![kristof Gabriel carina van hooymissen [my ancestor lieven once brewed the beer saint-michael]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuf5AId3Z3RVqmJkfVPVXsz_-LO89rYUHadTXsJnXUtENc6Q3DYO4cH6Ii3cJfHvIOyYLuyB4usNk9rXPfKXqGqnUPGe6D30imXQzsKAEvPnR478_6_CpifikjSMW-V0GLBp8BWPUB_B32/s250/Red+PIll.jpg)
Bijna twee miljoen mensen zitten gevangen in wat de grootste openluchtgevangenis ter wereld zou kunnen worden genoemd", schrijft Emmanuel Stein
Emmanuel Stein is klinisch psycholoog en lid van de progressieve organisatie Een Andere Joodse Stem.
We leven in tijden van fake news. Als kritische Europese burger is het ontzettend moeilijk om feiten van fictie te onderscheiden. Dat geldt zeker voor het conflict in Israël-Palestina.
De recente escalatie aan de grens tussen Gaza en Israël, waarbij ondertussen zeker zeventien Palestijnse doden zijn gevallen, is daar een pijnlijk voorbeeld van. Mijn Facebook-feed illustreert in wat voor een tweespalt ik zelf leef. Aan de ene kant zie ik berichten passeren van eerder conservatieve vrienden, organisaties en nieuwssites, die beklemtonen hoezeer het Israëlische leger niets anders doet dan de grens verdedigen, hoezeer de hele manifestatie in Gaza door Hamas zou worden gecoördineerd, hoezeer de doden voornamelijk gekende terroristen zijn.
Aan de andere kant lees ik de teksten van linkse, progressieve organisaties en vrienden, die de nadruk leggen op het fundamentele recht van de Palestijnen om te manifesteren tegen de mensonwaardige omstandigheden waarin ze leven, die beklemtonen hoezeer de doden voornamelijk onschuldige, ongewapende Palestijnse burgers zijn en hoezeer het geweld van het Israëlische leger compleet disproportioneel is.
We worden bijna gedwongen om zelf als pseudojournalist het kaf van het koren te scheiden. Bijkomende moeilijkheid om vervolgens een eigen mening te formuleren: van zodra je je mond opendoet, word je zonder boe of ba in een beklemmend hokje geduwd waar je je helemaal niet in thuis voelt. Van "zionistenpijper" aan de ene kant tot "Israël-hater" of zelfs "antisemiet" aan de andere kant. Voor je het goed en wel beseft, is ook de Holocaust erbij gesleurd in een of andere wansmakelijke cartoon of goedkope analogie.
Bijna twee miljoen mensen zitten gevangen in wat de grootste openluchtgevangenis ter wereld zou kunnen worden genoemd", schrijft Emmanuel Stein
Emmanuel Stein is klinisch psycholoog en lid van de progressieve organisatie Een Andere Joodse Stem.
We leven in tijden van fake news. Als kritische Europese burger is het ontzettend moeilijk om feiten van fictie te onderscheiden. Dat geldt zeker voor het conflict in Israël-Palestina.
De recente escalatie aan de grens tussen Gaza en Israël, waarbij ondertussen zeker zeventien Palestijnse doden zijn gevallen, is daar een pijnlijk voorbeeld van. Mijn Facebook-feed illustreert in wat voor een tweespalt ik zelf leef. Aan de ene kant zie ik berichten passeren van eerder conservatieve vrienden, organisaties en nieuwssites, die beklemtonen hoezeer het Israëlische leger niets anders doet dan de grens verdedigen, hoezeer de hele manifestatie in Gaza door Hamas zou worden gecoördineerd, hoezeer de doden voornamelijk gekende terroristen zijn.
Aan de andere kant lees ik de teksten van linkse, progressieve organisaties en vrienden, die de nadruk leggen op het fundamentele recht van de Palestijnen om te manifesteren tegen de mensonwaardige omstandigheden waarin ze leven, die beklemtonen hoezeer de doden voornamelijk onschuldige, ongewapende Palestijnse burgers zijn en hoezeer het geweld van het Israëlische leger compleet disproportioneel is.
We worden bijna gedwongen om zelf als pseudojournalist het kaf van het koren te scheiden. Bijkomende moeilijkheid om vervolgens een eigen mening te formuleren: van zodra je je mond opendoet, word je zonder boe of ba in een beklemmend hokje geduwd waar je je helemaal niet in thuis voelt. Van "zionistenpijper" aan de ene kant tot "Israël-hater" of zelfs "antisemiet" aan de andere kant. Voor je het goed en wel beseft, is ook de Holocaust erbij gesleurd in een of andere wansmakelijke cartoon of goedkope analogie.
