Wijsheid van de dag / Wisdom of today (Dutch / English)

Wanneer u eenmaal bent geworden als de vaste ster in de hoogste hemel, moet dat heldere hemellichaam vanuit de diepten van de ruimte stralen voor allen – behalve voor zichzelf; aan allen licht geven maar het niemand ontnemen.

Helaas! Wanneer u eenmaal bent geworden als de zuivere sneeuw in de bergdalen, koud en ongevoelig bij aanraking maar warm en beschermend voor het zaad dat diep onder haar oppervlak slaapt – dan moet die sneeuw de bijtende vorst en de noordenwinden opvangen en zo voor de scherpe en wrede tand daarvan de aarde beschutten die de beloofde oogst bevat, de oogst die de hongerigen zal voeden.

Gedoemd door uzelf om gedurende toekomstige kalpa’s* te leven zonder door de mensen te worden bedankt of opgemerkt; als een steen ingeklemd tussen ontelbare andere stenen die de ‘beschermmuur’²⁸ vormen, zó is uw toekomst als u door de zevende poort gaat. Gebouwd door de handen van vele meesters van mededogen, opgetrokken door hun martelgang en met hun bloed gemetseld, behoedt deze muur de mensheid sinds de mens mens is, beschermt haar tegen nog meer en veel grotere ellende en verdriet.

*Cyclussen die eeuwen duren.

Toch ziet de mens het niet, zal het niet opmerken, noch zal hij acht slaan op het woord van wijsheid . . . want hij kent het niet.

Maar u heeft het gehoord, u weet alles, geestdriftige en oprechte ziel . . . . en u moet kiezen. Luister dus nogmaals.

Op het pad van sowan, srotapanna*, bent u veilig. Ja, op die marga† ontmoet de vermoeide pelgrim slechts duisternis, druipen de handen van bloed opengereten door doornen, worden de voeten door de harde, scherpe vuurstenen verwond, en hanteert Mara zijn krachtigste wapens – daarna wacht de pelgrim onmiddellijk een grote beloning.

*Sowani en srotapanna zijn synoniemen. [Het Paliwoord sovanna betekent ‘gouden’.]
†Marga – ‘pad’.

Kalm en onbewogen schrijdt de pelgrim voort, omhoog langs de stroom die naar nirvana leidt. Hij weet dat hoe meer zijn voeten zullen bloeden, hoe meer hij zal worden gelouterd. Hij weet zeker dat na zeven korte en snel voorbijgaande levens nirvana hem ten deel zal vallen. . . .

Dit is het dhyana-pad, de veilige haven van de yogi, het gezegende doel waarnaar srotapatti’s hevig verlangen.

De ‘beschermmuur’ of de ‘beschuttingsmuur’. Er wordt geleerd dat de verenigde pogingen van vele generaties van yogi’s, heiligen en adepten en vooral die van de nirmanakaya’s als het ware een muur van bescherming rond de mensheid hebben gevormd, die haar onzichtbaar voor nog grotere rampen behoedt.

Maar dat is niet het geval als hij het aryahata-pad* heeft bereikt.

*Van het Sanskriet – arhat of arhan.

Bron : https://www.theosofie.net/onlineliteratuur/stem/frag3.html#28

When once thou hast become like the fix'd star in highest heaven, that bright celestial orb must shine from out the spatial depths for all — save for itself; give light to all, but take from none.

Alas! when once thou hast become like the pure snow in mountain vales, cold and unfeeling to the touch, warm and protective to the seed that sleepeth deep beneath its bosom — 'tis now that snow which must receive the biting frost, the northern blasts, thus shielding from their sharp and cruel tooth the earth that holds the promised harvest, the harvest that will feed the hungry.

Self-doomed to live through future Kalpas,* unthanked and unperceived by man; wedged as a stone with countless other stones which form the "Guardian Wall" (28), such is thy future if the seventh gate thou passest. Built by the hands of many Masters of Compassion, raised by their tortures, by their blood cemented, it shields mankind, since man is man, protecting it from further and far greater misery and sorrow.

[*Cycles of ages.]

Withal man sees it not, will not perceive it, nor will he heed the word of Wisdom . . . for he knows it not.

But thou hast heard it, thou knowest all, O thou of eager guileless Soul. . . . . and thou must choose. Then hearken yet again.

On Sowan's Path, O Srotâpatti,* thou art secure. Aye, on that Mârga,† where nought but darkness meets the weary pilgrim, where torn by thorns the hands drip blood, the feet are cut by sharp unyielding flints, and Mâra wields his strongest arms — there lies a great reward immediately beyond.

[*Sowan and Srotâpatti are synonymous terms.]
[†Mârga — "Path." ]

Calm and unmoved the Pilgrim glideth up the stream that to Nirvâna leads. He knoweth that the more his feet will bleed, the whiter will himself be washed. He knoweth well that after seven short and fleeting births Nirvâna will be his. . . .

Such is the Dhyâna Path, the haven of the Yogi, the blessed goal that Srotâpattis crave.

Not so when he hath crossed and won the Aryahata Path.*

[*From the Sanskrit Arhat or Arhan.]

The "Guardian Wall" or the "Wall of Protection." It is taught that the accumulated efforts of long generations of Yogis, Saints and Adepts, especially of the Nirmânakâyas — have created, so to say, a wall of protection around mankind, which wall shields mankind invisibly from still worse evils.

Source : https://www.theosociety.org/pasadena/voice/voice3.htm

#Bodhisattva's #WeDoNotConsent

(I've been so manipulated by others,

But I keep going.

For G'd, and for humanity.

The demons have no power over us.)