Slachtoffers misbruik Kerk dreigen schadevergoeding mis te lopen [Walter Van Steenbrugge / Dutch]

“Elke daad van de mens, waardoor aan een ander schade wordt veroorzaakt, verplicht degene door wiens schuld de schade is ontstaan, deze te vergoeden.”Artikel 1382 -  Burgerlijk Wetboek

Enkele tientallen slachtoffers van seksueel misbruik in de Kerk dreigen in de kou te blijven staan. De arbitragecommissie wil niet meer wachten op de uitkomst van het gerechtelijk onderzoek Operatie Kelk, waarin die slachtoffers zich burgerlijke partij hebben gesteld.

Slachtoffers van verjaard seksueel misbruik door een priester of pater konden jaren geleden een dossier indienen bij het Centrum voor Arbitrage inzake Seksueel Misbruik, met de bedoeling een schadevergoeding te bekomen. Dignity, een stichting achter de Kerk, engageerde zich om de slachtoffers te vergoeden en het bedrag nadien zelf op de dader te proberen verhalen.

De meeste dossiers zijn intussen met succes afgehandeld. Maar enkele tientallen zijn nog blijven liggen, onder meer dossiers van 28 cliënten van advocaat Walter Van Steenbrugge die zich in het strafonderzoek Operatie Kelk (naar schuldig verzuim van kerkelijke oversten) burgerlijke partij hebben gesteld.

Omdat de commissie haar werkzaamheden stilaan wil afronden, heeft ze de overblijvende slachtoffers gevraagd om vóór 20 juni te kiezen tussen arbitrage of de gerechtelijke weg. ‘Om de arbitrage te kunnen voortzetten, vraagt men aan de slachtoffers op korte termijn een bewijs dat de feiten van seksueel misbruik definitief verjaard zijn, en dat de dader dus niet meer zal kunnen worden aangesproken’, zegt advocaat Pieter-Bram Lagae, medewerker van Van Steenbrugge. ‘Maar de raadkamer moet daarover nog een oordeel vellen.

‘Operatie Kelk spitst zich weliswaar toe op schuldig verzuim, maar onze cliënten hebben zich ook burgerlijke partij gesteld tegen de daders zelf’, aldus Lagae. ‘Omdat de arbitragecommissie hierop niet meer wil wachten, zullen de slachtoffers de mogelijkheid op arbitrage verliezen. Wij vinden dit onaanvaardbaar. Het is kafkaiaans.’