Know Thyself - Welcome @ Kristo's blog

Know Thyself - Welcome @ Kristo's blog
David - I adore the community of saints / Gelukpa's

donderdag 26 februari 2015

Bibi versus de VS: voor sommigen is er nooit genoeg oorlog. [Truth Media / Media]


De Verenigde Staten, Rusland, China, Frankrijk, Duitsland en Groot-Bretagne trachten een overeenkomst te bereiken met Iran over zijn nucleair programma. Ze willen dat Iran dat programma inperkt in ruil voor een versoepeling van de economische sancties. Washington vermoedt dat het programma bedoeld is om nucleaire wapens te ontwikkelen. Iran heeft dat altijd met klem ontkend en zegt dat het bedoeld is voor louter vreedzame doeleinden. Jarenlange, moeizame onderhandelingen hebben nu een cruciale fase bereikt. Een basisconcept, dat moet leiden tot een definitieve overeenkomst op 30 juni 2015, wordt verwacht einde maart. Iedereen is hoopvol gestemd. Daar hebben ze voldoende redenen voor. Vooral de VS, die na hun talrijke desastreuze militaire campagnes geen nieuwe oorlog zien zitten. Maar ook Iran dat gebukt gaat onder de grootste economische en financiële boycot ooit. Beide partijen hopen op een definitieve uitkomst voor dit conflict. Dat is veel meer dan Israëls Eerste Minister Benjamin Netanyahu kan verdragen.
‘Bibi’ Netanyahu heeft zich laten uitnodigen voor een speech over Iran voor het Amerikaanse Congres op 3 maart e.k.. De uitnodiging kwam van President Obama’s intieme vijand, de Republikeinse voorzitter van het Congres John Boehner, en heeft in zowel de VS als Israël een golf van verontwaardiging veroorzaakt. De critici zeggen dat Netanyahu met de Republikeinen samenwerkt om oppositie te voeren tegen Obama's Iranpolitiek. Boehner deed de uitnodiging in januari zonder eerst het Witte Huis te consulteren, wat door de Democraten wordt gezien als een belediging aan het adres van de President. Obama heeft een ontmoeting met de Israëlische premier afgewezen. Hij verwijst naar het protocol dat verbiedt om wereldleiders te ontmoeten voor verkiezingen (de Israëlische verkiezingen zijn gepland voor 17 maart). De Democraten verwijten de Republikeinen Netanyahu uit te nodigen zonder hen eerst te consulteren. De VS betichten Israël er bovendien van haar positie over de Iraanse nucleaire onderhandelingen te verstoren via selectieve lekken. [i]

Arrogantie

Netanyahu, die het Amerikaanse Congres meermaals heeft gemanipuleerd in het verleden, heeft dus een beladen agenda. Hij moet weer een resem leugens en Zionistische mythes aan de man brengen. Men kan inderdaad in alle veiligheid stellen dat hij een uitvinder van boosaardige dingen is. [ii] Als Zionistisch potentaat stelt hij zich tot doel de nucleaire overeenkomst tussen de VS en Iran te saboteren, en te zeggen dat Tel Aviv, niet Washington, het politieke landschap beheerst. [iii] Hij zal het Congres vertellen dat “het Iraanse regime de vernietiging van Israël nastreeft”. Het lijkt er zelfs op dat hij hoopt op 26 staande ovaties zoals gewoonlijk. Dat zou moeten lukken: niemand rebelleert wanneer de meester praat in het land van de vrijheid. Yossi Sarid, een Israëlisch commentator en oud-politicus, verwoordde het onlangs als volgt in Haaretz:
“Benjamin Netanyahu is vastbesloten de President voor eens en altijd duidelijk te maken wie er echt regeert in Washington, wie de huisbaas is, zowel hier als ginder. ‘Wij, de ouderen van Zion, hebben de touwtjes van het Congres in handen, en de Congresleden zijn slechts marionetten die onze wil uitvoeren. Als ze onze woorden niet begrijpen, zullen ze onze bedreigingen begrijpen. En waar we in het verleden de show van achter de scène runden, doen we het nu openlijk, van midden op het podium.’” [iv]
Natuurlijk zal Netanyahu zijn woorden zorgvuldig moeten kruiden als hij het Congres volledig in het gareel wil krijgen. Hij zal het zeker hebben over de zogenaamde gemeenschappelijke waarden van de VS en Israël, over “democratie” en “vrijheid,” over een “vreedzame” oplossing met de Palestijnen en over Irans nucleair programma. Wat hij hoogstwaarschijnlijk niet bij zich zal hebben is de Tom-and-Jerry-cartoon waarmee hij in een speech voor de VN in 2012 op een gênante manier aandacht vroeg. Hij beweerde toen met grote stelligheid dat Iran nog maar een jaar nodig had om kernwapens te produceren. De afgang was totaal toen, één maand later al, uit een rapport van zijn eigen Israëlische veiligheidsdienst Mossad bleek dat "Iran op dit ogenblik onvoldoende uranium produceert om nucleaire wapens te produceren". Op 23 februari 2015 – meer dan twee jaar later – ontdekten ook de hoofdstroommedia uiteindelijk dit ‘nieuws’. [vi]

Verontwaardiging

Het Witte Huis lijkt niet onder de indruk van Netanyahu’s kinderlijk gedrag. “Sommige dingen doe je gewoonweg niet,” zei een ambtenaar van het Witte Huis, die wijselijk verkoos anoniem te blijven; “Hij spuugde publiekelijk in ons gezicht en zo gedraag je je niet.” [vii]
De Washington Post rapporteerde dat zelfs Fox News “kwaad was” over Netanyahu’s gedrag [viii], “zowel als prominente Israël-vriendelijke commentatoren.” [ix] “Ook velen in Israël zijn niet onder de indruk. Israëlisch oud-president Shimon Peres schold zelfs: ‘Bibi mag speeches maken waar en wanneer hij wil, maar wanneer de president van de VS hem vraagt niet te komen voor verkiezingen, dan moet hij dat respecteren.’” [x]
Israëlisch journalist Tal Schneider verweet Boehner (die Netanyahu uitnodigde) dat “hij zich achter de Likud campagne had geschaard.” In een open brief aan Boehner argumenteerde ze dat Netanyahu een ramp was voor Israël: “Netanyahu wil 90 percent van de tijd over Iran en terreur praten, maar de peilingen in ons klein Zionistisch landje tonen aan dat mensen meer begaan zijn met hoe ze de eindjes aan elkaar zullen knopen op het einde van de maand. Hij beloofde de gewone mensen te helpen, maar hij hield zijn belofte niet, en plaatst dan die speech over Iran op onze publieke agenda, niettegenstaande het feit dat Iraanse deadlines al jarenlang komen en gaan. Wie weet dat beter dan ikzelf? Ik heb me er jaren mee bezig gehouden.” [xi] Ook vicepresident Joe Biden heeft verklaard dat hij belangrijker dingen te doen heeft dan het bijwonen van Netanyahu’s speech. Mogelijk dacht hij:
“Hoe kan die man serieus komen beweren dat hij in vrede met de Palestijnen wil leven, wanneer Israël doorgaat met het vernietigen van Palestijnse huizen en op zijn minst 450 nieuwe illegale woningen wil bouwen?[xii] Denkt hij nu echt dat hij de hele wereld voor de gek kan houden? Heeft hij die honderden rabbijnen niet gehoord die vroegen dat Israël stopte met het vernietigen van Palestijnse woningen?[xiii] Waarom zouden we die kerel niet langer ‘chickenshit’ noemen? Is dat woord geen gepaste beschrijving van wat hij doet?”
Biden, was niet alleen. Veel eminente Democraten zullen verstek geven als Netanyahu op 3 maart komt opdagen.[xiv] Zelfs pro-Israël leiders roepen Netanyahu op zijn speech voor het Congres af te gelasten.[xv] Oud Israëlisch defensieminister en huidig lid van de Knesset, Amir Peretz, zei in een recent gepubliceerd interview door de Israëlische nieuwswebsite al-Monitor dat Netanyahu’s speech de VS-Iran nucleaire overeenkomst niet zou verhinderen, en enkel de relaties met de VS zou schaden. “Obama is zonder twijfel de Amerikaanse president die meer voor de veiligheid van Israël heeft gedaan dan al zijn voorgangers. Het Israëlisch publiek weet dat niet, want er bestaat hier een compleet netwerk dat hem tracht te portretteren als een vijand van Israël.”
Journalist en auteur Gareth Porter schreef op 30 januari: “Er zijn grenzen aan wat een anders kruiperig Congres zal doen voor Netanyahu en Israël. Vele leden zullen niet stemmen voor een maatregel die zonder risico op ongeloofwaardigheid kan gepresenteerd worden als een aansporing tot oorlog. We zullen niettemin een onthullend contrast zien wanneer Netanyahu opnieuw verheerlijkt wordt door het Amerikaanse Congres, terwijl hij thuis onder vuur ligt in zijn verkiezingscampagne voor zijn onhandige en mogelijk dure belediging van de Obama-administratie.”
Ene Dr. Ludwig Watzal zei: “Israëls Eerste Minister Benjamin Netanyahu doet al het mogelijke om de onderhandelingen tussen de VS en Iran te doen falen. Dit was het grootste affront van een Amerikaans president in een serie van ontelbare vernederingen van Amerikaanse topambtenaren. Het toont duidelijk wie er het bevel in handen heeft op Capitol Hill wat het Amerikaanse Midden-Oostenbeleid betreft.” 
Zelfs Abraham Foxman – of all people – Amerika’s hoogst betaalde Israëlische lobbyist, hoofd van de intrusieve Anti-Defamation League, die geen kans onbenut laat om Iran te belasteren met Zionistische fabricaties, heeft Netanyahu gevraagd thuis te blijven, en dit “circus te beëindigen".[xvii] En het Amerikaanse volk zelf lijkt heel sceptisch. In een recente CNN-peiling waren 63 percent van de Amerikanen en 81 percent van de Democraten gekant tegen de beslissing om Netanyahu in het geheim uit te nodigen. [xviii]

