Hier wil ik aan meewerken ... voor onderzoek voor soulmates eventueel. (Nederlandstalig)

Interview met Phara de Aguirre - journaliste bij de VRT

"Ik put er hoop uit dat zulke slimme mensen van kankeronderzoek hun levenswerk maken." 

Door uw ziekte bent u met heel wat (ex-)kankerpatiënten in contact geweest. Wat verwachten patiënten van wetenschappelijk onderzoek?
Op het moment dat je in behandeling bent, denk je niet aan wetenschappelijk onderzoek, dan denk je alleen maar ‘laat me hier zo goed mogelijk uitkomen’. Maar gaandeweg besef je dat je op het juiste moment kanker moet krijgen om de vruchten te plukken van wetenschappelijk onderzoek.

Ikzelf bijvoorbeeld heb een Herceptin®-behandeling gekregen. Dat is een relatief nieuw medicijn met een heel specifieke werking (n.v.d.r. dit biotechgeneesmiddel werkt bij een beperkte groep borstkankerpatiënten). Toen ik het kreeg, zat het nog in de laatste wetenschappelijke fase. Het was dus nog niet op de markt, maar omdat men het kon inschakelen in het onderzoek, heb ik dat heel goede, maar ook heel dure medicijn kunnen krijgen. Had ik 10 jaar eerder borstkanker gekregen, was er nog geen sprake van Herceptin®. Je voelt de vooruitgang, maar dat besef je niet tijdens de behandeling.

Bent u na afloop van de behandeling, meer bezig met wat wetenschappelijk onderzoek kan betekenen in de strijd tegen kanker?
Neen, het is niet zo dat ik nu meer wetenschappelijke artikels lees. Je hebt het ook wel even gehad. Je wilt niet de rest van je leven met kanker bezig zijn. Maar ik besef wel beter dat er niet genoeg geld kan zijn voor wetenschappelijk kankeronderzoek, en dan voor alle vormen van kanker. Ik voel me wat gepriviligeerd met borstkanker, omdat het een vaak voorkomende vorm is waar veel onderzoek naar gedaan wordt. Voor een reportage heb ik Bart Verbeeck gevolgd in zijn laatste dagen voor hij aan botkanker overleden is. Hij had zo’n uitzonderlijke vorm van botkanker dat men er minder onderzoek naar doet. Ik zou willen dat er voor alle soorten kanker evenveel onderzoek gebeurt als voor borstkanker.

De resultaten van het onderzoek in onderzoeksinstellingen zoals VIB komen pas ten vroegste 10 jaar later op de markt, tenminste als alles goed verloopt. Hoe voelt u zich daarbij?

Ik heb de reportage over Peter Carmeliet  voor ‘Alles voor de wetenschap’ ingelezen (n.v.d.r. VIB-onderzoeker die aan de basis ligt van mogelijk nieuw kankergeneesmiddel, anti-PlGF). Het is fascinerend en bewonderenswaardig dat wetenschappers zoals hij van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat met dat heel trage onderzoek bezig zijn. Ik put er hoop uit dat zulke slimme mensen van kankeronderzoek hun levenswerk maken.

Maar de vraag waarop ik geen antwoord gekregen heb, is waarom ík het heb gekregen. Daarover tasten dokters nog in het duister. Ik hoop dat hier ooit een antwoord op komt. Ik weet wel dat ze veel weten, maar waarom ik, terwijl het niet in mijn familie zit, terwijl ik geen van de gekende genen heb. Heb ik iets verkeerds gedaan, had ik het kunnen voorkomen? Ik heb aan de dokters ook gevoeld dat ze dat niet weten. Als ze die vraag zouden kunnen beantwoorden, zou ik helemaal gelukkig zijn. Mijn jongste zus die huisarts is, zei me dat ik een slecht lotje uit de loterij getrokken heb. Maar ik blijf hopen dat er ooit een rationeler antwoord mogelijk is.

VIB-VERHAAL 

VIB-onderzoekers willen kanker doorgronden. Daarmee dragen ze bij tot een betere behandeling van de ziekte.

VIB-onderzoeksgroepen willen verschillende soorten kanker tot in het kleinste detail begrijpen: hoe ontstaat het, hoe zaaien kankercellen uit naar andere organen, hoe kunnen kankercellen gezonde weefsels binnendringen,...? Deze processen doorgronden, is de eerste stap naar nieuwe therapieën. Kanker is een verzamelnaam voor vele ziekten met één gemeenschappelijk kenmerk: lichaamscellen die zich ongecontroleerd vermenigvuldigen. Heel wat verschillende moleculaire mechanismen kunnen hiertoe leiden. En elk type kanker vereist een aangepaste therapie.

VIB-onderzoek ligt aan de basis van een potentieel nieuw geneesmiddel: anti-PlGF. Deze stof remt de aanmaak van nieuwe bloedvaten naar het kankergezwel. Hierdoor krijgen de kankercellen geen voedingsstoffen meer en verhongeren ze. Deze potentiële therapie wordt door ThromboGenics en Roche getest bij patiënten.

Soms slaat een kankerbehandeling maar bij een deel van de patiënten aan. VIB-wetenschappers onderzoeken hoe dat komt. Dit onderzoek kan leiden tot tests om te bepalen met welke behandeling een patiënt het best geholpen wordt. De eerste tests op basis van VIB-onderzoek, onder andere voor het opsporen van een specifieke vorm van borstkanker, zijn al op de markt.

Ondertussen zoeken VIB-groepen verder naar wat er misgaat bij de celdeling. Ze onderzoeken de tientallen genen die bij celdeling betrokken zijn om te achterhalen welke genen een rol spelen in het ontstaan van kanker en op welke manier precies. Dit levert mogelijke aanknopingspunten op voor nieuwe kankertherapieën.

Na de eerste klinische tests duurt het nog lang vooraleer een geneesmiddel op de markt kan komen.

Lees meer over de ontwikkeling van een biotechgeneesmiddel