Vandaag

Mijn verzwakte fysiek deed me even terug theosofieboeken lezen, ik kwam bij een passage van de Prins Gautama de Buddha waar hij aanraadt om de verlokkingen van de wereld, die bedrieglijk zijn, vaarwel te zeggen. Op enkel nicotine na is me dit gelukt. Ik drink amper, gun mijn vriendin haar glaasje wijn als ze met mensen afspreekt, dat moet kunnen, maar ik leef heel ascetisch behalve dat roken dat laat ik nog steeds niet. Veel theosofen roken naar het schijnt om geaard te blijven, werd me eens verteld vroeger. Ik kan het begrijpen. Het help bij het aarden en goed met de voeten op de grond te blijven en de aanval nu al inzetten tegen de sigaret terug zou enkel mogelijk zijn in de afzondering van een Klooster, waar mijn moeder me al op wees. De Kloosterstraat is hier wel vlakbij, dus het is mogelijk als alles wat gaan liggen is. Ik heb weer terug wat kunnen eten met het weinig geld dat er is om van te leven, maar het lukt. Vandaag een reinigingskuur met citroen, water, en honing om het lichaam goed zuiver te houden, dat helpt. Dus vergeef me de nicotine, ik schaad liever mijn eigen lichaam zodat ik kan blijven verder werken en studeren en een beter mens zijn, dan me aan nog een grotere mentale en fysieke horror te onderwerpen nu en dan fouten te maken. Daar heb ik geen zin in. De onthechte fase is te vlug voor mij werd me verteld.

Als het doorgaat zie ik Michael spoedig nog eens, dan kunnen we samen de computers herstellen en kan ik hem helpen met mijn kennis en ervaring van site-ontwerp te bundelen met zijn ideeën. Wij werken zonder middelen en doen het met wat mogelijk is om anderen van daaruit wat te bieden. Meer zeg ik er nog niet over, dat is tussen mij en hem. We zien waar we komen, maar ik blijf vastberaden verder doen. Een mens krijgt er ook veel voor terug, geen enkele goede daad en inzet ten goede gaat ooit verloren in het leven, dat heb ik al aan den lijve ondervonden. Van Michael wil ik nooit iets terug voor mijn diensten, dat heb ik hem gezegd, dat is onvoorwaardelijk. We moeten leven met een oorlogssituatie in de wereld, maar er is ook goed nieuws. Door de deal met Iran stevenen we toch nog niet af op het grootste doemscenario meteen, want dat blijft een nobel werk, moslims, joden, christen en anderen met elkaar verbinden zodat de wortel, en de reden voor meer oorlog weggenomen wordt. Dat is mijn motief. Voor de vrede.

Ik hoor van Michael dat de Nobelprijs voor de Vrede naar de mensen op de Griekse eilanden gaat die de vluchtelingen hebben opgevangen, dat is dik verdiend, inderdaad. Het leven kan heel mooi zijn als je zoveel goeds ziet gebeuren in de wereld, temidden van alles wat er fout loopt. Misschien kunnen onze media zich af en toe ook door het goede laten inspireren, want er gebeuren ook nog goede dingen, temidden al die malaise van de oorlog die er nu wereldwijd woedt.

Never loose hope nor faith. Keep your heads up high :-)

Joy is yoga.

Peace K.