Baas is eigen huis?

Toen Mort Klein, de president van de Zionist Organization of America, zich realiseerde dat vele Democraten niet van plan zijn naar Netanyahu te komen luisteren, werd hij kwaad, “Wij zullen de Democraten die niet aanwezig zijn publiekelijk veroordelen als anti-patriottisch en anti-Amerikaans, tenzij ze een doktersattest hebben."[xix]
Matt Brooks, de directeur van de Republican Jewish Coalition (RJC), zei in Politico. “Dit is een cruciaal bezoek van de Eerste Minister. Als die Democraten hun partizane politiek laten primeren op principes, en de Eerste Minister van Israël de rug toekeren, dan hebben wij de verplichting dat publiek te maken.” De RJC wordt mede gefinancierd door de casinomagnaat Sheldon Adelson, die tevens een sponsor van Netanyahu is. “We zullen alles spenderen wat nodig is om te verzekeren dat de mensen zich bewust zijn van de feiten. Ofwel scharen ze zich aan de kant van Israël en Eerste Minister Netanyahu in oppositie met een nucleair Iran, ofwel kiezen ze voor partizane belangen en scharen ze zich bij de President.” [xx]  

Niet welkom

Een uitdagende Netanyahu verwierp de kritiek door zijn geplande bezoek te vergelijken met zijn onuitgenodigde bezoek aan Parijs op 11 januari jl. voor een betoging ter ondersteuning van het Charlie Hebdo-magazine. Toen had de Franse President Hollande hem vriendelijk maar uitdrukkelijk gevraagd niet te komen, waarschijnlijk in de zin van “verknal het feest nu niet, dit gaat over vrije meningsuiting (en mijn kelderende populariteitscijfers)”. Maar Bibi kwam toch. Wat Hollande, onmiddellijk na de laatste flitsen van de fotosessie, ontstemd deed weglopen. [xxi]

Het verdict

Philip Giraldi werkte gedurende achttien jaren als CIA top-contraterrorisme officier. Hij weet als geen ander waarover het gaat en vat de toestand in niet mis te verstane termen samen:
“Het volledige verhaal van Iran als een nucleaire bedreiging is fraude, grotendeels uitgevonden in Israël en de VS en gedeeltelijk gebaseerd op gefabriceerde bewijzen. Ik zeg hier helemaal niet dat Iran een vriend is van het Amerikaanse volk, maar dat de kwaadaardigheid schromelijk overdreven wordt door de Israëlische Lobby en haar vrienden.”
“Iran bedreigt de VS op geen enkele manier, en heeft nauwelijks impact op de veiligheid van landen zoals Israël en Saoedi-Arabië, die zich beiden zorgen zouden moeten maken over hun levensvatbaarheid gebaseerd op hun eigen gedrag i.p.v. op een opgeblazen Iraanse dreiging. De realiteit is dat de Amerikaanse regering tweemaal (in 2007 en 2011) heeft bevestigd dat Iran geen nucleaire wapens programma bezit. Zelfs Israëls Mossad beaamt dit.”
“En beide regeringen geven toe dat Tehran niet de essentiële politieke beslissingen heeft genomen om met een dergelijk programma van start te gaan. Iran heeft niet alleen nooit een nucleair wapen ontwikkeld of getest, het heeft nooit zijn uraniumstocks verrijkt tot iets wat ook maar in de buurt van weapons-grade komt. In haar “geheime” site in Fordow en in andere nucleaire sites zijn nu IAEA inspecteurs ter plaatse. De zwaar water reactor in Arak is niet operationeel en vele centrifuges werken niet. De meeste Iraniërs en vele Amerikanen begrijpen dat een onderhandeld akkoord over het programma als alternatief voor een grote regionale oorlog zeer wenselijk is.” [xxii]

