Christos

Christos (Grieks)
Het woord christos of christus betekent letterlijk iemand die is ‘gezalfd’. Dit is een rechtstreekse verwijzing naar en een directe zinspeling op wat tijdens de viering van de oude mysteriën plaatsvond. In de landen rond de Middellandse Zee was de zalving een van de handelingen die tijdens de rituelen van deze oude mysteriën werden verricht. Het Hebreeuwse woord voor een gezalfde is mashiahh — ‘messias’ is de gebruikelijke foutieve spelling van dit Hebreeuwse woord — en betekent precies hetzelfde als het Griekse woord christos.

Ieder mens is een incarnatie, een belichaming, van een straal van zijn eigen innerlijke god — de godheid die in het diepste binnenste van ieder mens leeft. Hedendaagse christenen met een mystieke inslag noemen dit de immanente christus of christos, en daarin hebben ze gelijk, maar ze voeren deze gedachte niet ver genoeg door. Mystiek gesproken is de christos de onsterfelijke individualiteit; en wanneer het omhoogstrevende persoonlijke ego blijvend wordt verenigd met deze reine individualiteit, dan is de eenheid die daaruit ontstaat het hogere ego, ‘de levende christus’ — een christus onder de mensen of, zoals de boeddhisten zouden zeggen, een menselijke of manushya-boeddha.

http://www.theosofie.net/onlineliteratuur/ow/c.html#5