Humanitaire ramp
Vriend en vijand zijn het er nochtans over eens dat er zich in Gaza sinds jaren een humanitaire ramp aan het voltrekken is. Bijna twee miljoen mensen zitten gevangen in wat de grootste openluchtgevangenis ter wereld zou kunnen worden genoemd. Toegang tot proper water is er amper, elektriciteit stroomt er slechts enkele uren per dag, de werkloosheid tiert welig. De grenzen met de buitenwereld zijn zo goed als hermetisch afgesloten. Er is geen toekomstperspectief voor de honderdduizenden jongeren die er opgroeien.
Persoonlijk ben ik geschokt door het recente agressieve geweld waarmee het Israëlische leger reageert op de Palestijnse manifestaties. Nog meer ontdaan ben ik door de continue berichten van talloze mensenrechtenorganisaties die op het terrein actief zijn en die wijzen op de verpletterende verantwoordelijkheid die Israël draagt voor de catastrofale omstandigheden waarin Palestijnen in Gaza dagdagelijks moeten leven. Organisaties zoals B’Tselem, een Israëlische ngo die zich bezighoudt met het documenteren van mensenrechtenschendingen in de regio, laten ons toe om in dit gepolariseerd conflict correcte informatie te vinden.
Het is pijnlijk om te zien hoeveel mensen in mijn omgeving verkiezen om de ogen te sluiten voor juiste berichtgeving, en hiermee verkeerd en stereotiep nepnieuws (zoals bijvoorbeeld de nieuwskwakkel als zouden de Palestijnse manifestaties door Hamas georkestreerd zijn) hardnekkig in stand houden.
Vriend en vijand zijn het er nochtans over eens dat er zich in Gaza sinds jaren een humanitaire ramp aan het voltrekken is. Bijna twee miljoen mensen zitten gevangen in wat de grootste openluchtgevangenis ter wereld zou kunnen worden genoemd. Toegang tot proper water is er amper, elektriciteit stroomt er slechts enkele uren per dag, de werkloosheid tiert welig. De grenzen met de buitenwereld zijn zo goed als hermetisch afgesloten. Er is geen toekomstperspectief voor de honderdduizenden jongeren die er opgroeien.
Persoonlijk ben ik geschokt door het recente agressieve geweld waarmee het Israëlische leger reageert op de Palestijnse manifestaties. Nog meer ontdaan ben ik door de continue berichten van talloze mensenrechtenorganisaties die op het terrein actief zijn en die wijzen op de verpletterende verantwoordelijkheid die Israël draagt voor de catastrofale omstandigheden waarin Palestijnen in Gaza dagdagelijks moeten leven. Organisaties zoals B’Tselem, een Israëlische ngo die zich bezighoudt met het documenteren van mensenrechtenschendingen in de regio, laten ons toe om in dit gepolariseerd conflict correcte informatie te vinden.
Het is pijnlijk om te zien hoeveel mensen in mijn omgeving verkiezen om de ogen te sluiten voor juiste berichtgeving, en hiermee verkeerd en stereotiep nepnieuws (zoals bijvoorbeeld de nieuwskwakkel als zouden de Palestijnse manifestaties door Hamas georkestreerd zijn) hardnekkig in stand houden.
Verontwaardiging
Vorig weekend vond in Tel Aviv een betoging plaats, waarin het geweld van het Israëlische leger aan de kaak werd gesteld. Ook in de diaspora, en zeker in de Angelsaksische wereld, durven Joden meer en meer openlijk afstand te nemen van beslissingen van de Israëlische politiek die het vredesproces beknotten.
Het is belangrijk te beseffen dat ook in België talrijke Joodse burgers met een hart voor mensenrechten met toenemende bezorgdheid en verontwaardiging kijken naar de recente ontwikkelingen. Net als vele Belgische medeburgers hopen we dat België en Europa een actievere rol opnemen om een verdere escalatie te voorkomen en de humanitaire ramp in Gaza te stoppen.
Vorig weekend vond in Tel Aviv een betoging plaats, waarin het geweld van het Israëlische leger aan de kaak werd gesteld. Ook in de diaspora, en zeker in de Angelsaksische wereld, durven Joden meer en meer openlijk afstand te nemen van beslissingen van de Israëlische politiek die het vredesproces beknotten.
Het is belangrijk te beseffen dat ook in België talrijke Joodse burgers met een hart voor mensenrechten met toenemende bezorgdheid en verontwaardiging kijken naar de recente ontwikkelingen. Net als vele Belgische medeburgers hopen we dat België en Europa een actievere rol opnemen om een verdere escalatie te voorkomen en de humanitaire ramp in Gaza te stoppen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten