Vandaag was de rechtszitting in de zaak van David Icke over zijn nu 26 maanden durende verbod uit 27 Europese lidstaten. De opname in het Schengen Informatie Systeem gebeurt door de minister op grond van artikel 24 van het Schengen Uitvoeringsakkoord (SIA). Dit artikel bepaalt dat een lidstaat iemand op de lijst mag plaatsen als die persoon een bedreiging vormt voor de openbare orde. Het tweede lid stelt een hoge drempel voor het gebruik van deze bevoegdheid. Daarin staat dat deze situatie zich voordoet als de persoon in kwestie eerder is veroordeeld voor een ernstig misdrijf of als er concrete aanwijzingen zijn dat hij een dergelijk misdrijf zal plegen op het grondgebied van de lidstaat. De minister erkent dat deze situatie in het geval van David Icke niet geldt, maar volgens de minister mag het artikel – dat qua duidelijkheid niets te wensen overlaat – niet als zodanig worden gelezen. Het kan volgens de minister immers niet de bedoeling zijn dat hij niet zelf zou mogen beoordelen of iemand een gevaar voor de openbare orde vormt. Artikel 67a Vreemdelingenwet 2000 benadrukt bovendien dat voor plaatsing op de lijst moet worden voldaan aan de criteria van artikel 24, tweede lid, een artikel waarnaar de minister ook verwijst in zijn besluit. Met andere woorden: de minister leest bevoegdheden in de wet die er eenvoudigweg niet zijn. Dit was precies wat de Nederlandse nationaal-socialistische rechters in de jaren dertig en veertig deden: ze verruimden en verbraken wettelijke bepalingen om aan een vooraf bepaald doel te voldoen. De kern van de rechtsstaat is dat de overheid zich aan haar eigen wetten houdt. In het geval van David Icke lijkt de wet niets meer dan een niet-bindend advies; zowel de minister als de rechterlijke macht bedenken bevoegdheden vlak voor onze ogen. Zoals hoogleraar Jan Brouwer in 2022 zei, plaatst Nederland zich met dit verbod op een lijst van obscure landen. Zo werd Victor Hugo onder Napoleon III vervolgd en verbannen omdat hij de machthebbers bekritiseerde, omdat hij zogenaamd een bedreiging voor de openbare orde zou vormen door potentieel verzet tegen het regime aan te wakkeren. Bertolt Brecht moest nazi-Duitsland ontvluchten omdat zijn kritische geschriften de openbare orde van het Derde Rijk zouden bedreigen. De Sovjet-Unie heeft een aantal bekende schrijvers verbannen omdat hun kritiek op de machthebbers het vertrouwen in de staat ondermijnde en de openbare orde zou verstoren. Dit is hetzelfde argument dat de minister tegen Icke gebruikt: zijn boodschap ondermijnt het vertrouwen in de regering. Het zijn niet de woorden en geschriften van David Icke die de democratie en de rechtsstaat bedreigen, maar eerder de regering zelf, die deze waarden in gevaar brengt door kritische stemmen te onderdrukken. En de rechterlijke macht? Ze gaan door met het faciliteren en legitimeren van de misdaden van degenen die aan de macht zijn, met uitgestrekte gezichten en gekleed in zwarte gewaden in statige paleizen, alsof er sprake is van een complexe zaak. Ondertussen hoeven ze alleen maar de tekst van de wet te lezen en toe te passen. Zij zijn slechts handlangers van de macht. Bekijk HIER de hoorzitting en oordeel zelf. (Engels ondertiteld). TEKST: JEROEN POLS En dit is Precies Waarom we op 29 December Samen komen op De Dam in Amsterdam Vrijheid is meer dan de afwezigheid van oorlog. Daarom staan wij op voor onze Vrijheden en voor Vrede op 29 december as om 11.30 uur op De Dam in Amsterdam! Datum: Zondag 29 december 2024 Tijden: 11.30 uur tot 15 uur Locatie: Wij starten op De Dam en sluiten af op het Museumplein Sprekers: David Icke (via video) Guideon van Meijeren Mordechaï Krispijn Frank Ruesink Kees van der Pijl Sonja van den Ende Elena uit Kyev Kijk voor meer informatie op vredesdemo.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten