Peter Terryn

Ik ben geen nationalist. De oprichting van een eigen, nieuwe staat, lijkt me geen oplossing maar een nieuw probleem. Of dat nu de Catalaanse, de Vlaamse, de Joodse, Islamitische of Koerdische Staat is. Staten en naties hebben namelijk de neiging problemen te zijn en te veroorzaken. Ze lossen er weinig op.

Vooral jonge staten blijken bijzonder virulent. Dat WOII in Europa vooral door Duitsland en Italië werd aangedreven vanuit extreem nationalistische hoek, is wellicht geen toeval. Het waren zowat de meest recente staten in Europa. En die moeten natuurlijk zowel intern als extern hun bestaansreden bewijzen en hun grenzen bepalen. Het lijken op dat vlak wel pubers.
Nee, als er één staat is waar ik voor ben, dan die van ontbinding.

Daar staat tegenover dat ik een groot voorstander ben van autonomie en soevereiniteit. Er kan namelijk geen democratie zijn zonder soevereiniteit. Als een bevolking niet autonoom en soeverein kan beslissen over het te volgen beleid, heeft ze geen democratie. Dat bleek vooral met het Griekse referendum. Mijns inziens was dat de doodsteek voor de soevereiniteit van de verschillende staten en daardoor onrechtstreeks die van de EU. Het was voor mij in ieder geval het einde van een heel pak illusies over de EU en verkiezingen.

Want door haar ondemocratisch karakter, zonder democratische legitimering, gekoppeld aan een economisch beleid dat niet de modale burger ten goede komt, ondergraaft de EU zichzelf en voedt ze het rechtse ressentiment, het nationalisme en het daarbij horende racisme. Dat is de middelpuntvliedende kracht die van de EU uitgaat. 

Om die redenen ben ik voor het opbreken van de natiestaten en uittrede uit de EU.