![kristof Gabriel carina van hooymissen [my ancestor lieven once brewed the beer saint-michael]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuf5AId3Z3RVqmJkfVPVXsz_-LO89rYUHadTXsJnXUtENc6Q3DYO4cH6Ii3cJfHvIOyYLuyB4usNk9rXPfKXqGqnUPGe6D30imXQzsKAEvPnR478_6_CpifikjSMW-V0GLBp8BWPUB_B32/s250/Red+PIll.jpg)
− 24/09/14, 06u00
© Eric De Mildt.
Joost Vandecasteele gaat dieper in op de kern van de Septemberverklaring en op de flauwe reacties erop. Vandecasteele is de schrijver van 'Massa' en 'Vel', en comedian.
Er bestaat een ongeschreven wet in comedy, namelijk niet natrappen zoals een hooligan wanneer iemand al op de grond ligt. Dus hierbij geen voor de hand liggende grappen over de weinig opzwepende toon van onze kersverse minister-president. Het zou een schande zijn, mocht ik zijn manier van praten omschrijven als een van een man die elk woord apart en goed verstaanbaar moet inspreken op de harde schijf van een gps. Hoewel de regeringsverklaring zelf wel klonk als een constante "opgepast, scherpe bocht naar rechts".
Dus ik hou het bij dezelfde bewoordingen als Hilde Crevits in Terzake, die zei dat Geert Bourgeois authentiek bleef. Hoewel dat even voorzichtig klinkt als een leraar die een irritant kind in de klas omschrijft als "hij is wel heel actief".
Nee, dit gaat over de kern van de Septemberverklaring en nog meer over de flauwe reacties erop. Dit is dus de Vlaamse regering die de moeder der verkiezingen heeft gebaard, een bende boekhouders die geluk en welzijn volledig vastkoppelen aan de hoeveelheid centen die men overhoudt op het einde van de maand. Dit is een regering die gelooft in de persoonlijke verantwoordelijkheid van elk individu om succes (lees rijkdom) te vergaren en tegelijkertijd bespaart op elke trede van deze ladder naar succes. Een regering die letterlijk beweert een betere toekomst te willen voor onze kinderen en blijkbaar daarom bespaart op onderwijs. Als een losgeslagen interpretatie van de liberale mantra 'willen is kunnen'. Dit is de Vlaamse regering anno 2014, die strijdvaardig de toekomst tegemoet treedt en daarom haar speech opent met een referentie aan 1914. Wordt dat trouwens de slogan voor de volgende verkiezingen: 'Stem op ons, want 1918 was ook erger dan nu'?
Even voorspelbaar als de voorzittersverkiezingen van Vlaams Belang is het nu tijd voor de oppositie om met scherp... snurk... terug te schieten. En met oppositie bedoel ik die andere blanke mannen die even retorisch sterk zijn als Stephen Hawkings stemcomputer met platte batterijen. Dat de socialistische partij nog weinig te klauwen heeft, was te denken, aangezien iedereen die twee woorden coherent kan uitspreken meteen in de pers wordt uitgeroepen tot de volgende voorzitter. Maar het zwaktebod van Groen en de sociale partners maakt me zo moedeloos.
Alsof hun tienrittenkaart naar Brussel bijna verlopen is, stond gisteren de vakbond weer te betogen tegen de besparingen. Hun goed recht, maar alstublieft ga niet mee in hun jargon en verzin iets anders dan 'op de kap van' en 'index dinges' en 'rijden voor de rijken'.
Want de ware schande van deze rechtse regering is niet hun obsessieve toewijding om te besparen en hun adoratie van de bedrijfsleider, maar hun foute instelling dat een samenleving bestuurd moet worden met enkel economische parameters, het idee dat wij als burger enkel comfort en wat zakgeld willen. We willen godverdomme waar voor ons geld. Als men verlangt trots te zijn op onze Vlaamse afkomst, zorg er dan voor dat Vlaanderen godverdomme de moeite waard is. Niet gewoon de beste leerling in de Europese klas, maar de meest inspirerende leraar.
Dus ik hou het bij dezelfde bewoordingen als Hilde Crevits in Terzake, die zei dat Geert Bourgeois authentiek bleef. Hoewel dat even voorzichtig klinkt als een leraar die een irritant kind in de klas omschrijft als "hij is wel heel actief".
Nee, dit gaat over de kern van de Septemberverklaring en nog meer over de flauwe reacties erop. Dit is dus de Vlaamse regering die de moeder der verkiezingen heeft gebaard, een bende boekhouders die geluk en welzijn volledig vastkoppelen aan de hoeveelheid centen die men overhoudt op het einde van de maand. Dit is een regering die gelooft in de persoonlijke verantwoordelijkheid van elk individu om succes (lees rijkdom) te vergaren en tegelijkertijd bespaart op elke trede van deze ladder naar succes. Een regering die letterlijk beweert een betere toekomst te willen voor onze kinderen en blijkbaar daarom bespaart op onderwijs. Als een losgeslagen interpretatie van de liberale mantra 'willen is kunnen'. Dit is de Vlaamse regering anno 2014, die strijdvaardig de toekomst tegemoet treedt en daarom haar speech opent met een referentie aan 1914. Wordt dat trouwens de slogan voor de volgende verkiezingen: 'Stem op ons, want 1918 was ook erger dan nu'?
Even voorspelbaar als de voorzittersverkiezingen van Vlaams Belang is het nu tijd voor de oppositie om met scherp... snurk... terug te schieten. En met oppositie bedoel ik die andere blanke mannen die even retorisch sterk zijn als Stephen Hawkings stemcomputer met platte batterijen. Dat de socialistische partij nog weinig te klauwen heeft, was te denken, aangezien iedereen die twee woorden coherent kan uitspreken meteen in de pers wordt uitgeroepen tot de volgende voorzitter. Maar het zwaktebod van Groen en de sociale partners maakt me zo moedeloos.
Alsof hun tienrittenkaart naar Brussel bijna verlopen is, stond gisteren de vakbond weer te betogen tegen de besparingen. Hun goed recht, maar alstublieft ga niet mee in hun jargon en verzin iets anders dan 'op de kap van' en 'index dinges' en 'rijden voor de rijken'.
Want de ware schande van deze rechtse regering is niet hun obsessieve toewijding om te besparen en hun adoratie van de bedrijfsleider, maar hun foute instelling dat een samenleving bestuurd moet worden met enkel economische parameters, het idee dat wij als burger enkel comfort en wat zakgeld willen. We willen godverdomme waar voor ons geld. Als men verlangt trots te zijn op onze Vlaamse afkomst, zorg er dan voor dat Vlaanderen godverdomme de moeite waard is. Niet gewoon de beste leerling in de Europese klas, maar de meest inspirerende leraar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten