"In de logica van Open Vld'er Alexander De Croo en N-VA'er Peter Dedecker is iedereen die het niet met hun maatregelen eens is, niet democratisch."
Toegegeven, in mijn jonge jaren
bestonden die paintballdingen niet eens. Dus bliezen we als student
eieren uit, vulden die met verf, sloten ze af met kaarswas en gooiden ze
vervolgens tegen de gevel van de BSP, waar de toenmalige
onderwijsminister had besloten het inschrijvingsgeld voor de
universiteit op te trekken tot 10.000 Belgische frank. Ik heb me toen,
zo leerde ik gisteren uit reacties van Open Vld'er Alexander De Croo en
N-VA'er Peter Dedecker, zeer antidemocratisch gedragen. In hun logica is
iedereen die het niet met hun maatregelen eens is, niet democratisch.
Iemand moet hen toch eens een spoedcursus politieke geschiedenis geven: van de betogingen voor het algemeen stemrecht tot de stakingen tegen de Eenheidswet, de Koningskwestie, de mijnsluitingen of de regering Martens-Gol: telkens opnieuw is er massaal protest geweest tegen beslissingen van een regering die nochtans een democratische meerderheid had. Soms was dat klein, en gingen de plannen door, soms was het protest zo heftig dat een regering viel en er nieuwe verkiezingen kwamen. Het protest van een maatschappelijk middenveld afdoen als ondemocratisch is niet alleen puur negationisme, het getuigt op zich van een niet erg democratische instelling.
Wat verwachten ze nu? Dat de regering volop zal gedragen worden in Wallonië, waar ze met moeite één kiezer op de vier vertegenwoordigt? Dat ze staande ovaties zal krijgen van sociale en armoedeorganisaties, net nadat ze een van de grootste middelentransfers van gezinnen en loontrekkenden naar ondernemers, renteniers en vermogenden uit de recente geschiedenis heeft doorgevoerd? Dat ze blijft geloven dat alleen de rijken nog rijker maken voor economische groei zal zorgen, ook al moet ze dat doen door compleet in strijd daarmee de koopkracht van alle anderen te verminderen? Dat ze zowat alle publieke diensten duurder maakt, bespaart op gezondheidszorg, mensen tot 67 laat werken, en hoopt dat iedereen vervolgens zijn duim gaat opsteken?
Natuurlijk zullen de vakbonden de krachtmeeting aangaan, ze kunnen zichzelf anders meteen beter afschaffen. Vandaag denken de Zweedse partners dat het vakbondsprotest een soort bewijs uit het ongerijmde is dat ze goed bezig zijn, dat met het sneuvelen van elk sociaal symbooldossier de weg naar een lichtende toekomst zich opent.
Als het protest beperkt blijft tot een paar wilde stakingsdagen, al dan niet aangepord door extreemlinks, dan zouden ze gelijk kunnen krijgen. Maar de reële actiebereidheid moet nog blijken. Die nu al bij voorbaat afdoen als een gebrek aan democratisch inzicht zal iedere sociale dialoog nog moeilijker maken. Maar sommige neo-Thatcherianen hebben blijkbaar het idee opgevat dat ook zij nu een heroïsche en historische strijd tegen de vakbonden en het middenveld moeten voeren. Dat zou aardig kunnen tegenvallen.
Yves Desmet
Opiniërend hoofdredacteur
Bron : http://www.demorgen.be/opinie/protest-afdoen-als-ondemocratisch-getuigt-van-een-niet-erg-democratische-instelling-a2096964/
Iemand moet hen toch eens een spoedcursus politieke geschiedenis geven: van de betogingen voor het algemeen stemrecht tot de stakingen tegen de Eenheidswet, de Koningskwestie, de mijnsluitingen of de regering Martens-Gol: telkens opnieuw is er massaal protest geweest tegen beslissingen van een regering die nochtans een democratische meerderheid had. Soms was dat klein, en gingen de plannen door, soms was het protest zo heftig dat een regering viel en er nieuwe verkiezingen kwamen. Het protest van een maatschappelijk middenveld afdoen als ondemocratisch is niet alleen puur negationisme, het getuigt op zich van een niet erg democratische instelling.
Wat verwachten ze nu? Dat de regering volop zal gedragen worden in Wallonië, waar ze met moeite één kiezer op de vier vertegenwoordigt? Dat ze staande ovaties zal krijgen van sociale en armoedeorganisaties, net nadat ze een van de grootste middelentransfers van gezinnen en loontrekkenden naar ondernemers, renteniers en vermogenden uit de recente geschiedenis heeft doorgevoerd? Dat ze blijft geloven dat alleen de rijken nog rijker maken voor economische groei zal zorgen, ook al moet ze dat doen door compleet in strijd daarmee de koopkracht van alle anderen te verminderen? Dat ze zowat alle publieke diensten duurder maakt, bespaart op gezondheidszorg, mensen tot 67 laat werken, en hoopt dat iedereen vervolgens zijn duim gaat opsteken?
Natuurlijk zullen de vakbonden de krachtmeeting aangaan, ze kunnen zichzelf anders meteen beter afschaffen. Vandaag denken de Zweedse partners dat het vakbondsprotest een soort bewijs uit het ongerijmde is dat ze goed bezig zijn, dat met het sneuvelen van elk sociaal symbooldossier de weg naar een lichtende toekomst zich opent.
Als het protest beperkt blijft tot een paar wilde stakingsdagen, al dan niet aangepord door extreemlinks, dan zouden ze gelijk kunnen krijgen. Maar de reële actiebereidheid moet nog blijken. Die nu al bij voorbaat afdoen als een gebrek aan democratisch inzicht zal iedere sociale dialoog nog moeilijker maken. Maar sommige neo-Thatcherianen hebben blijkbaar het idee opgevat dat ook zij nu een heroïsche en historische strijd tegen de vakbonden en het middenveld moeten voeren. Dat zou aardig kunnen tegenvallen.
Yves Desmet
Opiniërend hoofdredacteur
Bron : http://www.demorgen.be/opinie/protest-afdoen-als-ondemocratisch-getuigt-van-een-niet-erg-democratische-instelling-a2096964/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten