Het was een uitermate gelukkige
overgang van oud naar nieuw. Ik had er zin in en heb genoten van het
vuurwerk hier in Antwerpen. Daarna met mijn liefje naar het
restaurant van mijn schoonbroer en schoonzus gegaan, daar wat
gedronken en bij hen thuis nog wat gaan vieren, daarna te voet
huiswaarts en thuis nog wat nagepraat, wat gelezen in een boek van
Karl Popper, en tussendoor nog wat van Lao Tse en Confucius
opgezocht. Ik tracht elke dag mezelf te verbeteren en doe wat ik kan,
worstel soms nog met wat innerlijke demonen die soms opduiken, en
besef steeds meer dat perfectie of utopieën nastreven niks oplevert.
Het deed goed tijdens de eindejaarsfeesten gewoon eenvoudig te
genieten van het mens-zijn in een gezellige omgeving. Ik streef
momenteel alleen naar het eenvoudige, het simpele, en geloof mij: ik
heb ook mijn “zonden” en innerlijke demonen nog te overwinnen,
dat maakt het zo interessant, altijd wel iets bij te leren. Zolang we
leven leren we bij, en maar goed ook, moest onze job er hier op
zitten, dan waren we al lang dood. Mijn lichaam doet momenteel soms
wat lastig, ik neem terug wat magnesium bij, dat helpt. Over
gezondheidsperikelen wens ik verder zo weinig mogelijk online te
klagen, dat ziek ik liefst in alle stilte uit.
Wat de aankomende mogelijke stakingen
betreft: iedereen moet trouw blijven aan zijn idealen, maar ik hoop
stilaan op dialoog die leidt tot consensus en verzoening, dat is het
enige dat ons verder helpt, denk ik. Ik hoop dat dit geen utopische
droom is. Tot zover deze bedenking. Ik heb in de eerste plaats nog
genoeg werk aan mezelf, en blijf nederig ten aanzien van de weg die
ik nog te gaan heb in mijn leven. Aan de Belgen wens ik de moed en
durf om zich af en toe te ontspannen en te onthaasten. Die dreiging
van burn-outs bij velen trek ik me aan, ik heb het zelf al
meegemaakt, dus … Op tijd rusten zonder je te schamen, denk ik dan.
Ik verlang verder weinig, wat komt, dat komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten