We blijven oefenen en bezig

Helaas! Wanneer u eenmaal bent geworden als de vaste ster in de hoogste hemel, moet dat heldere hemellichaam vanuit de diepten van de ruimte stralen voor allen – behalve voor zichzelf; aan allen licht geven maar het niemand ontnemen.

Helaas! Wanneer u eenmaal bent geworden als de zuivere sneeuw in de bergdalen, koud en ongevoelig bij aanraking maar warm en beschermend voor het zaad dat diep onder haar oppervlak slaapt – dan moet die sneeuw de bijtende vorst en de noordenwinden opvangen en zo voor de scherpe en wrede tand daarvan de aarde beschutten die de beloofde oogst bevat, de oogst die de hongerigen zal voeden.

Gedoemd door uzelf om gedurende toekomstige kalpa’s* te leven zonder door de mensen te worden bedankt of opgemerkt; als een steen ingeklemd tussen ontelbare andere stenen die de‘beschermmuur’²⁸ vormen, zó is uw toekomst als u door de zevende poort gaat. Gebouwd door de handen van vele meesters van mededogen, opgetrokken door hun martelgang en met hun bloed gemetseld, behoedt deze muur de mensheid sinds de mens mens is, beschermt haar tegen nog meer en veel grotere ellende en verdriet.

*Cyclussen die eeuwen duren.

Toch ziet de mens het niet, zal het niet opmerken, noch zal hij acht slaan op het woord van wijsheid . . . want hij kent het niet.

Maar u heeft het gehoord, u weet alles, geestdriftige en oprechte ziel . . . . en u moet kiezen. Luister dus nogmaals.

Op het pad van sowan, srotapanna*, bent u veilig. Ja, op die marga† ontmoet de vermoeide pelgrim slechts duisternis, druipen de handen van bloed opengereten door doornen, worden de voeten door de harde, scherpe vuurstenen verwond, en hanteert Mara zijn krachtigste wapens – daarna wacht de pelgrim onmiddellijk een grote beloning.

*Sowani en srotapanna zijn synoniemen. [Het Paliwoord sovanna betekent ‘gouden’.]
†Marga – ‘pad’.

Kalm en onbewogen schrijdt de pelgrim voort, omhoog langs de stroom die naar nirvana leidt. Hij weet dat hoe meer zijn voeten zullen bloeden, hoe meer hij zal worden gelouterd. Hij weet zeker dat na zeven korte en snel voorbijgaande levens nirvana hem ten deel zal vallen. . . .

Dit is het dhyana-pad, de veilige haven van de yogi, het gezegende doel waarnaar srotapatti’s hevig verlangen.

 De ‘beschermmuur’ of de ‘beschuttingsmuur’. Er wordt geleerd dat de verenigde pogingen van vele generaties van yogi’s, heiligen en adepten en vooral die van de nirmanakaya’s als het ware een muur van bescherming rond de mensheid hebben gevormd, die haar onzichtbaar voor nog grotere rampen behoedt.

De drie lichamen of vormen van een boeddha zijn:

1. Nirmanakaya.
2. Sambhogakaya.
3. Dharmakaya.

Het eerste is de etherische vorm die iemand zou aannemen als hij, na zijn fysieke lichaam verlaten te hebben, in zijn astrale lichaam zou verschijnen – en bovendien over alle kennis van een adept zou beschikken. De bodhisattva ontwikkelt dit lichaam in zich naargelang hij op het pad vordert. Als hij het doel heeft bereikt en de vrucht ervan heeft geweigerd, blijft hij op aarde als een adept, en na zijn sterven blijft hij, in plaats van nirvana in te gaan, in dit glorierijke lichaam dat hij voor zichzelf heeft geweven, onzichtbaar voor de niet-ingewijde mensheid, om over haar te waken en haar te beschermen.

Sambhogakaya is hetzelfde, maar bovendien met de luister van de ‘drie volmaaktheden’, waarvan er één is dat aan aardse zaken in het geheel niet meer wordt gedacht.

Het dharmakaya is het lichaam van een volkomen boeddha, dat wil zeggen, het is helemaal geen lichaam maar een ideële adem: bewustzijn opgegaan in het universele bewustzijn, of ziel zonder enige eigenschap. Als een adept of boeddha eenmaal een dharmakaya is, verbreekt hij elke mogelijke betrekking met deze aarde en elke gedachte eraan. Om dus in staat te zijn de mensheid te blijven helpen ‘verzaakt’ een adept, die het recht op nirvana heeft verworven, ‘het dharmakaya-lichaam’, zoals dat in mystieke taal wordt beschreven; behoudt van de sambhogakaya slechts de grote en volledige kennis en blijft in zijn nirmanakaya-lichaam voortleven. De esoterische school leert dat Gautama Boeddha, evenals verschillende van zijn arhats, zo’n nirmanakaya is. Er is niemand bekend die op grond van grote zelfverzaking en opoffering voor de mensheid hoger staat dan hij.