Oproep tot gezond verstand

De National Iranian American Council plaatste een paginagrote advertentie in de New York Times om de aandacht te vestigen op de gevaarlijke stunt van Boehner en Netanyahu die de diplomatie met Iran zou kunnen kelderen en een oorlog kan starten.[xxiii] NIAC President Trita Parsi zei hierover:
“De VS en haar nauwste bondgenoten staan op het punt een historische overeenkomst te sluiten die zowel een Iraanse bom als een oorlog met Iran zullen voorkomen, en haviken in het Congres orkestreren politieke stunts met buitenlandse leiders met de bedoeling ze te kelderen. Het Amerikaanse volk wil niet opnieuw een zinloos militair avontuur, en het beschouwt Benjamin Netanyahu zeker niet als hun opperbevelhebber. Het Congres kan zich beter vergewissen dat als het zich laten begoochelen door Netanyahu, het opnieuw de Amerikaanse soldaten zijn die de prijs zullen betalen.”
“In een van de meest kritische veiligheidsdebatten van onze tijd – de beslissing om Irak binnen te vallen – pleitte Netanyahu tijdens een getuigenis voor het Congres in 2002 heel sterk voor de oorlog. Hij zei tegen de wetgevers ‘als je Saddams regime verwijdert, dan garandeer ik je dat dat enorm positieve gevolgen zal hebben in de regio.’ Plaats die uitspraak in contrast met de waarschuwing van Obama die zei dat ‘de invasie enkel de vlammen in het Midden-Oosten zal aanwakkeren.’"
“Na een decade die gemarkeerd wordt door duizenden Amerikaanse slachtoffer, zelfmoordaanslagen, massieve regionale destabilisatie en nu de opkomst van IS, is het duidelijk dat Netanyahu en degenen die lobbyden voor de Irakoorlog zeer slecht geplaatst zijn om het Congres nog verder te adviseren. Er is een gelegenheid om de volgende catastrofale oorlog te stoppen alvorens hij start, en dat gebeurt enkel wanneer diplomatie de kans krijgt te slagen.” [xxv]
Parsi besluit: “Terwijl de VS en haar partners tijdens de komende weken een deal met Iran kunnen bewerkstelligen, zullen dezelfde mensen die beloofden dat een oorlog met Irak een fluitje van een cent zou zijn, aan de Amerikanen komen zeggen dat we een akkoord met Iran moeten verwerpen, en dan maar moeten gokken op een nieuwe oorlog. Het feit dat het Congres Netanyahu een platform biedt om deze boodschap te verkondigen is een zeer zorgwekkend teken. Maar ik denk dat de meerderheid van de Amerikanen actie zullen ondernemen om te verzekeren dat we deze historische kans grijpen en de grote fouten van het verleden vermijden.” [xxiv]
Laat ons hopen dat de rede zal zegevieren.


Lees bijvoorbeeld ook Akiva Eldar, “Netanyahu’s Speech of Lies,” Haaretz, 26 september 2011; John J. Mearsheimer and Stephen M. Walt, The Israel Lobby and U.S. Foreign Policy (New York: Farrar, Straus & Giroux, 2007); John J. Mearsheimer, Why Leaders Lie: The Truth About Lying in International Politics (New York: Oxford University Press, 2011)
[iii] Stuart Winer, “Netanyahu Vows to Scuttle World Powers’ Iran Deal,” Times of Israel, 8 februari 2015.
[iv] Yossi Sarid, “Beware: Republican Jews on the Warpath,” Haaretz, 8 februari 2015.http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/.premium-1.641334
[vii] Quote in Ishaan Tharor, “Netanyahu’s Congress speech stirs growing backlash in Israel and the U.S.,” Washington Post, 30 januari 2015.
 Scott Peterson, Imminent Iran Nuclear Threat? A Time of Warning Since 1979,” Christian Science Monitor, 8 november 2011.
[xii]Jon Stone, “US Government Says Israel Plans for 450 New Illegal Settlement Homes Will ‘Inflame Tensions,’” The Independent, 7 februari 2015.
[xiii] Lizzie Dearden, “Hundreds of Rabbis from Around the World Call on Israel to Halt Demolition of Palestinian Homes,” The Independent, 7 februari 2015
[xiv] Doug Mataconis, “Why Democrats may boycott Netanyahu’s speech to Congress,” Christian Science Monitor, 6 februari 2015.
[xv] “Israeli Opposition Calls On Netanyahu To Cancel Congress Speech,” Huffington Post, 7 februari 2015.
[xvii] Nathan Guttman, “Abe Foxman Calls on Benjamin Netanyahu to Scrap Speech to GOP Congress,” Jewish Daily Forward, 6 februari 2015
[xix] Yossi Sarid, “Beware: Republican Jews on the Warpath,” Haaretz, 8 februari 2015
[xx] JPost.com 7 februari 2015

Geen opmerkingen:

Een reactie posten