![kristof Gabriel carina van hooymissen [my ancestor lieven once brewed the beer saint-michael]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuf5AId3Z3RVqmJkfVPVXsz_-LO89rYUHadTXsJnXUtENc6Q3DYO4cH6Ii3cJfHvIOyYLuyB4usNk9rXPfKXqGqnUPGe6D30imXQzsKAEvPnR478_6_CpifikjSMW-V0GLBp8BWPUB_B32/s250/Red+PIll.jpg)
Andries Fluit − 02/08/14, 10u00
© Bas Bogaerts.
DM REPORTAGE
Wij liepen een dag rond in de joodse wijk van Antwerpen. Op zoek naar hoe joden tegenover een conflict staan dat zich 4.500 kilometer verder afspeelt. Wat vooral opvalt is de eensgezindheid waarmee de anders zo verschillende orthodoxe en seculiere joden, en alle tinten tussenin, moeite hebben met de eenzijdige berichtgeving in België. "Alsof wij lopen te juichen bij een Palestijnse dode. Elke dode is er één te veel."
Wij liepen een dag rond in de joodse wijk van Antwerpen. Op zoek naar hoe joden tegenover een conflict staan dat zich 4.500 kilometer verder afspeelt. Wat vooral opvalt is de eensgezindheid waarmee de anders zo verschillende orthodoxe en seculiere joden, en alle tinten tussenin, moeite hebben met de eenzijdige berichtgeving in België. "Alsof wij lopen te juichen bij een Palestijnse dode. Elke dode is er één te veel."
© Bas Bogaerts.Terry Davids, algemeen directeur van Joods Actureel, krijgt een haatbrief in de bus.
Rond een uur of 10 's morgens kom ik aan in Antwerpen. De fotograaf en ik hebben afgesproken in de Diamantwijk rond het Centraal Station, al van oudsher bevolkt door Joden. De meest zichtbare uiting daarvan zijn de chassidische, orthodoxe Joden, de mannen met pijpenkrullen, baard, hoed en lange zwarte kledij, de vrouwen met een pruik en gekleed in rok en lange mouwen.
We hebben een afspraak op de redactie van Joods Actueel, een tijdschrijft dat nieuws en duiding brengt over alles dat met het jodendom te maken heeft. Op het gelijkvloers van het herenhuis waar de redactie is gevestigd, worden we ontvangen door een Joodse man die er een gsm-winkeltje runt. We stellen ons voor, waarop hij meteen en ongevraagd vertelt over hoe vreselijk het is wat er in Gaza gebeurt. "Al die slachtoffers, ik vind dat echt zo erg." Achter hem staat een orthodoxe Jood die met veel moeite zijn blik op de grond houdt, hij ziet er angstig uit. Een tegenbeeld van de praatgrage man die ons naar boven leidt, waar Terry Davids, algemeen directeur van Joods Actueel, ons ontvangt.
Terry Davids is de dochter van Louis Davids, bezieler van het Belgisch Israëlitisch Weekblad, van waaruit Joods Actueel is ontstaan. Davids windt er geen doekjes om, het antisemitisme kent een stevige opstoot. Oorzaak is het conflict in Gaza. Iedereen die we er tijdens onze tocht door Joods Antwerpen over aanspreken is er duidelijk over, net als Davids: "Ik begrijp dat mensen woedend zijn. Er zijn zo veel ontschuldige slachtoffers. Palestijnen die sterven, die hun huis moeten ontvluchten. Kinderen die sterven, ik wil er niet aan denken." Davids merkte bij het vorige grote conflict in Gaza, in 2009, ook een felle reactie op Joden, maar vooral uit islamitische hoek. "Nu zie je het ook bij katholieke Vlamingen." De vraag over wat er moet gebeuren kaatst ze meteen terug. "Wat denkt u dat er moet gebeuren? Hoe kan je nu vrede sluiten met Hamas? Zij willen geen vrede sluiten, ze willen Israël vernietigen."
We hebben een afspraak op de redactie van Joods Actueel, een tijdschrijft dat nieuws en duiding brengt over alles dat met het jodendom te maken heeft. Op het gelijkvloers van het herenhuis waar de redactie is gevestigd, worden we ontvangen door een Joodse man die er een gsm-winkeltje runt. We stellen ons voor, waarop hij meteen en ongevraagd vertelt over hoe vreselijk het is wat er in Gaza gebeurt. "Al die slachtoffers, ik vind dat echt zo erg." Achter hem staat een orthodoxe Jood die met veel moeite zijn blik op de grond houdt, hij ziet er angstig uit. Een tegenbeeld van de praatgrage man die ons naar boven leidt, waar Terry Davids, algemeen directeur van Joods Actueel, ons ontvangt.
Terry Davids is de dochter van Louis Davids, bezieler van het Belgisch Israëlitisch Weekblad, van waaruit Joods Actueel is ontstaan. Davids windt er geen doekjes om, het antisemitisme kent een stevige opstoot. Oorzaak is het conflict in Gaza. Iedereen die we er tijdens onze tocht door Joods Antwerpen over aanspreken is er duidelijk over, net als Davids: "Ik begrijp dat mensen woedend zijn. Er zijn zo veel ontschuldige slachtoffers. Palestijnen die sterven, die hun huis moeten ontvluchten. Kinderen die sterven, ik wil er niet aan denken." Davids merkte bij het vorige grote conflict in Gaza, in 2009, ook een felle reactie op Joden, maar vooral uit islamitische hoek. "Nu zie je het ook bij katholieke Vlamingen." De vraag over wat er moet gebeuren kaatst ze meteen terug. "Wat denkt u dat er moet gebeuren? Hoe kan je nu vrede sluiten met Hamas? Zij willen geen vrede sluiten, ze willen Israël vernietigen."
© Bas Bogaerts.
"Antwerpen is een fantastische stad"
Bij Hoffy's, een Jiddische traiteur en restaurant in de buurt, klinkt het helemaal anders. Yumi Benjamin, de uitbater, heeft zichtbaar weinig zin om over Gaza te praten. "Hier begint alles bij het eten, en daar stopt het ook." Yumi haalt er twee werknemers bij en vertelt trots dat de ene islamitisch is, de andere katholiek. Hijzelf is chassidim. "Wij zijn vrienden, maar dat is toch maar normaal!" De katholieke man vertelt ons dat ze politiek zo ver mogelijk proberen houden. "Als er hier mensen beginnen te discussiëren over politiek, halen we ze uit elkaar." Yumi kijkt tevreden toe en knikt. Met antisemitisme wordt hij naar eigen zeggen zelden geconfronteerd. "Antwerpen is een fantastische stad. Racisme zal hier altijd zijn, net als handtassendieven. Niet iedereen kan braaf zijn, he."
(...)
We spreken met de Joodse klant van de boekenwinkel af om onze dag in Antwerpen af te sluiten op een terras aan het Zuid. Na een hele dag in de Joodse Wijk ziet het er aan het hippe Zuid heel even bevreemdend uit. Ook de man die we in de boekenwinkel zagen ziet er anders uit. Zijn keppeltje heeft hij thuis laten liggen. "Als ik naar de synagoge ga, of bij de Joodse gemeenschap ben, doe ik dat uit respect. Hier doe ik dat niet. Ik wil ook niet nodeloos provoceren." We praten verder over die Jodenhaat, het antisemitisme, en hoe dat samen met racisme al zo oud als de mensheid zelf is. Net voor we Antwerpen willen laten voor wat het is, stuurt de man ons naar huis met een blinde evidentie die onze ogen weer even opentrekt: "Denk je dat een Palestijnse moeder harder huilt om een verloren kind dan een Israëlische?"
Bij Hoffy's, een Jiddische traiteur en restaurant in de buurt, klinkt het helemaal anders. Yumi Benjamin, de uitbater, heeft zichtbaar weinig zin om over Gaza te praten. "Hier begint alles bij het eten, en daar stopt het ook." Yumi haalt er twee werknemers bij en vertelt trots dat de ene islamitisch is, de andere katholiek. Hijzelf is chassidim. "Wij zijn vrienden, maar dat is toch maar normaal!" De katholieke man vertelt ons dat ze politiek zo ver mogelijk proberen houden. "Als er hier mensen beginnen te discussiëren over politiek, halen we ze uit elkaar." Yumi kijkt tevreden toe en knikt. Met antisemitisme wordt hij naar eigen zeggen zelden geconfronteerd. "Antwerpen is een fantastische stad. Racisme zal hier altijd zijn, net als handtassendieven. Niet iedereen kan braaf zijn, he."
(...)
We spreken met de Joodse klant van de boekenwinkel af om onze dag in Antwerpen af te sluiten op een terras aan het Zuid. Na een hele dag in de Joodse Wijk ziet het er aan het hippe Zuid heel even bevreemdend uit. Ook de man die we in de boekenwinkel zagen ziet er anders uit. Zijn keppeltje heeft hij thuis laten liggen. "Als ik naar de synagoge ga, of bij de Joodse gemeenschap ben, doe ik dat uit respect. Hier doe ik dat niet. Ik wil ook niet nodeloos provoceren." We praten verder over die Jodenhaat, het antisemitisme, en hoe dat samen met racisme al zo oud als de mensheid zelf is. Net voor we Antwerpen willen laten voor wat het is, stuurt de man ons naar huis met een blinde evidentie die onze ogen weer even opentrekt: "Denk je dat een Palestijnse moeder harder huilt om een verloren kind dan een Israëlische?"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten