Eenvoud [Dutch]

 Eenvoud

Ik blijf een eenvoudig mens,

Met open geest.
Vervuld door een oneindige stroom,

Van dankbaarheid.
Ja, de wereld en de mensheid,

hebben hun scherpe kantjes,
Doch, het harde heeft me

alleen maar zachter gemaakt.
Stil en ontvankelijk,

Want al wat ik mocht leren,

Is me ooit door anderen aangereikt,

En al het goede dat ik nog mag ervaren,

Leeft in deze wereld der mensen.
Zo loop ik stil en nederig,

Achter de mensenmassa aan.
Ik neem waar, observeer,

Hoe het leven voortbestaat.
Temidden oorlogen en conflicten,

En zie een rust en een pracht,

Die nimmer zal vergaan.
Dat te beseffen,

Daarvoor zeg ik : 

"Bedankt, merci,

het is toch zo schoon!"

Ik zal het mij mijn leven lang

nooit laten ontgaan,

Van en door deze mensen,

De schoonheid te blijven

leren en observeren,

Erover regelmatig te mediteren,

Wat het voor ons op deze aarde,

De moeite waard blijft maken,

Samen vooruit te blijven gaan.