De occulte betekenis van spraak / Ascese van de spraak. (Dutch / Nederlandstalig)

 De oude Schrift zegt: "In de veelheid van woorden ontbreekt de zonde niet" (Bijbel. Spreuken 10:19), want in een vloed van woorden in dit stadium van de evolutie van de mens worden er veel doelloos gesproken of vanuit motieven die (wanneer geanalyseerd) blijken puur op de persoonlijkheid te zijn gebaseerd. Hoe groter de vooruitgang die wordt geboekt op het pad van de benadering van de mysteriën, hoe groter de zorg die de aspirant moet betrachten. Dit is nodig om drie redenen:

Ten eerste is hij vanwege zijn evolutiestadium in staat om zijn woorden kracht bij te zetten op een manier die hem zou verbazen als hij maar op mentaal vlak zou zien. Hij bouwt nauwkeuriger dan de gemiddelde mens, zijn daaropvolgende gedachtevorm wordt sterker gevitaliseerd, en hij vervult de functie waarop hij door de 'klank' of spraak wordt uitgezonden met grotere precisie.

Ten tweede kan elk woord dat wordt gesproken en de daaruit voortvloeiende gedachtevorm die wordt gebouwd (tenzij langs het hogere pad en niet gebaseerd op persoonlijkheidsimpulsen) een barrière van mentale materie veroorzaken tussen een man en zijn doel. Deze materie of scheidingsmuur moet worden verdreven voordat verdere vooruitgang kan worden geboekt, en dit proces is karmisch en onvermijdelijk.

Ten derde is spraak in hoge mate een manier van communiceren op fysiek niveau; op de subtielere niveaus waarop de arbeider staat, en in zijn communicatie met zijn collega's en gekozen medewerkers zal het een steeds kleinere rol spelen. Intuïtieve waarneming en telepathische interactie zullen de omgang tussen aspiranten en discipelen onderscheiden, en wanneer dit gepaard gaat met een volledig vertrouwen, sympathie en verenigde inspanning voor het plan, zullen we een vorming hebben waarmee de Meester kan werken en waardoor Hij Zijn kracht kan uitstorten. . De Meester werkt in groepen (groot of klein) en het werk wordt voor Hen gefaciliteerd als het samenspel tussen eenheden van de groep stabiel en ononderbroken is. Een van de meest voorkomende oorzaken van moeilijkheden bij groepswerk en de daaruit voortvloeiende stopzetting van de instroom van geweld van de Meester is tijdelijk gebaseerd op misbruik van spraak. Het veroorzaakt voorlopig een verstopping van het kanaal op het mentale vlak.

Ik noem deze drie factoren voor deze kwestie van groepswerk is van levensbelang en er wordt in deze dagen veel van gehoopt. Als de meesters in een organisatie op het fysieke vlak een kern kunnen krijgen van zelfs drie mensen die met elkaar in wisselwerking staan ​​(ik kies het woord met opzet) en die ongeïnteresseerd het pad van dienstbaarheid volgen, kunnen ze in een kortere tijd dan is mogelijk met een grote en actieve groep mensen die misschien oprecht en serieus zijn, maar de betekenis van vertrouwen in en samenwerking met elkaar niet kennen en die niet de poort van het spreken bewaken.

Als een man erin slaagt de betekenis van spraak te begrijpen, als hij leert spreken, wanneer hij moet spreken, wat er door spraak wordt gewonnen en wat er gebeurt als hij spreekt, is hij goed op weg om zijn doel te bereiken. De persoon die zijn spraak correct regelt, is de persoon die de meeste vooruitgang zal boeken. Dit is ooit gerealiseerd door alle leiders van occulte bewegingen. Die meest occulte orde van Pythagoras in Crotona, en vele andere esoterische scholen in Europa en Azië, hadden een regel dat alle neofieten en proefpersonen twee jaar lang niet mochten spreken nadat ze de school waren binnengegaan en toen ze hadden geleerd daarvoor periode kregen ze het recht om te spreken, want ze hadden een specifieke terughoudendheid geleerd.

Het zou hier van waarde kunnen zijn als studenten zich realiseerden dat elke goede spreker een zeer occult werk doet. Een goede docent (bijvoorbeeld) is iemand die werk doet dat op kleine schaal analoog is aan dat van de zonnelogos. Wat heeft hij gedaan? Hij dacht: Hij bouwde, Hij bezielde. Een docent scheidt daarom de stof af waarmee hij zijn college gaat bouwen en die hij gaat vitaliseren. Uit alle gedachtekwestie van de wereld verzamelt hij de substantie die hij individueel probeert te gebruiken. Vervolgens kopieert hij het werk van de tweede logos door het wijs in vorm te bouwen. Hij construeert de vorm, en wanneer deze is geconstrueerd, eindigt hij door de rol te spelen van de eerste Persoon van de Drie-eenheid die zijn Geest, vitaliteit en kracht erin stopt, zodat het een levendige, levende manifestatie is. Wanneer een docent of spreker van welke aard dan ook dat kan bereiken, kan hij altijd zijn publiek vasthouden en zal zijn publiek altijd van hem leren; ze zullen herkennen wat de gedachtevorm bedoeld is om over te brengen.

Een van de grootste instrumenten voor praktische ontwikkeling die in handen zijn van klein en groot, is het instrument van SPRAAK. Hij die zijn woorden bewaakt en die alleen met een altruïstisch doel spreekt, om de energie van Liefde door middel van de tong te dragen, is iemand die de eerste stappen die moeten worden genomen ter voorbereiding op de inwijding snel onder de knie heeft. Spraak is de meest occulte manifestatie die er bestaat; het is het middel om te creëren en het voertuig voor geweld. In het voorbehoud van woorden, esoterisch begrepen, ligt het behoud van kracht; in het gebruik van woorden, juist gekozen en uitgesproken, ligt de verdeling van de liefdeskracht van het zonnestelsel - die kracht die behoudt, versterkt en stimuleert. Alleen hij die iets van deze twee aspecten van spraak kent, kan worden vertrouwd om voor de Initiatiefnemer te staan ​​en vanuit die Aanwezigheid bepaalde geluiden en geheimen uit te voeren die hem onder de belofte van stilte zijn meegedeeld.

De discipel moet leren te zwijgen tegenover het slechte. Hij moet leren zwijgen voor het lijden van de wereld, geen tijd verspillen aan ijdele klachten en treurige demonstraties, maar de last van de wereld opheffen; werken en geen energie verspillen aan praten. Toch moet hij spreken waar aanmoediging nodig is, de tong gebruiken voor constructieve doeleinden; het uitdrukken van de liefdeskracht van de wereld, zoals die door hem heen kan stromen, waar het het beste zal dienen om een ​​last te verlichten of een last op te heffen, in gedachten houdend dat naarmate het ras vordert, het liefdeselement tussen de seksen en zijn uitdrukking zal worden vertaald in een hoger vlak. Dan, door het gesproken woord, en niet door de fysieke uitdrukking zoals nu, zal de realisatie komen van die ware liefde die degenen verenigt die één zijn in dienstbaarheid en in aspiratie.

Ascese van de spraak bestaat uit het spreken van de waarheid en van woorden die aangenaam en goed voor anderen zijn en die geen onrust opwekken, en verder uit het regelmatig reciteren van de Vedische literatuur.

Commentaar:

Men moet door zijn manier van spreken de geest van anderen niet verstoren. Wanneer een leraar spreekt, kan hij natuurlijk de waarheid spreken om zijn studenten te onderrichten, maar tegen personen die niet zijn studenten zijn, moet hij niet spreken als hij daarmee hun geesten verstoort. Dit is ascese van spraak. Daarnaast moet men geen onzin spreken. In spirituele gezelschappen is het gebruikelijk om uitspraken te doen die worden bevestigd door de heilige teksten. Men moet onmiddellijk een citaat uit een gezaghebbend geschrift geven om zijn bewering te onderbouwen. Tegelijkertijd moeten zijn woorden aangenaam zijn voor het oor. Door zulke discussies kan men het grootste voordeel behalen en de menselijke samenleving verheffen. Er is een onuitputtelijke voorraad Vedische literatuur en men zou die moeten bestuderen. Dat wordt ascese van de spraak genoemd.