdreiging, maar zij ontspringen vreemd genoeg telkens weer de dans van de morele verontwaardiging
"Ga naar Gaza, Jeroen. Dat is de realiteit." Die opmerking kreeg ik van een maat toen hij vernam dat ik op dit moment in Israël zit. Die vriend van me is oorlogsfotograaf en kent Gaza. Geen voet wil hij zetten in Israël en evenmin wil hij iets weten over 'vriendelijke Israëli's'. Ik vermoed dat velen zijn standpunt delen, hoewel de grote meerderheid daarvan gelukkig nooit heeft ervaren wat hij heeft gezien.
Op dit moment is dit een deel van mijn persoonlijke realiteit: het tienjarige zoontje van mijn geliefde woont in Israël met zijn vader. Soms komt hij naar België, soms zitten wij hier. Dat geeft uiteraard een mogelijk ander perspectief, vanwege de bezorgdheid over de toekomst van een kind dat je graag ziet.
Op 30 juni kwamen we hier aan, op de dag dat de lijken van drie chassidische jongeren werden teruggevonden, vermoord nadat ze waren opgepakt toen ze aan het liften waren. De dag daarna zag ik op televisie premier Benjamin Netanyahu een toespraak geven op hun begrafenis. Op Twitter had hij al aangegeven dat deze gruweldaad niet zonder gevolgen zou zijn. Het ging niet om louter gerechtigheid, het ging over wraak.
Nauwelijks twee dagen later vond men in een bos bij Jeruzalem het vermoorde lijk van een Palestijnse jongen, levend verbrand. In een daad van diepe wijsheid heeft een van de rouwende joodse families de familie van de jongen ontmoet om elkaar te condoleren.
Allicht is dat nu al vergeten want toen vijf dagen later de eerste bommen op Gaza vielen, laaide de haat meteen hoog op. Ook dat is realiteit. Sinds het ontstaan van sociale netwerken is iedereen een potentiële minister van propaganda. Gruwelijke beelden van kinderlijken worden gedeeld, solidariteit met Gaza wordt geuit, Israël en steeds meer de Israëli's zelf worden uitgespuwd.
Op dit moment is dit een deel van mijn persoonlijke realiteit: het tienjarige zoontje van mijn geliefde woont in Israël met zijn vader. Soms komt hij naar België, soms zitten wij hier. Dat geeft uiteraard een mogelijk ander perspectief, vanwege de bezorgdheid over de toekomst van een kind dat je graag ziet.
Op 30 juni kwamen we hier aan, op de dag dat de lijken van drie chassidische jongeren werden teruggevonden, vermoord nadat ze waren opgepakt toen ze aan het liften waren. De dag daarna zag ik op televisie premier Benjamin Netanyahu een toespraak geven op hun begrafenis. Op Twitter had hij al aangegeven dat deze gruweldaad niet zonder gevolgen zou zijn. Het ging niet om louter gerechtigheid, het ging over wraak.
Nauwelijks twee dagen later vond men in een bos bij Jeruzalem het vermoorde lijk van een Palestijnse jongen, levend verbrand. In een daad van diepe wijsheid heeft een van de rouwende joodse families de familie van de jongen ontmoet om elkaar te condoleren.
Allicht is dat nu al vergeten want toen vijf dagen later de eerste bommen op Gaza vielen, laaide de haat meteen hoog op. Ook dat is realiteit. Sinds het ontstaan van sociale netwerken is iedereen een potentiële minister van propaganda. Gruwelijke beelden van kinderlijken worden gedeeld, solidariteit met Gaza wordt geuit, Israël en steeds meer de Israëli's zelf worden uitgespuwd.
Geen tijd voor nuance
Geen tijd voor nuance, het is zwart-wit. Er verschijnen beelden van juichende Israëlische ramptoeristen die vanuit een strandstoel en met verrekijker toekijken hoe Gaza in bloed wordt gesmoord. En kijk hoe het leven in Tel Aviv gewoon doorgaat. Zie ze daar op het strand liggen. Hoe cynisch. Boycot Israël!
Sinds het afweersysteem Iron Dome in werking is gesteld lijkt de realiteit hier vooral surreëel. Alarmsirenes weerklinken in Jeruzalem, Tel Aviv of in het zuiden, dichter bij Gaza. Mensen zitten in hun 'panic room' of gaan de schuilkelder in. Maar de raketten die Hamas dagelijks afvuurt worden vrijwel allemaal uit de lucht geplukt indien ze op huizen dreigen te vallen. Alarm afgelopen, iedereen terug naar buiten.
Ook dat is dus realiteit: een systeem dat elke tegenaanval vrijwel symbolisch maakt, een vreemde veiligheid verschaft en dat tevens verschrikkelijk veel geld kost. De champagne knalt. Een kleine groep wordt rijk door oorlogsdreiging, maar zij ontspringen vreemd genoeg telkens weer de dans van de morele verontwaardiging. Want het moet simpel blijven: Joden tegen Arabieren, uitzichtloos conflict, eeuwige haat.
Mij lijkt het nog steeds de moeite om genuanceerde Israëlische stemmen op te zoeken. Columnist Gideon Levy brengt al een hele tijd in de krant Haaretz als enige verslag uit over de bezette gebieden. Vorige week schreef hij dat er in Israël een generatie aan het opgroeien is die neigt naar haat en racisme. Reden? De politieke overheid, de zogenaamde leiders, praten al jaren ongenuanceerd over de Palestijnen. Je oogst wat je zaait; morele willekeur. Of lees schrijver David Grossman die haarfijn uitlegt hoe de hoop sinds het mislukken van de vredesakkoorden getransformeerd is geraakt in machteloos cynisme en hoe dit al twee decennia vreet aan de ziel van een bevolking.
Veel mensen hier beseffen dat polarisering niets oplevert, maar het conflict juist doet gedijen. De VS en de EU veroordelen intussen uiteraard deze misdaden, als een bende koorknapen op weg naar de zalving van een of andere heilige. De god van de hypocrisie beleeft topdagen.
Geen tijd voor nuance, het is zwart-wit. Er verschijnen beelden van juichende Israëlische ramptoeristen die vanuit een strandstoel en met verrekijker toekijken hoe Gaza in bloed wordt gesmoord. En kijk hoe het leven in Tel Aviv gewoon doorgaat. Zie ze daar op het strand liggen. Hoe cynisch. Boycot Israël!
Sinds het afweersysteem Iron Dome in werking is gesteld lijkt de realiteit hier vooral surreëel. Alarmsirenes weerklinken in Jeruzalem, Tel Aviv of in het zuiden, dichter bij Gaza. Mensen zitten in hun 'panic room' of gaan de schuilkelder in. Maar de raketten die Hamas dagelijks afvuurt worden vrijwel allemaal uit de lucht geplukt indien ze op huizen dreigen te vallen. Alarm afgelopen, iedereen terug naar buiten.
Ook dat is dus realiteit: een systeem dat elke tegenaanval vrijwel symbolisch maakt, een vreemde veiligheid verschaft en dat tevens verschrikkelijk veel geld kost. De champagne knalt. Een kleine groep wordt rijk door oorlogsdreiging, maar zij ontspringen vreemd genoeg telkens weer de dans van de morele verontwaardiging. Want het moet simpel blijven: Joden tegen Arabieren, uitzichtloos conflict, eeuwige haat.
Mij lijkt het nog steeds de moeite om genuanceerde Israëlische stemmen op te zoeken. Columnist Gideon Levy brengt al een hele tijd in de krant Haaretz als enige verslag uit over de bezette gebieden. Vorige week schreef hij dat er in Israël een generatie aan het opgroeien is die neigt naar haat en racisme. Reden? De politieke overheid, de zogenaamde leiders, praten al jaren ongenuanceerd over de Palestijnen. Je oogst wat je zaait; morele willekeur. Of lees schrijver David Grossman die haarfijn uitlegt hoe de hoop sinds het mislukken van de vredesakkoorden getransformeerd is geraakt in machteloos cynisme en hoe dit al twee decennia vreet aan de ziel van een bevolking.
Veel mensen hier beseffen dat polarisering niets oplevert, maar het conflict juist doet gedijen. De VS en de EU veroordelen intussen uiteraard deze misdaden, als een bende koorknapen op weg naar de zalving van een of andere heilige. De god van de hypocrisie beleeft topdagen.
Gasbellen in Gaza
Want hier is nog een realiteit. De krant The Guardian schrijft dat deze oorlog wel eens om iets heel anders zou kunnen draaien. Een jaar of zeven geleden werden er enorme gasbellen ontdekt in de territoriale wateren van Gaza. Dat maakt de Palestijnen potentieel zelfs rijk. Buiten zonne-energie heeft Israël immers geen natuurlijke energiebron.
Is dit dus geen energie-oorlog? Is het zogenaamde eeuwige conflict niet gewoon een excuus geworden voor doordeweekse winst en hebzucht? Ik vraag het hier aan wat mensen. Niemand die iets weet over een gasbel. Ze worden uiteraard gerold, want slechts een kleine minderheid wordt hier uiteindelijk beter van. Zeg dat tegen de Israëlische soldaat die dra de Gaza in moet. Zeg dat tegen de ouders van het zoveelste Palestijnse kind dat sterft. Daar knalt de champagne weer.
En vooraleer iedereen Israëlische producten begint te boycotten, zou ik toch eens nagaan hoeveel Belgische bedrijven en Europese holdings belang hebben bij dit conflict. Honderd jaar na onze Groote Oorlog, nadat in ons land een vleesmolen van menselijke waanzin stond, zou dat wel eens een heel oncomfortabele blik in de spiegel kunnen zijn. Ook dat heet realiteit. Oog om oog? Wraak? Follow the money.
Want hier is nog een realiteit. De krant The Guardian schrijft dat deze oorlog wel eens om iets heel anders zou kunnen draaien. Een jaar of zeven geleden werden er enorme gasbellen ontdekt in de territoriale wateren van Gaza. Dat maakt de Palestijnen potentieel zelfs rijk. Buiten zonne-energie heeft Israël immers geen natuurlijke energiebron.
Is dit dus geen energie-oorlog? Is het zogenaamde eeuwige conflict niet gewoon een excuus geworden voor doordeweekse winst en hebzucht? Ik vraag het hier aan wat mensen. Niemand die iets weet over een gasbel. Ze worden uiteraard gerold, want slechts een kleine minderheid wordt hier uiteindelijk beter van. Zeg dat tegen de Israëlische soldaat die dra de Gaza in moet. Zeg dat tegen de ouders van het zoveelste Palestijnse kind dat sterft. Daar knalt de champagne weer.
En vooraleer iedereen Israëlische producten begint te boycotten, zou ik toch eens nagaan hoeveel Belgische bedrijven en Europese holdings belang hebben bij dit conflict. Honderd jaar na onze Groote Oorlog, nadat in ons land een vleesmolen van menselijke waanzin stond, zou dat wel eens een heel oncomfortabele blik in de spiegel kunnen zijn. Ook dat heet realiteit. Oog om oog? Wraak? Follow the money.
Bron : http://www.demorgen.be/dm/nl/2461/Opinie/article/detail/1948298/2014/07/18/Jeroen-Olyslaegers-God-van-hypocrisie-beleeft-topdagen-in-Israel.dhtml
"Let's rise above [dogmatic] religion and work for diplomacy and peace in the world. I consider the (secular) ethics of the Dalai Lama as one of my greatest influences and examples and at the same time I love Hinduism and the peace mission of Sri Krishna, 5000 years ago." #revolutionoflove
donderdag 17 juli 2014
woensdag 16 juli 2014
maandag 14 juli 2014
Update, wereld op zijn kop - fingers crossed for Gaza!
Inmiddels is het 14 juni 2014. De drukte van de cursusmaanden is voorbij. Ik ben midden juni gestrand om redenen die ik beloofd heb discreet te houden (later hierover misschien meer). Het punt is dat een mens zoveel mogelijk zijn eigen dromen, verlangens, bezigheden, opzij moet kunnen zetten als er ergens geholpen moet worden, al was het maar om simpelweg aanwezig te zijn voor mensen die je aandacht verdienen. Mijn groeiproces is ook vastgelopen, ik wist niet wat te denken. Was het wat men in spirituele kringen de "duistere nacht van de ziel" noemt of was het iets anders? Ik liep in ieder geval ontzettend vast, werd overgevoelig voor kritiek, voelde me compleet alleen op de wereld en door niemand begrepen en de goddelijke piekervaringen van eenheidsbewustzijn en het verliefd zijn op de wereld en mensen was volledig weggeëbt. Ik ben terug beginnen schrijven in een soort van dagboek, en wil zoveel mogelijk neerschrijven, maar bots nog regelmatig op mijn eigen minpunten, zwakheden, en tracht daaraan te werken. Ik probeer voortaan niemand meer te veroordelen dan mezelf, leg het hand op eigen hoofd en probeer iedereen te respecteren. Ook in de politiek, wat me uitermate boeit en bezighoudt, probeer ik mij in het gezichtspunt en visie te verplaatsen van mensen die er een andere mening dan mij op nahouden. Dat is boeiend, want dat verruimt je blik.
De situatie in Gaza houdt me bezig. We hebben nog zo'n periode gehad dat er daar een kritieke fase aanbrak omstreeks 2012. Vele moedige mensen, op het terrein en achter de schermen, hebben toen gevochten voor de vrede en de Europese Unie heeft de Nobelprijs voor de Vrede gekregen. Nu laaien de conflicten tussen Israël en de Palestijnen weer op en heb ik de indruk dat een kant kiezen niet de oplossing is. De leiders daar en de internationale gemeenschap moeten aansturen op het staakt-het-vuren. Er vallen teveel onschuldige slachtoffers. Israël heeft zijn stukje land gekregen maar van Palestina schiet amper nog wat over. Ik ben niet antisemitisch ingesteld, en ik heb niks tegen Moslims (ik ben ermee opgegroeid) en ben blij dat ik mensen van verschillende nationaliteiten heb mogen kennen omdat dat mijn blik heeft verruimd. Moslims en Joden moeten nu vooral verenigd worden in vrede in plaats van verdeeld te worden en die taak ligt in handen van de wereldleiders, ik zou niet graag in hun schoenen staan, maar een man als Kofi Annan heeft als diplomaat voor mij een hele goede indruk nagelaten. Diplomaten van de vrede zijn mijn voorbeelden, doorheen stereotypen en vooroordelen proberen te zien en streven naar vreedzame oplossingen is denk ik de beste methode, een win-win situatie nastreven zonder winnaars en verliezers. Een tweestatenoplossing zou voor de Gaza-strook echt niet slecht zijn.
Enfin, verder in mijn persoonlijk leven reken ik af met perioden van vermoeidheid, overgevoeligheid, nood aan meditaties, zit ergens vast in mijn yogaproces, val soms terug in fouten en misstappen maar blijf moedig mijn best doen, hoewel ik in een soort van niemandsland ronddwaal momenteel, alle vertrouwen kwijt in wat ik ooit mocht leren en op zoek naar tips, begeleiding en eventueel een gids die me op weg zou kunnen helpen. In september tracht ik terug cursus te gaan volgen, en verder heb ik het gevoel dat ik doorheen de jaren zoveel heb geleerd en gezien, in die mate dat ik daar iets wil mee doen, dat wil neerschrijven, vandaar het dagboek dat ik gestart ben, of ik dit ooit publiceer weet ik niet, maar het moet eruit.
Het valt me op dat er een verharding in de maatschappij is, dat er soms zondebokken worden gezocht, dat er veel mensen uit de boot vallen en dat die de schuld van alles dragen voor wat er fout loopt. Ik probeer aan die zondebokmechanismen niet mee te doen, en evenmin wanneer het moeilijker gaat voor een slachtofferrol te kiezen. De boer, die ploegde voort. En moeilijk gaat ook. Toch heb ik de indruk, na zes jaar theosofie-studie, dat ik nog zo weinig weet. Hoe meer je groeit, hoe meer je beseft dat je zo weinig weet, en dat maakt nederig en stil, zelfs wat onwennig. Momenteel vind ik echt mijn draai niet, ik sta op een soort kruispunt, maar welke richting ik uitga zal de toekomst uitwijzen. Ik probeer in eerste instantie een goed mens te zijn, temidden de fouten die ik nog bega, en tracht stelselmatig te groeien in de hoop dat ik mijn strijd tot nu toe ooit eens neergeschreven kan achterlaten opdat anderen er misschien steun kunnen uit putten. Dat is mijn voornaamste drijfveer. En die integrale yoga, tja, niet gemakkelijk, ik zit in een fase dat het enorm botst en vloekt en wringt, hopelijk komt er snel een rustigere fase - nu is het vooral aanpassen en zoeken naar meer Licht in de duisternis, wat ik even kwijt ben geraakt onderweg. Hopelijk na dit soort van donkere nacht vlug veel zonneschijn en een regenboog. Fingers crossed!
Wat Israël en Palestina betreft: mensen laat het niet escaleren, streef naar vreedzame oplossingen en doe geen olie op het vuur. Ik hou mijn hart vast en hoop dat het goed komt.
De situatie in Gaza houdt me bezig. We hebben nog zo'n periode gehad dat er daar een kritieke fase aanbrak omstreeks 2012. Vele moedige mensen, op het terrein en achter de schermen, hebben toen gevochten voor de vrede en de Europese Unie heeft de Nobelprijs voor de Vrede gekregen. Nu laaien de conflicten tussen Israël en de Palestijnen weer op en heb ik de indruk dat een kant kiezen niet de oplossing is. De leiders daar en de internationale gemeenschap moeten aansturen op het staakt-het-vuren. Er vallen teveel onschuldige slachtoffers. Israël heeft zijn stukje land gekregen maar van Palestina schiet amper nog wat over. Ik ben niet antisemitisch ingesteld, en ik heb niks tegen Moslims (ik ben ermee opgegroeid) en ben blij dat ik mensen van verschillende nationaliteiten heb mogen kennen omdat dat mijn blik heeft verruimd. Moslims en Joden moeten nu vooral verenigd worden in vrede in plaats van verdeeld te worden en die taak ligt in handen van de wereldleiders, ik zou niet graag in hun schoenen staan, maar een man als Kofi Annan heeft als diplomaat voor mij een hele goede indruk nagelaten. Diplomaten van de vrede zijn mijn voorbeelden, doorheen stereotypen en vooroordelen proberen te zien en streven naar vreedzame oplossingen is denk ik de beste methode, een win-win situatie nastreven zonder winnaars en verliezers. Een tweestatenoplossing zou voor de Gaza-strook echt niet slecht zijn.
Enfin, verder in mijn persoonlijk leven reken ik af met perioden van vermoeidheid, overgevoeligheid, nood aan meditaties, zit ergens vast in mijn yogaproces, val soms terug in fouten en misstappen maar blijf moedig mijn best doen, hoewel ik in een soort van niemandsland ronddwaal momenteel, alle vertrouwen kwijt in wat ik ooit mocht leren en op zoek naar tips, begeleiding en eventueel een gids die me op weg zou kunnen helpen. In september tracht ik terug cursus te gaan volgen, en verder heb ik het gevoel dat ik doorheen de jaren zoveel heb geleerd en gezien, in die mate dat ik daar iets wil mee doen, dat wil neerschrijven, vandaar het dagboek dat ik gestart ben, of ik dit ooit publiceer weet ik niet, maar het moet eruit.
Het valt me op dat er een verharding in de maatschappij is, dat er soms zondebokken worden gezocht, dat er veel mensen uit de boot vallen en dat die de schuld van alles dragen voor wat er fout loopt. Ik probeer aan die zondebokmechanismen niet mee te doen, en evenmin wanneer het moeilijker gaat voor een slachtofferrol te kiezen. De boer, die ploegde voort. En moeilijk gaat ook. Toch heb ik de indruk, na zes jaar theosofie-studie, dat ik nog zo weinig weet. Hoe meer je groeit, hoe meer je beseft dat je zo weinig weet, en dat maakt nederig en stil, zelfs wat onwennig. Momenteel vind ik echt mijn draai niet, ik sta op een soort kruispunt, maar welke richting ik uitga zal de toekomst uitwijzen. Ik probeer in eerste instantie een goed mens te zijn, temidden de fouten die ik nog bega, en tracht stelselmatig te groeien in de hoop dat ik mijn strijd tot nu toe ooit eens neergeschreven kan achterlaten opdat anderen er misschien steun kunnen uit putten. Dat is mijn voornaamste drijfveer. En die integrale yoga, tja, niet gemakkelijk, ik zit in een fase dat het enorm botst en vloekt en wringt, hopelijk komt er snel een rustigere fase - nu is het vooral aanpassen en zoeken naar meer Licht in de duisternis, wat ik even kwijt ben geraakt onderweg. Hopelijk na dit soort van donkere nacht vlug veel zonneschijn en een regenboog. Fingers crossed!
Wat Israël en Palestina betreft: mensen laat het niet escaleren, streef naar vreedzame oplossingen en doe geen olie op het vuur. Ik hou mijn hart vast en hoop dat het goed komt.
zondag 13 juli 2014
vrijdag 11 juli 2014
donderdag 10 juli 2014
dinsdag 8 juli 2014
maandag 7 juli 2014
地藏王滅定業真言 Kṣitigarbha Bodhisattva: Mantra for Eliminating Predicament Karma
Ksitigarbha is one of the four principal bodhisattvas in East Asian Mahayana Buddhism. The others are Samantabhadra, Manjusri, and Avalokitesvara. At the pre-Tang Dynasty grottos in Dunhuang and Longmen, he is depicted in a classical bodhisattva form. After the Tang Dynasty, he became increasingly depicted as a monk, carrying rosaries and a staff. His full name in the Chinese script is Dayuan Dizang Pusa (simplified Chinese: 大願地藏菩萨; traditional Chinese: 大願地藏菩薩; pinyin: Dàyuàn Dìzàng Púsà), or the Bodhisattva King Dizang of the Great Vow, pronounced as Dayuan Dizang Pusa in Mandarin, Daigan Jizō Bosatsu in Japanese, and Jijang Bosal in Korean. This is a reference to his pledge, as recorded in the sutras, to take responsibility for the instruction of all beings in the six worlds, in the era between the death of Gautama Buddha and the rise of Maitreya Buddha. Because of this important role, shrines to Ksitigarbha often occupy a central role in any Oriental Mahayana temple, especially within the memorial halls or mausoleums. Ksitigarbha bodhisattva was first described in the Sutra of The Great Vows of Ksitigarbha Bodhisattva, one of the most popular Mahayana Buddhist sutras. This sutra is said to have been spoken by the Buddha towards the end of his life to the beings of the Trayastrimsa Heaven as a mark of gratitude and remembrance for his beloved mother, Māyādevī. _______________________________________ I do not own any copyright of the audio track. My purpose for up loading this on to YouTube is to share it with the world whom seek for it ~ My deepest sincere Thank You to all for allowing me to accomplish this task in life. Amitabha 阿彌陀佛 Namasté ~
zondag 6 juli 2014
zaterdag 5 juli 2014
Gayatri Mantra
This video is dedicated to the Mother of the Veda's. Only listening to this Mantra gives one peace.
Update
Alles ging plots weer fel tegenzitten op mijn yogapad. Enorme vermoeidheid, een abces op mijn onderkaak en aan de penicilline blokkeren veel dezer dagen. Nu er een deel uitgeziekt wordt maakt dat ook plaats voor veel goeds. Ik doe de Maha-mantra dagelijks, heb nood aan extra rust en tracht gezond te eten om te zuiveren. Het roken ben ik nog niet gestopt, dat is misschien een volgende stap. Anyway, ik blijf positief, probeer wat te schrijven in een soort van dagboek en verder Vitalski helpen de komende dagen.
Abonneren op:
Posts (Atom)