Kerstperikelen [Dutch]

De periode van de feestdagen breekt aan. Stress, drukte, cadeautjes kopen. Het is me wat. Ik heb mijn hart gevolgd en kaartjes gekocht voor mensen die me het dichts in het hart zitten en een cadeau voor het aankomende familiefeest bij mijn vriendin. Ik heb wellicht mensen overgeslagen, maar ik moest binnen het budget blijven. Ik volg de media regelmatig, maar vergeet daarbij soms zelf te schrijven. Oude gedichten van vroeger ben ik nu aan het verzamelen voor een nieuwe bundel. In 2015 tracht ik er ook enkele nieuwe te schrijven. Ik moet zoveel leuke activiteiten aan mij voorbij laten gaan omdat ik in mijn leven het gevoel heb enorm beproefd te worden. Soms laat ik eens een steek vallen en dat moet ik dan zo snel mogelijk weer rechtzetten. De afgelopen twee dagen heb ik het mezelf gegund een beetje te drinken, in de feestperiode mag dat. Doorheen het jaar kom ik nog amper op café en alcohol heb ik het laatste jaar quasi nooit gedronken. De afgelopen twee dagen mocht ik eens even uit de bocht gaan, maar de plicht blijft roepen. Blijven bijstuderen, helpen waar ik kan, en eens nadenken of ik in 2015 hetzij vrijwilligerswerk kan doen, of terug iets creatief. Tijdens de Kerstinkopen waren mijn vriendin en ik verbaasd over het prachtige werk dat daar geleverd werd door twee straatmuzikanten: eentje op gitaar, een andere op piano. We moeten de mooie dingen des levens blijven koesteren.

Hoewel ik steeds meer apolitiek word, ben ik in gedachte wel bij onze leiders overal. Ik wens hen de moed en de sterkte toe om op basis van integriteit de juiste keuzes te maken voor de vooruitgang van de samenleving en de mensheid. Het is een enorm moeilijke tijd, in deze crisis. Af en toe zien we in de media wijselijk een lichtpuntje verschijnen, zoals het debat over het basisinkomen dat aandacht krijgt. Dit zal toch ooit nodig zijn - het invoeren van dat basisinkomen, ik weet niet waarom ik dat precies aanvoel, het is iets intuïtief, al was het maar om een revolutie te voorkomen.

Verder volg ik de media rond de evolutie van de Katholieke Kerk. Ik ben een grote fan van Paus Franciscus maar evenzeer van de wijsheid van de vrijmetselarij en de Loges wereldwijd. Die twee hebben doorheen de geschiedenis het vaak niet zo goed kunnen vinden met elkaar. Ik pleit voor de verzoening, en wens Paus Franciscus het allerbeste. Het is een moedig man.

Het is zo'n rare tijd, iedereen staat onder stress en eerlijk gezegd weet ik het zelf ook soms niet meer. Ik tracht aan mezelf te werken, maar het gaat ontzettend moeilijk. Het lijkt alsof elke stap voorwaarts immens wordt tegengewerkt. Ik zie dat als beproevingen, Sri Aurobindo indachtig. Het is onbeschrijflijk wat er allemaal in mijn leven gebeurt.

Ik heb niet zoveel te melden. Ik lees regelmatig nog in theosofie-boeken. Op straat kreeg ik een zakbijbeltje van iemand die dat aan het uitdelen was aan de voorbijgangers. Daar blader ik soms in en dan vind ik wel een passage die mijn interesse wekt. Een man op de tram vroeg ietwat schimpend of ik me “bekeerd” had. Ik probeer me niet aan één religie te binden, maar het boeit me wel. Ik heb doorheen mijn leven meermaals het bewijs gehad dat we beschermd worden. Dat er krachten zijn die we niet kunnen beschrijven, maar dat ze ons helpen. Daar ben ik absoluut van overtuigd.

Ik wens iedereen ter wereld een geweldig Kerstfeest en een spetterend 2015. Nooit opgeven is de boodschap. En laten we vriendelijk blijven tegen elkaar, of dat althans toch proberen, want iedereen voert een harde strijd, dat wist Plato al.

Ik weet in dit Kali Yuga met moeite zuivere waarheid te vinden, maar blijf elke dag bijleren, zoeken. Ik wil temidden dit alles mijn menselijkheid niet verliezen en besef dat nederigheid een deugd is, zonder dat we ons hoeven te laten doen in ons leven. Het leven is een strijd, zei mijn grootvader altijd, en ik vrees dat hij gelijk heeft. Moed en vreugde wens ik vooral aan allen die het moeilijk hebben in deze harde tijd. Uiteindelijk zit het allemaal in ons. Ik tracht mijn hart te blijven volgen.